aynı hastalığı paylaşıyoruz. ben de 1 aydır bu hastalığın pençesindeyim. geçen ay tatile çıktık. 1 yıldır beklediğim tatildi. uzun süre yolculuktan sonra bişeyler yedik. tabi uzun süre açlık olunca yüklendik. o da kalbimi sıkıştırdı. ben kalp krizi geçiriyorum diye ortalığı birbirine kattım.bilmediğimiz şehirde hastanelerde geçti tatilim. gelince hemen psikiyatra gittim. sakın dr dr gezme dedi. yenicez bu hastalığı falan diye moral verdi. 2 ilaç kullanıyorum. biri antidepresan biri de iştah açıcı uyku yapıcı. bunu gece alıyorum. kardiyoloğa da gittim yine de . turp gibiyim
yenicez inanıyorum. sen de inan.
sonuç; turp gibiyim. 
Hahaha aynı ben desem :) 3 ay önce ben de kardiyoloji uzmanına görünüp hayatımda ilk defa hem eko çektirdim ve hem de bir gün boyunca holterle gezdim. Hayır onu da doktor gerek gördüğünden değil, adam klinik muayenede zaten olumsuz bir şey görmedi ama benim ısrarım sonucunda adam iyi hadi bir de eko çekelim de içiniz rahat etsin dediğinden çekildi o ekolar
Babama da yazık kıyamıyorum adam benim hastalık hastalığımın sebebi olarak kendini görüyor, çocuğun yanında hep hastalıktan konuştuk, en ufak semptomda hastalık teşhisi koyuyor kendine diyor ama hastalık teşhisi koymasam bu sefer farklı bir konuda olumsuz bir şey düşünüyorum ve hayatı yine kendime zehir ediyorum.
Neyse bakalım yenicez inşallah.. bence tıp dilinde "anskiyete bozukluğu" olarak geçen bu hastalığın halk dilinde adı "gülünecek haline ağlayanlar" hastalığı olmalığı.. traji komiğiz gerçekten..
kendim de çok komiktim vallahi. 3 kere ekg çekindim. en son dr detaylı inceledi. x hanım gerçekten bir şeyiniz yok. psikiyatrinin verdiği ilaçlarınızı kullanın siz dedi. artık kalbim ağrıyınca senin uydurman oranda bir sorun yok diyorum en azından bu bahsettiğiniz panik atağa da benziyor sanki
hayatı önemsememek de bana iyi gelmiyor mesela
zikir hangisi canım
benim de baba kaybından sonra başladı korkularım
Hayati onemsememek derken yasdigimiz sikintilari demek istedim aslinda.Dusununce ne kadar kotu durumda olan insanlar var.Birazda sukrederek aştim ben bu korkularimi .Bazi seylerin olmasina engel olamiyoruz her sey olacagina variyor.Babamla ,annemi arka arkaya kaybettim.Sizin dusunduklerinizi bende dusunuyordum .Bunlarida maneviyata yonelerek astim.Bazi seyleri kabullenince her sey biraz daha kolaylasiyor .
bana da bu yıl ttailde oldu, nasıl bekledim nasıl heves ettim tekne turuna .ıktığımız an patlak verdi ben de, ben de aicllere gittim berbat geçti tatilim, sanki bir daha asla tekneye binemem gibime gleiyoraynı hastalığı paylaşıyoruz. ben de 1 aydır bu hastalığın pençesindeyim. geçen ay tatile çıktık. 1 yıldır beklediğim tatildi. uzun süre yolculuktan sonra bişeyler yedik. tabi uzun süre açlık olunca yüklendik. o da kalbimi sıkıştırdı. ben kalp krizi geçiriyorum diye ortalığı birbirine kattım.
çok zor olmalı senin için yaaa...
bana da bu yıl ttailde oldu, nasıl bekledim nasıl heves ettim tekne turuna .ıktığımız an patlak verdi ben de, ben de aicllere gittim berbat geçti tatilim, sanki bir daha asla tekneye binemem gibime gleiyor
Can'ım mesajlarımdan bulabilirsin
Ne zamandan beri var bu durum ?
