bi yanlış anlamayı düzeltim önce, eski sevgilimi çok sevdiğimden falan enkaza dönmedim ben, bana çok acı çektirdi o, nerdeyse mahkemelik olcaktık kendisiyle, ondan kurtulmak için çok uraştım ben, illa bi şekilde ulaştı bana, tehditlerinden hakaretlerinden bıkmıştım, paranoyak olmuştum resmen bi yerde karşıma çıkacak diye...
ve bu gece... saatlerce ağladım ilaçlarımı içtim sonra, konuşcak birine çok ihtiyacım vardı ama ondan başka aricak kimsem yoktu, en sonunda aradım... önce çok kızdı ağlıyorum diye, ben sana ağlamicaksın hele de benim karşımda hiç ağlamicaksın demedim mi dedi, baştan beri ne zaman ağlasam çok kızar, kimse için ağlamicaksın derdi hep... nese konuştuk... ben seni çok sevdim dedim biliyorum ben de çok sevdim dedi... ama sonumuz yoktu bak 8 ay oldu, 1 yıl bile olabilir seni görmedim, öle zor anlarım oldu ki keşke yanımda olsan dedim çok dua ettim ama olmadı ne senin zor anında ben yanında olabildim ne de sen gelebildin dedi, hatta hepsini geçtim yakın bi ilde olsan bile yeterdi banasürekli yanına gelebileceğim bi ilde olsa bitmezdi, çok düşündüm kötü düşünmemeye çalıştım ama olmuyo işte sevmek hiç bi şeye yetmiyo, ben seni beklerdim ama okulun bitti diyelim, sen de çok iyi biliyosun ki kahretsin ama o zaman da birlikte olmamız zayıf ihtimal (burda benim hukuk okumam, onunsa lise mezunu olmasından dolayı ailemin beni ona vermiceğini kastetti) ben de çok isterdim seninle bi geleceğim olsun ama işte engelleri biliyosun dedi... çok istedim ama bizim aramızdaki bütün kavgaların sebebi uzaklık sen de biliyosun dedi, yanımda olsaydın biz bunların hiç birini yaşamicaktık biliyosun dedi...
gerçekten kendini benden soğutmaya çalışmış, bizim 1 ay öncesine kadar böle sorunlarımız olmamıştı hiç, başka kızlarla muhabbbet falan bugüne kadar olmadı; ne yaşadıysak bu zaman diliminde yaşadık ve nası diyim bu kızlarla muhabbet olayını gözümün içine soka soka yaptı, gizli saklı deil; benden bekledi bitirmemi aslında her gururlu insan bitirirdi ama ben yapamadım, kendisi bitirmek istemedi, benim bitirmem için uraştı...ve en son gece mesaj attı, eğer sen burda olsaydın veya benim orda olma şansım olsaydı seni ölene kadar bırakmazdım ama her zaman engeller çıktı karşımıza ve bitmicekti hiç bi zaman yazmış... benim bu konuyu açarken kurduğum cümleleri onun ağzından duymak çok manidar geldi bana.... engeller...sevmek hiç bişeye yetmiyo... bunlar benim kelimelerimsenağlama yani aslında ben de farkındayım her şeyin...
bakın herkes birilerini sever ama benimki bi kulun dier kula olan normal sevgisinden çok öte bişeydi, bugün ben sadece sevgilimi kaybetmedim, en iyi arkadaşımı, sırdaşımı, abimi, doktorumu, hocamı her şeyimi kaybettim, benim için sevgiliden çok öte birisiydi, ben dün ağlarken onun acısını hafifletmek için bile onu aradım, benim için böle bi insandı o...
ondan nefret edersem daha çabuk unutabileceğimi sanıyo ama ben ondan nefret edemem bunu bilmiyo... mutlaka ilerde birilerini severim, evlenirim ama kimseyi bu kadar sevemem bana yaşattığı her için teşekkür ederim, keşke bu kadar imkansız olmasaydı...