- 26 Eylül 2010
- 17.555
- 32.863
- 798
- Konu Sahibi sevdicegim
- #21
Aynı bahsettiğim gibiyim bende işte
Hayır asla bir gün şüphe duyabileceğim birşeyi olmadı. Aynı işyerindeyiz ama kimse bizi bilmiyor. Dıaşrı arkadaşlarıyla yemeğe çıakrken yazar falan. Akşamları eve gider sabahları işe. En fazla spora gider bazen de kuzeniyle buluşur. Güven verici bir tip aslında. Ama nedense güvenmiyorum. O da bana güvenmiyor hemde hiç.. Bir sefer beni birisine bakarken yakaladı. Ondan güvenmiyormuş.. Ama benim bir huyum var, birisi bana baksın (erkek-kadın-küçük-yaşlı farketmez) rahatsız olursam inadına döner tip tip bakarım. O farklı anladığı için bakışımı kızdı güvenmiyordum artık hiç güvenmiyorum dediAma yine de güveniyoruz az da olsa bence. Çünkü insan hiç güvenmediğini hayatında tutmaz ki..
Benim erkek kardeşimin bir sevgilisi var. İlk defa ailecek onun bir kız arkadaşıyla tanıştık. Tanıştırdığı sıralar, çok iyi kız, mükemmel kız, çok seviyorum diyip duruyordu. Biz de sevdik yani hediyeler alıyor, saygılı davranıyor falan gayet iyiydi. Aradan biraz zaman geçince bunların kavgaları başladı ama hep kızın kıskançlıkları yüzünden. Hangi arkadaşınlasın, onu facebookundan sileceksin, kızlarla görüşmeyeceksin, niye aramadın, mesajıma niye cevap vermedin, şu günü niye hatırlamadın, bana niye hediye almadın gibi şeylerle o kadar çok kavga ediyorlar ki. Hemenhemen her gün duyuyoruz kavgalarını. Ve kardeşim artık kurtulmanın yollarını arıyor, zerre sevmiyorum hayattan soğuttu, her ayrıldığımda da kendimi öldürürüm diye tehdit ediyor acıyorum ama ilk fırsatta ayrılıcam diyor.
Neden anlattım, gereksiz bir kıskançlık, trip yaptığında hep bunu hatırla
