eşimle 9 yıldır tanışıyoruz,2 yıllık evliyiz ben suan 7,5 aylık hamileyim ve aşırı zor bir hamilelik yaşıyorum.o durumla ilgili açtığım dünya kadar başlık var.
sorun şu ki ne yapsam eşime yaranamıyorum.
nerden başlasam hangi birini anlatsam....
ailesinin bize maddi manevi hiçbir desteği yok.bunu kendi de bilir çok dert yanar kendi anlatır ben en bi şekilde ağzımı açsam kıyameti koparır.akla hayale gelmez hakaretler eder.taaa uzak akrabaları için bile bunu yapar.bu duruma sinir oluyorum hem gerçeği biliyor derteniyor hem beni susturuyor.beni hiç yerine koyuyor.
evde aşırı sorumsuz şu işin ucundan da ben tutayım yardım edeyim ya da bozmayayım sorun çıkarmayayım demez.güzellikle söylerim tınlamaz gerçekten ihtiyacım olan durumlarda beklerim beklerim tınlamaz.sonra sinir olur kızarım hemen üstüme yürür.
24 saat oyunun netin başından kalkmaz.hayatını oyuna odaklamış durumda.
hiç aile bütçesini düşünmez benden habersiz gizli saklı dünya kadar elektronik şey alır.kızdığımda iyi ki çalışıyorsun sesin çıkıyor,çalışmasan gık diyemezdin,yeter senden çektiğim bu benim zaafım hastalığım karışamazsın der işin içinde çıkar.
ama aldığım 4 parça hamile kıyafeti ya da bebek odası için duymadığım laf kalmaz.
kısacası müthiş bencillikte bir insan.
ayrıca çok uzun süre işsiz kaldı düğünde neredeyse her seyi ben yaptım çünkü öğretmenim baya çalıştım ailemin yanındaydım para biriktirdim.altında bindiği arabayı bile ben aldım.hemde evlendiğimizde arabamla geldim.ailemin durumu da çok iyi değil.ama benden 5 kurus beklemediler.hiç karışmadılar.eşimin işsizliğine de laf söylemediler.ben de arada anneme 10 20 liralık hediye alırım burnumdan getirir.onun annesine de almadığım için.
hamileliğimn 6,5 ayı hastanede geçti ve annem baktı bana.anneme minnet duyacağı yerde bi ana evli kızını o kadar sahiplenmez onun derdi bizi ayırmak diyor.
sinirden çılddırıyorum çatlıyorum annemde damat diye ölecek.eşim aşırı nankör.
bazen iyice çıldırtıyor.yeter ayrılalım diyorum.her seye eyvallah demiyorum.başlıyor bu sefer seni anan öğretiyor paranı yicek iyi ki bi çalışıyorsun vs vs. demeye insanı çileden çıkarıyor iftira atıyor ona yapılan hiçbir iyiliği görmüyor.dedikleri karşısında doğal olarak sinirlenince de yaran var gocunuyorsun diyor.
bugünde böyle büyük kavga ettik ve beni evden kovdu ,el kaldırdı,çocugumu da doğunca benden alacakmış annesi bakacakmış.ben hamileliğim çok zor geçince sıkıntıdan panikatak oldum.ben deliymişim elimden alması çok kolay olacakmış.vs vs vs
beni kovdu ya ben de çok rahatsızsan sen git dedim.çıktı gitti bakalım sonrasında ne olacak.
yani çok zoruma gidiyor ben de ailemde ona gerçeketen değer veriyoruz adam ediyoruz koruyoruz kolluyoruz seviyoruz ama hiçbir değerimiz yok......
ben ne yapıcam ya zaten hastayım dayanamıyorum yaşadıklarıma,bir de bebek olacak,zaten istemeyerek hamile kaldım,zaten hamilelikte çok acı yaşadım ki konularıma bakabilirsiniz.
eşimin nankörlüğü ve annemle uğraşması beni kahrediyor.