merhabalar yine bir konuda fikirlerinizi almak istiyorum.
ben 1.5 yılı geçti yaklaşık iki yıllık evliyim. eşimle iyi anlaşıyoruz. arada bazı sorunlar olsa da genelde iyi bi evliliğimiz var diyebilirim. tanıştıktan 2 yıl sonra evlendik ve evlenene kadar 1200 km uzaktaydık birbirimizden çok seyrek görüşürdük fakat yine de birbirimizi iyi tanıdığımızı düşünüyorum. bu süre içinde eşim uzakta olmamızın da verdiği etkiyle beni bunaltacak derecede kıskançlıklar hatta saçmalıklar yapıyordu. aramızda sürekli bi özlem vardı. eşim sürekli benim ona ilgi göstermediğimi söyleyip bu durumdan şikayet ediyordu falan filan.. sonuç olarak o bana daha çok düşkündü.
evlendikten sonra da bi çok evlilikte olduğu gibi roller değişti eşim hala bana düşkündür. ilgisiz duyarsız bi eş asla değildirçoğu zaman. fakat ben evlendikten sonra o kadar çok beklentili oldum ki. bu beklentilerim yüzünden hem kendimi hem de eşimi mutsuz ediyorum sürekli. mesela akşamları bana karşı biraz ilgisiz olsa bunu hemen sorun yapıyorum. ben onun herşeyiyle ilgilenirken onun benim hakkımdaki bazı şeylere duyarsız kalmasını kafama çok takıyorum. mesela 1 haftadır hapşurup öksürüyorum. hafif bi nezle gibi... eşim böyle olsa ben anında ona bi şeyler yaparım ilgilenirim geçirmeye çalışırım. ama o bana karşı böyle değil ben küçük şeylerden mutlu oluyorum... ne bileyim bana en azından bi kere ne oldu canım neden öksürüyorsun bi şey yapmamı ister msn falan dese dünyalar benim olacak ya.. dün akşam 'ben kaç gündür öksürüyorum hiç farkında değil msn dedim' farkında değilmş
üzüldüm ben de ağladım bir sürü saçma sapan şeyler işte...dertsiz başına dert mi arıyorsun demeyin lütfen kızmayın.
tamam bu aralar çok yoruluyor ben onun kadar çalışsam konuşmaya dermanım kalmaz ama ne bileyim çok mu beklentiliyim ben.. bu arada şu an çalışmıyorum ama evde sınav çalışıyorum. yani boşlukta olduğum için böyle davranmıyorum.
ben 1.5 yılı geçti yaklaşık iki yıllık evliyim. eşimle iyi anlaşıyoruz. arada bazı sorunlar olsa da genelde iyi bi evliliğimiz var diyebilirim. tanıştıktan 2 yıl sonra evlendik ve evlenene kadar 1200 km uzaktaydık birbirimizden çok seyrek görüşürdük fakat yine de birbirimizi iyi tanıdığımızı düşünüyorum. bu süre içinde eşim uzakta olmamızın da verdiği etkiyle beni bunaltacak derecede kıskançlıklar hatta saçmalıklar yapıyordu. aramızda sürekli bi özlem vardı. eşim sürekli benim ona ilgi göstermediğimi söyleyip bu durumdan şikayet ediyordu falan filan.. sonuç olarak o bana daha çok düşkündü.
evlendikten sonra da bi çok evlilikte olduğu gibi roller değişti eşim hala bana düşkündür. ilgisiz duyarsız bi eş asla değildirçoğu zaman. fakat ben evlendikten sonra o kadar çok beklentili oldum ki. bu beklentilerim yüzünden hem kendimi hem de eşimi mutsuz ediyorum sürekli. mesela akşamları bana karşı biraz ilgisiz olsa bunu hemen sorun yapıyorum. ben onun herşeyiyle ilgilenirken onun benim hakkımdaki bazı şeylere duyarsız kalmasını kafama çok takıyorum. mesela 1 haftadır hapşurup öksürüyorum. hafif bi nezle gibi... eşim böyle olsa ben anında ona bi şeyler yaparım ilgilenirim geçirmeye çalışırım. ama o bana karşı böyle değil ben küçük şeylerden mutlu oluyorum... ne bileyim bana en azından bi kere ne oldu canım neden öksürüyorsun bi şey yapmamı ister msn falan dese dünyalar benim olacak ya.. dün akşam 'ben kaç gündür öksürüyorum hiç farkında değil msn dedim' farkında değilmş
üzüldüm ben de ağladım bir sürü saçma sapan şeyler işte...dertsiz başına dert mi arıyorsun demeyin lütfen kızmayın.tamam bu aralar çok yoruluyor ben onun kadar çalışsam konuşmaya dermanım kalmaz ama ne bileyim çok mu beklentiliyim ben.. bu arada şu an çalışmıyorum ama evde sınav çalışıyorum. yani boşlukta olduğum için böyle davranmıyorum.
fazla neden şöyle niye böyle diye düşünüp canını sıkma kendine farklı meşgaleler bul.biraz kendi haline bırak eşini belki o zaman daha çok yaklaşır sana kaçan kovalanır hesabı
