• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Bebekten sonra eşim ve ben

Ben de size dedim bu durum normal doğum sonrası erkekler uzaklaşıyor biz 18 ay kadar yaşadık bu durumu ama bizde eksik olan sadece cinsel yaklaşımdı diğerleri vardı size de diyorum ki zamana bırakın değişmez ise 2. çocuğu devreye sokmayın.
Biz de aynı durumdayız her yerinde sadece cinsellik yok nasıl altınız durumu? Konuşmak saçma geliyor bana çünkü kendi istemediği bir şeyi ben kızıp küscem diye görev gibi yapmasını istemiyorum 😒
 
Biz de aynı durumdayız her yerinde sadece cinsellik yok nasıl altınız durumu? Konuşmak saçma geliyor bana çünkü kendi istemediği bir şeyi ben kızıp küscem diye görev gibi yapmasını istemiyorum 😒
Konuşsam da değişmiyor ki yok gayet normal bence diyor bir sorun olarak görmüyor valla ilgiyi kestim açıkçası artık şuan da süslendim dışarı çıkıyorum kendi kaybeder
 
Biz de aynı durumdayız her yerinde sadece cinsellik yok nasıl altınız durumu? Konuşmak saçma geliyor bana çünkü kendi istemediği bir şeyi ben kızıp küscem diye görev gibi yapmasını istemiyorum 😒
Ben de o şekilde istemiyordum benim zorumla istemiyordum valla kendiliğinden düzeldi biraz daha devam etseydi ayrılacaktım
 
Bebeğim kardeşsiz kalmasın diye istiyorum ve evliliğim kötü değil sadece eşim şuan böyle işte
Bebegini degil kendini dusun cocuktan sonra ne hale gelmis evliligin bi evliligini duzelt once dogurup napicaksin ya nolur bilincli olun azcik
 
Bazı erkekler kadın anne olduktan sonra onu çocuğa ait gibi hissediyorlar ve cinsellikten uzaklaşıyorlar. Belki de farkında olmadan anneyi çocukla paylaşıyor gibi olmak onların iç dünyasını karıştırıyor. Emzirmek te bu duruma ilave bir etki katıyor diye okumuştum.
Öte yandan annenin durumu daha karmaşık anne, eş, ev hanimı, ahçı, temizlik görevlisi, gelin vs. rolden role girmesi bekleniyor.

Duygusal yük ve ihtiyaçlar artıyor lakin daha az kadın daha çok anne olmak zorunda kalınabiliyor.

Ben naçizane birkaç öneride bulunmak istiyorum size.
Arkadaş bulun yada arkadaşlarınızla irtibat kurun. Ayrıca arada sirada da olsa çevrenizde görüştüğünüz insanlar olmalı. Tüm sosyal ihtiyacınızı eşinizin karşılaması imkansız. Kaldı ki şuan duygusal ve cinsel ihtiyaçlarıniza dahi mesafeli.

Gününüzün bir kısmını sadece kendinize ayırmaya çalışın. Günlük kıyafetleriniz ile eşiniz geldiğinde giydiğiniz kıyafetleri birbirinden ayırın. Göze hoş geldiğinizden emin olun. Hafif bir makyaj yapın. Koku kullanın. Kapıyı güler yüzle açın ve gözlerinin içine bakın. Size baktığında sadece bir anne değil bakımlı bir hanım görsün.
Bir akşam tatlı yapın ne bileyim yanina çay kahve ile karşısına oturun telefonları bırakın seninle konuşmayı özledim deyin gülümseyin. Ama gülümseyerek burası önemli. Evde biraz bunaldım deyin haftasonu için gezi planı yapın. Temas çok önemli bence teması kesip köşenize çekilmeyin. Talepleriniz ve şikayetlerinizde çok haklısınız ve bunları dile getirdiğinizde ne eksiğin var gibi davranması kabul edilemez. Bir yandan eksik tarafları ıçin suçlandığını düşüp savunmaya geçiyor çocuk gibi. Eşinizde beğendiğiniz ve minnettar olduğunuz özellikleri düşünün ve aralıklar bırakarak samimiyetle bunları dile getirin.
Böylece değişikliğe gitmesini istediğiniz şeyleri dile getirmek için daha rahat kapı aralarsınız. Mesela akşam bebeğinizle biraz ilgileniyor zaten yapması gereken birşey, yinede onunla ilgilenmen hoşuma gidiyor deyin. Onunla beş dakika güzel güzel konuştunuz diyelim "Bugün nedense pek iyi hissetmiyordum seninle konuşmak iyi geldi " deyin. Bunları deneyin ve bir fark var mı gözlemleyin. Bir süre devam edin işe yarıyorsa özel hayatınıza da el atarsınız.Hala yoksa o zaman akışına bırakırsınız. Ama bence hiç bir şey yapmadan bırakmayın.
 
Arkadaşlar merhaba. Hemen konuya geçmek istiyorum ben 5 aylık bebeği olan bir anneyim. Eşim iyi birisidir maddi açıdan problemimiz yok manevi olarakta beni kırmaz incitmez. Görücü usulü evlendik ama eşimi seviyorum. Benim derdim bebekten sonra yaşadığımız değişiklikler. Eşim beni görmüyor duymuyor sanki yani benimle oturup sohbet etmiyor sorarsam söylüyor eve gelince bebeği seviyor biraz sonra ya televizyon ya Tv. Ben serzenişte bulununca ben ne kadar kötü biriyim ya diye üste çıkmaya çalışıyor ben ona göre abartıyorum. Cinsel isteği neredeyse kalmadı bana yanaşmıyor bile ben istersem ilişkiye giriyoruz ama bunu da söylesem öyle bir şey yok diyip geçiştiriyor sende istemiyorsun bazen diyor. Bebek konusu zaten baştan aşağı stresli bir şey eşimden de ilgi göremeyince üzülüyorum açıkçası ben istiyorum ki sarılarak uyuyalım öpsün omuzunda yatırsın. Sadece ben istersem yatıyorum ben istersem öpüyorum. Niye sarılmıyorsun deyince sen sarıl diyor. Eşime göre eksiğim yok yediğim önümde yemediğim ardımda daha ne istiyorumki…ben ne yapacağımı bilmiyorum arkadaşım bile yok adam akıllı bunları kimseye anlatamıyorum. Eşim her şey çok normal ben abartıyorum sanıyor. Ben ne yapacağım şimdi duygusal yönden hiç tatmin olmuyorum
Şuan zaten normal karı koca gibi değilken niye 2.çocuk istiyorsunuz
 
Bu yorum içimi parçaladı biliyormusun…
Bu kadar duygusal olmayın. Biz eşimle aşık olarak evlendik, çocuktan sonra buna benzer şeyler biz de yaşadık. Geçici süreçler bunlar.
Artı 12 yıllık evli biri olarak bende eşimi bir eşten çok çocukların babası rolünde görüyorum. Ciddi bir sorununuz yoksa kafanızda kurmayın bazı seyleri, doğru söylemiş adam, istiyorsanız siz sarılın gitsin.
 
Arkadaşlar merhaba. Hemen konuya geçmek istiyorum ben 5 aylık bebeği olan bir anneyim. Eşim iyi birisidir maddi açıdan problemimiz yok manevi olarakta beni kırmaz incitmez. Görücü usulü evlendik ama eşimi seviyorum. Benim derdim bebekten sonra yaşadığımız değişiklikler. Eşim beni görmüyor duymuyor sanki yani benimle oturup sohbet etmiyor sorarsam söylüyor eve gelince bebeği seviyor biraz sonra ya televizyon ya Tv. Ben serzenişte bulununca ben ne kadar kötü biriyim ya diye üste çıkmaya çalışıyor ben ona göre abartıyorum. Cinsel isteği neredeyse kalmadı bana yanaşmıyor bile ben istersem ilişkiye giriyoruz ama bunu da söylesem öyle bir şey yok diyip geçiştiriyor sende istemiyorsun bazen diyor. Bebek konusu zaten baştan aşağı stresli bir şey eşimden de ilgi göremeyince üzülüyorum açıkçası ben istiyorum ki sarılarak uyuyalım öpsün omuzunda yatırsın. Sadece ben istersem yatıyorum ben istersem öpüyorum. Niye sarılmıyorsun deyince sen sarıl diyor. Eşime göre eksiğim yok yediğim önümde yemediğim ardımda daha ne istiyorumki…ben ne yapacağımı bilmiyorum arkadaşım bile yok adam akıllı bunları kimseye anlatamıyorum. Eşim her şey çok normal ben abartıyorum sanıyor. Ben ne yapacağım şimdi duygusal yönden hiç tatmin olmuyorum
Bence eşin zaten böyleydi yani ilk bir yıl mış gibi yaptı şimdi gerçek yüzünü gösteriyor yani çocuktan sonra değişmesi hiç normal değil
 
Evliliğin %70i cinsellik olduğundan, cinsellikte sorun olan bir evlilik ciddi derecede sorunludur. Önce burada anlaşalım. Kimseye kızmayın burada. Olayın ciddiyetini anlayın diye söylüyorlar.
Anne olduktan sonra eşinizde değişiklik olabilir. Bu sorunlu bir bakış açısı ama böyle bir şey var maalesef. Benim nacizane tavsiyem, sorunun üzerine gitmemeniz. Çünkü bu konuştukça derinleşen bir sorun. Konuşmak çözmüyor aksine daha kötü oluyor.
Siz de sadece anne değilsiniz. Kadınlığınızı eşiniz görsün. Evden çıkarken, eve gelince sarılın , öpüşün ama devamında bir beklentiniz olmasın. Ev içinde küçük küçük dokunuşlar olsun ama devamını beklemeyin. Eşiniz üzerinde baskı hissetmesin. Sohbet edin, güzel sözler söyleyin, göz göze konuşun. Bir süre sonra düzelir. Gerekirse cinsel terapi kampları, yada bireysel terapiler var onlara katılırsınız. Henüz erken bence, çocuklu hayata geçişte görülebilir durumlar.
Düzelmezse de 2.çocuğu değil, boşanmayı düşünün. Gerçekten ciddi bir sorun çünkü.
 
sizin evliliğiniz için bebekten sonra biz başlığını doğru bulamadım açıkçası. evlendikten kısa bir süre sonra hamile kalmışsınız zaten. evliliğin ilk 4-5 ayı da zaten cicim aylarıdır, size doğru bir karşılaştırma yapmak için veri vermez. çocuklarla cebelleşmekten bazen cinselliğe vakit kalmıyor, insan yorulabiliyor ama ben aylarca cinsel ilişki yaşamamanın çocukla alakası olduğunu düşünmüyorum açıkçası. normal de bulmuyorum.

2. çocuk çıkmazda olan evliliğinizi bitirir konuma getirir. o yüzden bu fikri sağlam şekilde erteleyin derim ben.
 
Bu yorum içimi parçaladı biliyormusun…
Kendinizi üzmeyin, işin amacını bilmeyenlerin kendilerince uydurdukları bahaneler bunlar.
Görücü usulü de olsa başka şekilde de olsa evliliklerin yegane amacı bir aile olmaktır.
Erkekler çocuk olduktan sonra bir müddet bu ruh haline bürünebiliyorlar.
İlk etapta annelik rolünüz ile eşlik rolünüzü karıştırıp bocalıyorlar.
Bu bazen kadınlarda da olan bir durum, anneliğe öylesine kaptırıyorlar ki eş olmaktan feragat ediyorlar.
Zamanla rayına oturur bazı şeyler, güzelce oturup konuşmayı deneyin, suçlamadan yargılamadan.

Umarım kısa zamanda toparlarsınız.
 
Arkadaşlar merhaba. Hemen konuya geçmek istiyorum ben 5 aylık bebeği olan bir anneyim. Eşim iyi birisidir maddi açıdan problemimiz yok manevi olarakta beni kırmaz incitmez. Görücü usulü evlendik ama eşimi seviyorum. Benim derdim bebekten sonra yaşadığımız değişiklikler. Eşim beni görmüyor duymuyor sanki yani benimle oturup sohbet etmiyor sorarsam söylüyor eve gelince bebeği seviyor biraz sonra ya televizyon ya Tv. Ben serzenişte bulununca ben ne kadar kötü biriyim ya diye üste çıkmaya çalışıyor ben ona göre abartıyorum. Cinsel isteği neredeyse kalmadı bana yanaşmıyor bile ben istersem ilişkiye giriyoruz ama bunu da söylesem öyle bir şey yok diyip geçiştiriyor sende istemiyorsun bazen diyor. Bebek konusu zaten baştan aşağı stresli bir şey eşimden de ilgi göremeyince üzülüyorum açıkçası ben istiyorum ki sarılarak uyuyalım öpsün omuzunda yatırsın. Sadece ben istersem yatıyorum ben istersem öpüyorum. Niye sarılmıyorsun deyince sen sarıl diyor. Eşime göre eksiğim yok yediğim önümde yemediğim ardımda daha ne istiyorumki…ben ne yapacağımı bilmiyorum arkadaşım bile yok adam akıllı bunları kimseye anlatamıyorum. Eşim her şey çok normal ben abartıyorum sanıyor. Ben ne yapacağım şimdi duygusal yönden hiç tatmin olmuyorum
Forumda çok fazla böyle konu var bende hamileyim şuan çok korkuyorum acaba bizde aynı şeyleri yaşar mıyız diye
 
Arkadaşlar merhaba. Hemen konuya geçmek istiyorum ben 5 aylık bebeği olan bir anneyim. Eşim iyi birisidir maddi açıdan problemimiz yok manevi olarakta beni kırmaz incitmez. Görücü usulü evlendik ama eşimi seviyorum. Benim derdim bebekten sonra yaşadığımız değişiklikler. Eşim beni görmüyor duymuyor sanki yani benimle oturup sohbet etmiyor sorarsam söylüyor eve gelince bebeği seviyor biraz sonra ya televizyon ya Tv. Ben serzenişte bulununca ben ne kadar kötü biriyim ya diye üste çıkmaya çalışıyor ben ona göre abartıyorum. Cinsel isteği neredeyse kalmadı bana yanaşmıyor bile ben istersem ilişkiye giriyoruz ama bunu da söylesem öyle bir şey yok diyip geçiştiriyor sende istemiyorsun bazen diyor. Bebek konusu zaten baştan aşağı stresli bir şey eşimden de ilgi göremeyince üzülüyorum açıkçası ben istiyorum ki sarılarak uyuyalım öpsün omuzunda yatırsın. Sadece ben istersem yatıyorum ben istersem öpüyorum. Niye sarılmıyorsun deyince sen sarıl diyor. Eşime göre eksiğim yok yediğim önümde yemediğim ardımda daha ne istiyorumki…ben ne yapacağımı bilmiyorum arkadaşım bile yok adam akıllı bunları kimseye anlatamıyorum. Eşim her şey çok normal ben abartıyorum sanıyor. Ben ne yapacağım şimdi duygusal yönden hiç tatmin olmuyorum
Moda oldu cocuktan sonra degisen kocalar sanirsin kendileri doguruyo
 
Back
X