Bebiş kararı?


SİZİ CANI GÖNÜLDEN TEBRİK EDİYORUM MUHTEŞEM YORUMLADINIZ.AYRICA ÇOCUKSUZ BİR AİLEYE ASLA MUTLU DEĞİLLERDİR İNANMIYORUM.ANNELİK YÜCE BİR DUYGUDUR.ALLAH CENNETİ ANNELERİN AYAKLARI ALTINA SERMİŞTİR.BUNUDA UNUTMAYALIIM.VE İYİKİ BİR ANNEYİM.ACI OLMADAN TATLIDA OLMAZ.
 
2 senelik evliyim. yok kpss, yok zayıflama derdi, yok sigarayı nasıl bırakacağım derdiyle erteledim de erteledim. karar verdik bikaç ay olmadı. ocak ayında düşük yaptım canımdan can gitti, ömrümden ömür. hayatımda hiçbişeye bu kadar üzülmemiştim. o zaman anne olmayı ne kadar istediğimi iyice anlamış oldum. şimdi yaklaşık 3 aylık hamileyim, geçen hafta ultrasonda elin ayağını oynatışını gördüm. öyle bi his o saydığın herşeye bedel olacak bana inan.hayatta vazgeçemem dediğim şeyleri şimdi ağzıma sürmüyorum. kahve, sigara, kola! inan bana ben bunları bıraktıysam herkes bırakabilir. o kadar bağımlısıydım yani düşün. Allah öyle bi güç veriyor ki...bebeğimi ultrasonda göörmek onu düşünmek bile bana öyle büyük bi huzur veriyor ki doğsa kimbilir onu nasıl seveceğim. bu işler öyle hesapla planla olmuyor ayrıca. yazdıkların hep bahane gibi duruyor :) ben beklemekle hata ettim, senin bide 6 sene olmuş..
 
aaah ahh benime asker eşleri topiğinde böyle bi sorunum var. aynı benim yazdıklarımı yazmışsın. bebek bebek diye düşünmekten kafayı yicem bende. ah şu tayin olmasa bide doğu olmasa hiç düşünmemize gerek kalmicak. ama sen geç bile kalmışsın bence. yaşın gereği söylemiyorum bunu. bayadır evlisiniz tayin çıkmadan olsaymış iyi olurmuş. benim sorunumda gelecek yıl mayısta tayin çıkacak şarka gidecek eşim belkide beni götüremicek ama çok istiyo çocuk, bende çok düşünüyorum en ince ayrıntısını bile mayısta hamile kalsam şubatta doğar yada şubatta hamile olurum hala ve tayin çıkarken ya bebek 3 aylık olur ya ben hamile ya birlikte gideriz ya ayrılırız offf offff resmen kendimi gördüm sende
 
Yaş değilde bence önemli olan gerçekten ne istediğiniz bebeğiniz olmasını istiyor musunuz ? ben 6yıllık evliyim şuana kadar hiç düşünmedim anne olmayı amaa ağustos ayının 22sinde reglim başladı havuza gidiyorum diye tampon takdım ogün ve akşama eve gelince çıkardım kesilmişti.1.5ay adet olmadım 1.5ay snrsında midem bulandı dedim cok yedim herhalde yada üşüttüm önemsemedim.Ertesi gün eşimde evde annem geldi nescafe içmeye benim midem bulanıyor ama korunmuyoruzda olmuyorda bende o sıra spora başlamıştım 15kg verdim .Ben tabi olasılık vermiyorum ama annem eşime dedi git oğlum test al diye ama inanın hiç düşünmüyorum ve hamile kalacağım aklıma gelmez.

Annemle oturduk bekliyoruz,annem diyor hamilesin ben kızıyorum hayır değilim anne diye annem dedi bak göreceksin.Ben merakla eşim gelir gelmez daldım wce 3müz toplandık bekliyoruz.!1nci malum cıktı hemen bekledik bir baktık allahım 2.nci de geldi eşimle ikimiz şok şok annem de seviniyor ben dedim size diye ...Annem dedi hadi kalkın hastahaneye gidelim birde orada yapsınlar felan diye gittik 2 tane yere hamileyim,ama ağlıyorum korkuyorum nasıl olur felan diye de şaşkınım Kalp atışı var daha minnacık

Allahıma yalan söyleyemem ve o benim içimi biliyor düşünmüyordum ve istemiyordum çünkü biraz borç sorunları vardı..Ve ben 1hafta snr düşük yaptım (binanın mutfak borualrı tıkanmış herkesin evine su vurmuştu bende aniden halıyı kaldırdım telaşlanıp) o anda olan oldu anlamadım hiç çok çok üzüldüm ağladım,öyle bir şey oldu ki hissetmeye başlamıştım alışmaya başlamıştım hergün mide bulantısı ne biliyim farklı bir olaydı ahh ahh ve üzerinden kaç ay geçmesine rağmen içim çok sızlıyor ve sürekli hatırlayıp ağıyorum çok zor.

Bu 1aydır içimde ise bir annelik içgüdüsü oluştu ve çok fazla duygusal olmaya başladım tam üzerine bir çıtırdı yaşadım evliliğimde ve erteledim biraz..Bence yaş değil içinizden gelmesi çok önemli inanın bana kendinizi mecbur hissetmeyin plan yapmayın istediğiniz an sorununuz da yoksa hemen yapın ama istemiyorsanız bence içinize o his gelene kadar beklyin lütfen..!
 
Son düzenleme:
Burçin çok geçmiş olsun canım.İnan herşey nasip kısmet.Bazen hayatta kesin olmaz diye düşündüğümüz şeyler kesin olur dediklerimizden daha kolay oluyor.Bizede bunları sağlığımıza sahip çıkarak kabullenmek düşüyor.İnan bana herşeyden önce mühim olan insanın kendi canının sağlığı.Ruh ve beden sağlığımız.Bu bencillik değil.Sen olmazsan neyin önemi var ki hayatta ama biz hep bunu atlıyoruz,herşeyi kafaya takıyoruz.Ta ki sağlığımızdan olana kadar.
 
Yalnız arkadaşlar çocuk olmadan aile olunmaz ifadesine de gerçekten anlam veremiyorum!Lütfen biraz daha mantıklı düşünün en başta isteyipte çocuk sahibi olamayanları veya çocuk sahibi olupta kaybeden insanları düşünün bunu söylerken.Unutmayın canınız bile size emanetken hayatta hiçbirşeye o kadar koca koca misyonlar yüklemeyin.Aile olmak sayıyla veya çocukla alakalı birşey değil,çocuğu olmadığı halde mutlu mesut yaşayıp yaşlanan çiftlerde tanıyorum,iki çocukla boşanan çiftlerde.Daha geniş bir ufukla bakalım olaya lütfen.
 


Kendi adıma, eşimle bebek dışında hiç bir sorunumuz olmadığını tüm açıklığımla söyleyebilirim, 10 yıldır aşığız birbirimize, ev işleri konusunda da eşim inanılmaz sorumluluk sahibi, titiz, evcimen bir insandır, tüm ev işlerini yapar ben de ona yardım ederim, o yüzden eminim bir çocuğumuz olsa benden çok eşim ilgilenir, hatta yapabilsem ben doğururum diyor
İkimiz de gezip eğlenmeye çok düşkünüz, bütün kış biriktirip bütün yaz yurt içi-yurt dışı gezeriz mesela hafta sonlarını asla boş bırakmayız, şimdi çocuk olunca tüm bunlardan vazgeçeceğiz, eve gelince sarılıp uzanarak film izleyemeyeceğiz, her anımız ilgi bekleyen biriyle uğraşarak geçecek, bebekliği uyudu mu acıktı mı, hasta mı bilmemne, biraz büyüyünce aman başına bişey gelmesin, ya biri kaçırırsa tecavüz ederse, öldürürse (geçen gün burada kardeşini taciz eden çocuğu okudum, hepten psikolojim bozuldu zaten) sürekli dert dert dert, şimdi bunların hiçbiri yok hayatımda, en büyük sorunum 3-5 kilo fazlam, mutlu bir evliliğim, rahat özgür bir hayatım, istediğim bir çok şeyi yapabilecek maddi gücüm var, çocuk demek bunların hepsinin bitmesi demek...
Dünyadaki kirlenmeye, devam eden savaşlara, aç çocuklara, küresel ısınmaya değinmiyorum bile...
 


Ben de şimdi kalkıp çocuklu bir aile asla mutlu değillerdir desem hoş olur mu? Ben çocuksuzum ama o kadar mutluyum ki çocuk yapınca bu mutluluğun bozulmasından korkuyorum, çünkü ilişkimizde ne eksik ne fazla var, her şey mükemmel
Çocuğu olanlar sürekli çocuk evin neşesidir, çocuksuz ev olmaz falan filan diyip durular ya, benim evim gayet neşeli hiç ihtiyaç duymuyorum çocuğa falan, Aslı çocuktan sonra eşler birbirinden uzaklaşıyor, birbirlerine ayırdıkları zaman azalıyor, neredeyse çocuktan başka konu konuşamaz oluyorlar, kendi evlerinde içlerinden geldiği gibi özgürce öpüşüp sevişemiyorlar bile.
 

benm sonucusu kazara oldu hatta aldırmayı bile düşündüm ama sonra eğer onu rabbim bana nasip etmişse bir bildiği vardır elbet dedm ve vazgeçtim doğduktan sonra ALLAHIM öyle güzel bir bebek olduki anlatamam pamuk gibi halen öyle şimdi 6 yaşında çok yakışıklı bir oğlum var ve 3 biribrinden kıymetli bana yaşamak için bir sebebim var bu dünyada en kıymetlilerim onlar benm anne olunca o çocuğu ilk kucağınıza aldığınızda ilk kokusunu aldığınızda ne kadar güzelbir duygu olduğunu anlıycaksınız
 

bende senin gibiydim tayin isyetecektik o yüzden cok düşündük gittikten sonra yapalım dedik ama hemen olur mu diyede düşündük ve yapmaya karar verdik 10 ay hamile kalamadım bu arada tayin istedik tayinimizde cıkmadı 10 ayın sonunda hamile kaldım 3 aylıkken kalbi durdu bebeğimin yani hiçbirşey bizlerin plandıgı gibi olmuyor gecen temmuzda tayınımız cıktı su anki yerimize agustosta 2. bebeği düşündük geçtiğimiz ocakta hamile kaldım ama kimyasal gebelikmiş o da yıne olmadı yani ha diyince olmuyor oluncada kaybetme riski yüksek her 3 kadından 1 i bebeğini kaybediyor ki ben 23 yaşındayım ilerki yaşlarda bu riskte artıyor temmuzda 3 yıllık evli olacagız hayırlısı allahtan cokta plan kurma oluruna bırak hamıle kalırsan da kal ne olacak evden eve nakliyatı tutarsın onlar halleder çift maaşlısınızda ailenden birileride gelir yanına gittiğin yerde de bir kadın tutarsın evini temizler dizmende yardımcı olur o kadar detaya takılma derim hakkınızda hayırlısı olsun
 

çocuk isteyince hemen oluvermiyo,bunuda göz önünde bulundurmak lazım..ilk evlendiğimde bende öyle hesaplar yapardım,nisana rastlasın,doğum iznim yaz tatiliyle birleşsin vs vs.. şimdi hiiiç önemsemiyorum bunları. tayin durumunda çok önemli değil bence,sonuçta eşin yanında olucak,Allah izin verdiyse nerde olursa olsun sağlıklı doğar merak etme..
 

bence sen psikolojık destek almalısın :44:
 
duygucum merhaba
bizde de benzer durumlar var
81 doğumluyum 3 senelik evliyim ilk iki sene sıkı sıkıya korunduk aman terfidir aman bu aya rastlamasın aman şu aya gelmesin diyerek .karar verdikten sonra tam bi sene geçti ki hala bişey yok
yani ha diyince olmuyo böyle şeyler ,hele de yaş ilerleyince daha zor
 

çok güzel söylemişşsin..benim çevremde çocuk sahibi olamayıp çok mutlu olan çiftlerde var, çocukları olup ayrılanlarda var.. çocuklu yada çocuksuz mutluluk gibi bir genelleme çok yanlış
 

canım,yaşlarımız daha çok genç:)) inşallah en hayırlı zamanda olur bebeklerimiz..
 
Çocuk sahibi olmak bir insanın hayatında verebileceği en önemli kararken, çoğu insan hiç düşünmeden, “evet evlendik şimdi çocuk yapalım, minicik elleri, minicik ayakları olsun bıcıbıcı” diyerek başlıyorlar doğurmaya, o yüzden böyle uzun uzun düşünen irdeleyen arkadaşlara çok saygı duyuyorum, anneliğin ciddiyetinin farkında olanlar, asıl sizler anne olmalısınız. ne yaptığının, çocuk yaptıktan sonra neler yaşayacağının bilincinde olanlar dünyaya çocuk getirmeli sadece...

Çocuğa maddi-manevi yetecek misiniz? (Beslenmesini, giyimini, eğitimini en iyi şekilde karşılayabilecek, bunu yaparken sıkıntıya düşmeyecek gücünüz var mı?)
Hayatınızı onun varlığına göre düzenleyebilecek, ona ve bitmeyen soru/sorunlarına yeterli sabrı gösterebilecek karaktare sahip misiniz?
Yaşam alanınız, bir çocuk büyütmeye uygun mu? (Rutubetsiz ev, güvenli çevre, oyun alanları v.s.)
Ve en ama en önemlisi, siz gerçekten anne olmak istiyor musunuz? Hayatınızda bir çocuğun varlığını istiyor/eksikliğini hissediyor musunuz? Ona iyi bir anne-baba olabileceğinize emin misiniz? Yarın size “beni neden dünyaya getirdin” dediğinde verecek cevabınız var mı?
Hepsi evetse şimdiden hayırlı olsun, soru işaretleriniz varsa bu işe hiç girişmeyin, herkes çocuk sahibi olmalı diye bir kural yok, çocuksuz da gayet mutlu ve rahat bir hayat sürebilirsiniz, ya da geç anne olmak o kadar da korkunç bir şey değil, aksine daha bilinçli olup çocuklarınıza daha çok şey verebilirsiniz, zaten artık günümüzde insanlar 30 unda evlenip 35 den sonra çocuk sahibi oluyor, aceleniz de yok. Günü yaşayın, her şeyi yaşadım doydum dediğinizde sıra çocuğa da gelir, o zaman daha detaylı düşünür, en mantıklı kararı verirsiniz.

Böyle ahkam kestiğimi düşünenler için dipnot: ergen psikolojisinde uzmanım, rehber öğretmenlik yaptığım dönemde görüştüğüm velilerin çok büyük çoğunluğunun çocuklarına yetemediğini, sorunlu ve mutsuz ebeveynlerle, aynı şekilde sorunlu ve mutsuz çocukların, hep hazırlıksız, plansız, üzerinde fazla düşünülmemiş doğumların sonucu olduğunu gözlemledim. Allah rızkını verir diye her yıl birer tane doğurup, birine bile sağlam bir gelecek sunamamaktansa, hiç çocuk sahibi olmamak daha iyidir.
 
hiç erteleme bence ha şimdi ha sonra derken hayat gidiyo.çocuğunun genç çağlarıonda sen yaşlı olcaksın ve çok pişman olcaksın keşke daha genç yaşta yapsaydım diye.bi de şu yönden düşün allah korusun bi problem çıkarsa da olmazsa tedavi görmek zorunda kalırsan.!!!!
 

anladığım kadarıyla hazır değilsiniz anne olmaya, hazır hissettiğinizde olmalı..
bi bebek insanın bütün hayatını gezmesini tatilini engellemez. elbette sınırlar, kış günü çıkamazsınız belki ama. baştan kendinizi nasıl alıştırırsanız öyle gider.
bebeğiyle eskisinden daha çok gezenleri biliyorum.
ama toprağa otursa mikrop kapar diye çocuğu fanusta büyütmeye çalışanlar için gerçekten kısıtlayıcı oluyor.

eğer olmasını istiyor da psikolojinizi hazırlayamıyosanız bırakın olsun. usg de ilk kalbini gördüğünüzde annelik hormonları tavan yapar ve hazır olursunuz.
ama istemediğiniz bişeyi sakın yapmayın, en basitinden doğum sonrası depresyona neden olur istemediğiniz bebek.


bazı arkadaşlar bakamıycan çocuğu yapma demişler ama burda konu sahibi için konuşuyoruz.
eşi ve işi gayet iyi.
 
canım ben de bu konuda kararsız bir insan olarak bi iki şey yazmak istedim.
öncelikle bana şartlarınız uygun gibi göründü. karı koca bi aradasınız ve öğretmensiniz.meslek olarak da tayin durumu olarak da bi sıkıntınız olmaz. hatta yerinizde olsam çoktan yapmıştım sanırm, uzun süreli bir evlilik ve yaş da geçiyor malesef. taşınmayı da çok gözünde büyütme derim, hamile olup da taşınan çok arkadaşım oldu, evden eve nakliyata verirsiniz eşin de yardımcı olur zaten yaz tatilinde olacaksınız. duygusal olarak da endişelerin varsa forumdaki arkadaşların yazılarını takip etmeni öneririm, anneliğin nasıl bir süreç olduğunu çok güzel anlatan arkadaşlarımız var. hayırlısı olsun, inş her şey istediğiniz gibi gelişir
 


seyyahalemi
Papatya


tabi herkesin fikri kendine ama şehbihte hata olmaz ...doğmamış çocuğa don biçilmezmiş...

2003 yılında hamile kaldım paramız da vardı işimiz de evimiz de barkımız da düşünecek hiçbişey yoktu...sonra ne oldu biliyor musun

beş buçuk ay ekmek kabuğu yedim herşeyi yiyebilecek param varken su bile içemedim,beşbuçuk ay kafamı kaldıramadım ağrıdan,beşbuçuk ay çocuğumun sağlığını ne halde olduğunu cinsiyetini bile öğrenemedim her ay hem de özel doktorlarda muayene olmama rağmen ve beşbuçuk ayın sonunda ikiniz de ölebilirsiniz belki %10 yaşama şansı var birinizden birinin dedi doktor

bu beşbuçuk ayda defalarca hastaneye yattığım için işimi kaybettim,işe girdiğim gün başlayan çıktığım gün biten sigortam vardı sigortam da bitti babanın zaten sigortaya dahil olmayan bi işi vardı,zaten öyle hastaydım ki devlet hastanesinde sürünecek halim yoktu

özel hastaneden doğum yaptım 2 gün için 4 milyar ödedik 2004te

özel hastanenin kuvözü geceliği 250 liraydı 2004te
ona yetişemeyeceğimiz için üniversite hastanesinde yattı kızım 76 gün sigortasız 3.5 milyar da oraya ödedik

anne sütü almadığı için özel mama verdi doktor verdiği ölçünün iki katı yiyordu çocuk ne kadar yerse verin dedi doktor (ekmek kabuğu yediğim için çocuğun kemikleri bile aç diye düşünüp çok ağladım) günde iki kutu yiyordu mamanın kutusu 25liraydı 2004te

hastaneden çıkınca ilk kontrole gittik doktor bizi kovdu hemen çıkarın burdan mikrop yuvasında ne işi var diye 3 sene 3 ayda bir özel doktora gittik parasını sen düşün

sağlık ocaklarında yapılmayan yapılması gerektiği bile söylenmeyen ama mutlaka yapılması gereken onlarca aşı yaptırdık hepsi parayla (bi de bunları yaptırmaya gittiğinde muayene parası veriyorsun ayrıca öle eczane falan yapmıyor paşa paşa gidiyorsun özel doktora)

ciğerleri gelişmediği için sürekli hasta oluyor terliyor işte o zaman o 5 liralık kıyafetleri alamıyorsun canım çünkü ter çekmiyor ,üzerindeki baskıların boyaları kanser yapıyor ,10 liralık ayakkabı alamıyorsun yağmur içine giriyor,çocuğun taşıyamayacağı ağırlıkta ama ne hikmetse o kadar kalın olmasına rağmen hiç te sıcak tutmayan montlar alamıyorsun

ekmekle büyür insan ama sağlıklı büyüsün diye herşeyi almak yedirmek istiyorsun,devlet hastanesine de gider insan gözünün önünde 3 kuruşluk derece kırıldı diye 90 yaşında kadına bağıran hemşireler görünce gidemiyorsun katil olucam diye hele de soğuk algınlığından girip hastanede kolunu kaybeden çocuklar görünce ,sağlıklı gelişsin diye tiyatroya sinemaya götürmek istiyorsun kitap almak boya kalemleri almak oyuncak almak istiyorsun sen istemesen de o istiyor zaten,3 ayda bir gelişip yeniden alman gereken ayakkabı ve kıyafetleri saymıyorum bile ,çalışırsan kreşe vermek zorunda kalıyorsun ve kreş aidatından fazla masraf çıkıyor her ay merak etme ve sonunda seviyesine uygun eğitim alsın diye özel okula göndermen gerektiği söyleniyor şu şu oyuncakları al şu şu kurslara gönder deniyor (yiyorsa yapma çocuğun için )

aidatı (bağışı) kaynak kitabı okuma kitabı hikaye kitabı hergün kaybolan kalemler silgiler ,boyalar hamurlar ,o bayram kıyafeti bu bayram etkinliği beden eğitimi kıyafeti izciliği folkloru santrancı gezisi ,öğretmenler günü anneler günü yılbaşı çekilişi enaz 20 çocuğun doğumgünü okul yemekleri vs vs vs..normal hiç te lüks olmayan bir devlet okulunda okuyan kızım için sadece bu hafta verdiğim parayı söyleyeyim sana 25 lira 23 nisan kiralık kıyafeti ,22.5 kaynak kitap ,2.5 bulmaca kitabı 5 lira satranç öğretmeni için para 7 lira sınıfta toplu doğumgünü partisi için para,3 lira okula gelen tiyatroya para artık sen topla ...ha bunların hiçbirini yapmazsın çocuğun karnını doyurursun ama ruhunu doyuramazsın biz böyle mi büyüdük hayır ama nesil öyle değil maalesef

5 yıl çocuğum olmadı hiç korunmadım ama hiç te uğraşmadım,sigara içtim ilaç içtim hastanelerde yattım ,tansiyonum 20lere çıktı ekmek kabuğuyla beslendim ve beşbuçuk ayın sonunda 1kilo 240 gram doğan %10 o da belki yaşama şansı verilen 76 gün kuvözde yatan anne sütü almayan ciğerleri gelişmeyen soğuk havale ve domuz gribi olan her yıl enaz 4 kere ağır hasta olan bakıcı ve kreşlerde büyüyen kızım bugün 7 yaşında yaşıtlarından 10 kilo fazla 20 cm uzun kanlı canlı 137 ıq yla karşımda

yani kardeşim allah yazdıysa oluyor,öldürmeyen allah öldürmüyor varsa kaderinde oluyor zaten çocuğun ama maalesef doğduktan sonra karşına neler çıkacağı belli olmuyor o kadar da kolay olmuyor bee
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

16 - 22 Aralık 2024 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
23
Görüntüleme
2K
Nhessa
25 - 31 Aralık 2023 Haftalık Burç Yorumları
2 3
Yorumlar
41
Görüntüleme
4K
Nhessa
Oyuncu Tarık Ünlüoğlu hayatını kaybetti
Yorumlar
0
Görüntüleme
1K
Elif
İnternet Tarihi
Yorumlar
0
Görüntüleme
1K
Elif
TEOG yerine gelen yeni sistem: Mahalli Yerleştirme Sistemi (MYS) nedir?
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
4K
Chess
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…