Kızımda bu olaylar olunca eşimle barıştık. Annesi de bize geldi, ben kendi anneme bakacağım dedi. Ben de kendi annemi çağıracağım. Hayat çok ama çok garip. Belki benim annem yaşayacak bizle..Kızım genetik sendromlu, fizyoterapist de öyle dedi. Keşke sadece otistik olsaydı. Konuşabilecek, yürüyebilecek mi bilmiyorum. Zihinsel gelişimi de geri olacak. Bu hafta rehabilitasyona başlıyoruz özel eğitim de alması için, komple bir tedavi alacak. Boşanmak rafa kalktı, eşim de bir şeylerin ucundan tutuyor şimdi en azından. Devlet ayda 8 saate kadar ödüyor rehabilitasyonu, aile daha fazla isterse ücretini ödüyor en azından çocuğuna bakıyor şimdilik. Zaten bu yaşlarda tedavi çok önemliymiş, verim alacağımız dönem bu dönem. Zaten engelli çocuğu olan ailelerle sosyal medyada iletişim kuruyorum. Evlatlarına öyle bir sahip çıkıyorlar ki bana güç veriyorlar.