beklenmedik ayrılma

O benim ilkimdi. Her anlamda hemde, beni bırakmaz zannediyodum.. Asla beni üzmez diye düşünüyodum ki, sonuç klasik BENİ BIRAKTI!

Size hikayemin en başından anlatmak istiyorum. Geçen sene okulda dikkatimi çekiyodu, hoşlanmaya başlamıştım ve hiç utanma gibi bi huyumda yok direk yüzüne ondan hoşlandığımı anlattım inanmadı dalga geçtiğimi düşündü. Çünkü ona göre imkansızdı neyse yazın sonlarına doğru benimle çıkmak beraber olmak istediğini söyledi ama aklımda başka birisi varken olmaz dedim tüm samimiyetimle hislerimi anlattım serefsizin bana dediği tek şey ''sen yerini sağlamlaştırmaya çalısıyosun'' olsun. O kadar içime oturduki bu söz. Sonra Bodruma gitti ve beni tamamen unuttu her yazdığımda geç cevap vermeler, aradığımda açmamalar.. En sonunda neden böyle davrandığını soprdum ve ''senden sıkıldım'' dedi kesinlikle hiçbisey yazmadımda hissetmedimde. Okullar açıldığında kesinlikle ilgilenmedim bile şahsen umrumdada değildi artık. Sonra ama yavaş yavaş konuşmaya başladık yeniden doğal olarak hala bişeyler hissettiğim için çok heyecanlanmıştım. Arkadaşlarım sayesinde bigun okul çıkışında benimle konuştu tekrar şans istedi bende verdim. Benimle çıkmak istiyodu ama başlarda çok çekingendi yanıma bile oturamıyo sadece telefonda aslan parçası oluyodu bende patladım en sonunda ve olmuyosa olmuyo zorlamanın anlamı yok dedim akşamı içmiş halde bana yazıyo tekrar şans istiyo bize bunu yapmamı istiyo vs. Beni sevdiğine o kadar güzel inandımki şu zamana kadar ilk aşkımın başkası olduğuna inanıyodum ama sonradan gerçek anlamda onun olduğuna karar verdim. Doğum günümde ayrıydık bana o kadar güzel supriz yaptıkı tekrar aşık oldum şuan bunları yazarken bile ağlıyorum ama sevdiğim yada özledğim için değil bu kadar aptal olduğum için neyse doğum gunumden 12 gün sonra beraber olduk ilk defa ve bana tekrar aşık olduğunu söylemisti durmadan kavga ederdik ama sonunda hep barışırdık evlenmeyi planlıyoduk okul bittiğinde normalde üniversiteyi kıbrısta okucaktim onunla konusurken ama sırf o istemediği için seçimlerde yazmamayı bile düşündüm ne kadar salakmışım.. Tatil oldu okul bitti bodruma gitti ve herşey değişti kesinlikle benden soğumuştu ve gittikten 3 gün sonra benden ayrıldı resmen dünyam başıma yıkılmıştı hiçbisey yiyemez olmustum kilo9 vermiştim.. Göz yaşlarımın onun için değmiceğini anlamam için 4 gün yetti ve hayatıma devam ettim ama sonra istanbula döndüğünü öğrendim bize gelmesini ve yüzüme bakarak bana veda etmesini istedim ve kabul etti geldiğinde ise herşey değişir umuduyla ona sarıldım ama o ne yaptı? Köpeğimi sevdi benim yerime öpmek istediğimde yaoma daha çok canın yanıcak dedi ama 1 saat geçtikten sonra benimle yatmak istedi ne kadar iğrenç bir kişiliği var artık anlamışsınızdır.

Kısacası erkekler için üzülmeye deymez aşk için ağlamaya deymez ben bu ilişkimden bunu anladım ve onunla yattığım içide çok pişmanım çünkü erkekler istediklerini alırlar ve giderler bu kadar basittir herşey onlar için.

Ya sen kendin söylemişsin istediklerini alınca giderler diye.
Pek de beklenmedik değilmiş yani..
Ve anlamadım ona açıldınız ama sonra o gelince aklınızda biri mi vardı?
Ve üniversite tercihi yazmadım falan demişsiniz lisedeyken mi birlikte oldunuz?
Birlikte olduğunuzda kaç yaşındaydınız Allah aşkına?
On yedi, on sekiz? Peki ne kadar zamandır birlikteydiniz?

Geçen sene sadece konuştuğumuzda aklımda başka biri varken konusmuştuk ve kişiliği bakımından aklımda birisi varken onunla beraber olamazdım. Bunun yaşla alakası yok ve 9 aylık bi ilişkim

Lisede okuyorsunuz sanırım. Ya da en fazla üniversiteye başladınız.
Cinsellik için çok erken değil mi?
Ben çok da pişman olduğunuzu düşünmüyorum.
Sizce kkaybınızın çok da önemi yok gibi..

yaptığım şeylerden pişmanlık duymam, yapmadığım yada yapamadığım şeyler için pişmanlık duyarım ama bazen öyle hisse kapılıyorum sonra normale dönüyorum