Evliliğimin 12. yılında anne oldum. Ve çocuk sahibi olmamak tamamen kendi tercihimdi. Yani bir sorun yoktu ama ben hazır olmadığım için yapmadım.
O süreçte eş tarafından bir akrabası beni gördüğü bir yerde, birde kalabalığın içinde "aa senin de çocuğun olmuyormuş üzülme, başka doktora git, tıp ilerledi" falan dedi :)
Bastım kahkahayı "yaa öylemiymiş hangi doktor koymuş teşhisi bir gidip sorayım da bende kendim hakkımda bilgi sahibi olayım başkasından duyunca şaşırmayayım" demiştim :)
Ortam bir anda buz kesti ama bir daha kimsenin bana bu şekil konuşmaya cesareti olmadı.
İnsanlar her zaman bir konu hakkında mutlaka yorum yapacaktır, 1. olsa 2. ne zaman, 2. olsa 3.yüde yap sanki onlar bakacak.
Şimdi 2.yi soranlara siz bakacaksınız sanırım diyorum, susyorlar.
Bekarsan evlen artık vs vs. takılmayın ne dediklerine, millet ne der diye boşuna da üzülmeyin yani. Patavatsız insanlar mutlaka çıkacaktır hayatınızın her döneminde.
Rabbim sağlık sıhhat versin, bir yandan tedavinizi olun bir yandan evliliğinizin tadını çıkarın zira çocuk gerçekten çoook büyük bir mesuliyet ve olduktan sonra hayatınız asla eskisi gibi olmayacak o yüzden bu günlerinizi üzülerek heba etmeyin.