- Konu Sahibi sevdicegim
- #1
Merhaba Hanımlar..
Yine dertliyim, kederliyim, çıkmazlardayım.. Artık psikolojik bir rahatsızlığım olduğunu düşünmeye başlıyorum. Sevgili üyeler, hayatımda birisi girdiği zaman gözüm dönüyor resmen. Hep bir kontrol deliliği, hem benim istediğim olsun mantığı.. Hep neredesin, ne yapıyorsun baskısı.. Vay beni neden aramadın, neden merak etmedin beni falan. İşin içinden çıkamıyorum artık... Bütün psikolojim alt üst durumda.
An içindeyken çok fevri tepkiler veriyorum.. Sonrasında mantıklı düşünebiliyorum. Keşke bunu demeseydim diyorum. Keşke şöyle yapmasaydım diyorum.. Hayatımda birisi var. Oldukça olgun birisi. Ben ona fazla adrenalinli ve çocuksu kalıyorum ama beraberiz işte. Herşey başlarda öyle güzeldi ki.. Aklımdan çıkmıyorsun sabah seninle uyanıp bütün gün seni düşünür oldum diyordu. Ama ben sanırım tükettim herşeyi.. Aşırı kıskançlık gösterdim. Kısıtladım , baskı kurdum. O da yapı olarak buna gelemedi. Zaten oturmuş bir karakteri var çocuksu buldu bunları. Tipik bir oğlak burcu erkeği ve hislerini dile getirmesi çok çok zor.. Önceden söylediği gibi ufak tefek şeyleri aztık pek duyamaz oldum. Bana beni bunaltıyorsun artık dedi. Kendimi baskı halinde hissediyorum hayatımda hiçbir kadın bana böyle baskı yapmadı bana bu kadar güvensizlik beslemedi ve ben inan sabrediyorum dedi. Uzaklaştırıyorsun kendinden dedi.. Kafama dank etti. Onun açığı varmış gibi davrandığımı ve ne yapsam da açığını ortaya çıkarsam gibi bir düşünceye sahip olduğumu söyledi.. Evet haklıydı.. Kendi ellerimde mahfetmeye devam etmekten endişe ediyorum artık.
En son dedim ki hadi çocukluk yapayım yüzdelik sorayım sana uzaklaşmanın dedim. %20 dedi.. (yaptıklarıma göre az bile aslında %20 uzaklaşması:26:) ben de hemen gurur yapıp rest çektim. Madem öyle devam etmenin anlamı yok araya bir kere soğukluk girmiş düzelmez o dedim. Neden hemen böyle tepki veriyorsun %80 de var orada bunu neden görmüyorsun dedi..
Yani işin özü kendime hakim olamıyorum hanımlar. Acaip bir kıskançlık ve sahiplenmeyle birlikte baskı kuruyorum.. Aynı iş yerindeyiz. Hergün birbirimizi görüyoruz ve ben üniversite kazandım şehir dışına gidiyorum okumaya 5 gün sonra. Bunun da etkisiyle iyice abarttım hırçınlaştım ve ondan çıkarıyorum istemeden..
En yakın arkadaşım bana dedi ki, ilişkiye başlarken belki evlilik düşüncesi bile olmuştur en azından hayal etmiş olabilir ama böyle baskılarını kıskançlıklarını gördükten sonra seninle evlenmeyi düşünmez artık dedi.. Üzüldüm epey. Haklı gibi geldi bana..
Bütün bunları nasıl kontrol edebilirim..Herşeyi eskisi gibi olabilir mi? Bana nasıl taktikler verebilirsiniz? Mesela şehir dışına gidişimi bu yönde nasıl kullanabilirim? Fikirleri olan nolur yardım etsin bana çok ihtiyacım var buna
Yine dertliyim, kederliyim, çıkmazlardayım.. Artık psikolojik bir rahatsızlığım olduğunu düşünmeye başlıyorum. Sevgili üyeler, hayatımda birisi girdiği zaman gözüm dönüyor resmen. Hep bir kontrol deliliği, hem benim istediğim olsun mantığı.. Hep neredesin, ne yapıyorsun baskısı.. Vay beni neden aramadın, neden merak etmedin beni falan. İşin içinden çıkamıyorum artık... Bütün psikolojim alt üst durumda.

An içindeyken çok fevri tepkiler veriyorum.. Sonrasında mantıklı düşünebiliyorum. Keşke bunu demeseydim diyorum. Keşke şöyle yapmasaydım diyorum.. Hayatımda birisi var. Oldukça olgun birisi. Ben ona fazla adrenalinli ve çocuksu kalıyorum ama beraberiz işte. Herşey başlarda öyle güzeldi ki.. Aklımdan çıkmıyorsun sabah seninle uyanıp bütün gün seni düşünür oldum diyordu. Ama ben sanırım tükettim herşeyi.. Aşırı kıskançlık gösterdim. Kısıtladım , baskı kurdum. O da yapı olarak buna gelemedi. Zaten oturmuş bir karakteri var çocuksu buldu bunları. Tipik bir oğlak burcu erkeği ve hislerini dile getirmesi çok çok zor.. Önceden söylediği gibi ufak tefek şeyleri aztık pek duyamaz oldum. Bana beni bunaltıyorsun artık dedi. Kendimi baskı halinde hissediyorum hayatımda hiçbir kadın bana böyle baskı yapmadı bana bu kadar güvensizlik beslemedi ve ben inan sabrediyorum dedi. Uzaklaştırıyorsun kendinden dedi.. Kafama dank etti. Onun açığı varmış gibi davrandığımı ve ne yapsam da açığını ortaya çıkarsam gibi bir düşünceye sahip olduğumu söyledi.. Evet haklıydı.. Kendi ellerimde mahfetmeye devam etmekten endişe ediyorum artık.

Yani işin özü kendime hakim olamıyorum hanımlar. Acaip bir kıskançlık ve sahiplenmeyle birlikte baskı kuruyorum.. Aynı iş yerindeyiz. Hergün birbirimizi görüyoruz ve ben üniversite kazandım şehir dışına gidiyorum okumaya 5 gün sonra. Bunun da etkisiyle iyice abarttım hırçınlaştım ve ondan çıkarıyorum istemeden..
En yakın arkadaşım bana dedi ki, ilişkiye başlarken belki evlilik düşüncesi bile olmuştur en azından hayal etmiş olabilir ama böyle baskılarını kıskançlıklarını gördükten sonra seninle evlenmeyi düşünmez artık dedi.. Üzüldüm epey. Haklı gibi geldi bana..
Bütün bunları nasıl kontrol edebilirim..Herşeyi eskisi gibi olabilir mi? Bana nasıl taktikler verebilirsiniz? Mesela şehir dışına gidişimi bu yönde nasıl kullanabilirim? Fikirleri olan nolur yardım etsin bana çok ihtiyacım var buna
