Tabiki, zaten bana bir mazeret sunsa işte hastayım şu bu dese neyse keyfi olarak gelmeyip beni de engellemeye çalışması delirtti beni, hem de böyle önemli bir işlemde. Makul bir şey söylemedi ki konuşup anlayayım resmen pisliğine yaptı.
Hakaret ettiğimin farkındayım ama benim sözlerim onun fiillerinin misli oldu bana göre. Ayrıca o da bana bağırıp çağırdı ama ne dediğini hatırlamıyorum.
Bir yıldan fazladır evliyiz, teşekkür ederim.
Tartışabilirsiniz bu çok normal, kırıldığınızı belli de edebilirsiniz bu da normal ama siz direk hakaretle beddua ile kendinizi ifade etmeye çalışmışsınız. Hamilesiniz, genel olarak böyle sinirliyseniz sakin bir bebeğiniz olmasını beklemeyin doğduğunda.
Tamam işte şimdi dönüp aynaya bakin derim evet eşiniz hata yapmış ama aşırı bir tepki vermisiniz bela okuma salak gerizekalı demeler bu sekilde devam etmeniz çok zor
Döndüm tekrar konudaki ilk mesajınızı okudum. Eşinizin size inanmadığı anda "Allah belanı versin" diyerek sizin başka odaya gittiğiniz andan itibaren kusura bakmayın ama eşinizin yaptığı çok şey normal. Ki bir adım atarak sizi odanızda yatmaya da davet etmiş.
İnanın bu yüzden boşanmayı bile düşünüyorum zaten, huzursuz bir evde büyümesini istemiyorum bebeğimin. Ona bunu yapmaya hakkım yok. Psikolog olmaya gelince, bu sadece bir meslektir. Psikologlar da kavga eder, bağırır, delirir falan. Meslek ayrı özelde kendi hayatını yaşamak ayrı.Psikolog olduğunuza inanmak istemiyorum şu an. Şoktayım..
Geber inşallah, gerizekalı, defol git ve daha hatırlamadığım nice hakaret dolu şeyler..
Siz bu davranış biçimiyle nasıl anne baba olacaksınız? Eyvahlar olsun.
Aranızdaki bu berbat iletişimsizlikle, diyalogla o bebeğe nasıl örnek olacaksınız?
Başka insanlara karşı değil ama evet eşime karşı edebiliyorum maalesef. Bir yılda özellikle annesi yüzünden çok yıprandık. Teşekkür ederim.
Peki şöyle sorayım başlatan kim görünüyor oradan bakınca objektif bir gözle? Yani kimin tepkileri önce orantısızlaşmış, yorumunuzu merak ediyorum.Psikolog musunuz
Bunlar nasıl üsluplar böyle ?
Saygı diye bir şey kalmamış ki evliliginizde.
Eşinizin tavırları normal olmayabilir ama sizin cümleleriniz de yenilir yutulur cinsten değil.
Bir yılda baya şey yaşadık, haklısınız.
Zaten en çok üzüldüğüm şey bebeğimin huzursuz bir evde büyüme ihtimali. Ona bunu yapmaya hakkım yok, çok üzgünüm belki de boşanmak gerekiyordur..
