Herkese iyi günler,
Gerçekten bunaldigim ve yildigimi hissettiğim bir dönemdeyim yine. Cidden bu kadar çöküşe geçtiğimi, dipte hissettigimi hatırlamıyorum. Ozetle anlatmaya calisacagim.
İlki,is yerinde çok sıkıntıli dönemler geçirdim. Bir aile şirketi, karı koca patronlar. İkisi de egoist insanlar, özellikle kadından çok çekiyorum. Oyle ki bayramdan onceki hafta o kadar üzerime gelindi ki iki günde bir ağlıyordum. Ama birşeyler öğreniyorum sorumluluğum fazla ve mesleki açıdan ileriye getireceğini düşündüğüm için ve su işsizlik ortamı ziyadesiyle korkuttuğu için sabrediyorum. İstifa vermeye kalkistim, iş arkadaşım engel oldu. Konu patronlara kadar gitti bir şekilde. Ne olcak bilmiyoruz şuan için sular durgun. Babamın ıssız oldugu bir dönemdi, eve ben baktım. İşe yeni girdi. Bilmiyorum.
İkinci konu. Erkek arkadaşım. İkimiz de 25 yasindayiz muhendisiz bir senedir calisiyoruz, farklı mühendislikler. Bir seneyi aşkındır beraberiz. Çok seviyorum ve seviliyorum. Genel olarak ben cingar cikarmadigim sürece gayet dingin ve huzurluyuz. Ama bazen böyle oturdukca kafama birşey takılıyor. Onu kafamda büyütüyorum. Sonra ona saldırıyorum. Genelde sakindir alttan alır hep. Ama son zamanlarda arsa çıktı benim sinirler. Çok sınırlı ve agresifim. Son konumuz suradan çıktı. Bayramda herkes biryerlere gitti. O da ailesiyle memlekete. Telefon fazla çekmiyor, kurban kesme muhabbeti derken fazla iletişim kuramadık. Uzun süre mesaj atmayinca sinirlendim hep. Böyle böyle bayram geçti. Sonra arkadaşlarıyla Karadeniz turuna gittiler. İstedim ki ne bileyim ihmal etmesin, kendimi burada yalnız bırakılmış gibi hissettim. Elinden gelcigince yazdı etti, foto attı. Derken geçtiğimiz perşembe geldi. Cuma da izinliydi. Cuma günü pek yazmadı, işten çıktığımda yazmasını bekledim. Yazmayınca başladım sayistirmaya. Aradı konuştuk ettik. Sonra konuyu nasıl olduysa evliliğe getirdim. Şöyle gelişti, benim attığım tripler genelde seni özlediğimden oluyor yanyana olsak böyle olmaz gibisinden. Ordan açtım. Niye bizim aramızda ciddi birseylerin adı dönmüyor diye. Bu arada o benim annemle, ben onun annesigiller köyde olduğu için ablasıyla tanıştım. Burada sorun yok. Bana şöyle dedi. Benim sana iyi bir hayat sunmam lazım. Aşk güzel his. Ama evlilikte çok sorumlulugum olcak. Onun için once askerliği(bedelli dusunuyor) sonra da iş mevzusunu halletmem lazım. (Şuan bir işte çalışıyor,ancak mesleki olarak pek gelecek vaadetmedigi için) bu da yaklaşık bir seneyi alır dedi. Ben de tamam dedim kapadik konuyu ve sustum. Ama öyle ki, tam evlilik sezonu evli çiftler dugun vs gördükçe ona sariyorum. Şöyle birşey var muhafazakar bir ailem var o yüzden çok da sık sık görüşemiyoruz tabi iş etmeni de var. Ama bu konu kafama takıldı. Ağırdan alıyor gibi onu sucluyorum hep. Bana dediği bir şey de çok sıktı canımı. Bu konu nereden çıktı anlamadım kostebal, ailen mi baskı yapıyor anlamadım ki dedi. Ben orda daha beter sinirlendim. Sen benim baskıyla hareket etmeyeceğimi biliyorsun, hala tanıyamadın dedim. Bugün de nişana mi ne gitmiş akrabasının. Dün de düğündeydi. Soyledikce laf carpasim geliyor biz anca gideriz boyle diye neyse.
Üçüncüsü ise . Kendimi çok yalnız hissediyorum
terkedilmiş kedi yavrusu
gibi.. nedeni de şu. Zaten çok arkadaş cevrem yok, bu benim tercihimdi az insan çok huzur dusturumdur. Herkes gitti bir yerlere . Doğumgünüm bile doğru düzgün kutlanmadi. Ben bayram seyran babam maaşını alamadı yeni ise girdi diye maaşımı ortaya koydum ve gidemedim hiçbir yere. Bomboş bir tatil oldu benim için.. içten içe arkadaşlara da erkek arkadaşıma da kızdım. Fazla drama yaptım belki ama . Bu dönem benim böyle hisler içinde olduğum bir dönem
Not:bu arada burcum aslan.
Değerli fikir ve önerilerinizi bekliyorum.
Gerçekten bunaldigim ve yildigimi hissettiğim bir dönemdeyim yine. Cidden bu kadar çöküşe geçtiğimi, dipte hissettigimi hatırlamıyorum. Ozetle anlatmaya calisacagim.
İlki,is yerinde çok sıkıntıli dönemler geçirdim. Bir aile şirketi, karı koca patronlar. İkisi de egoist insanlar, özellikle kadından çok çekiyorum. Oyle ki bayramdan onceki hafta o kadar üzerime gelindi ki iki günde bir ağlıyordum. Ama birşeyler öğreniyorum sorumluluğum fazla ve mesleki açıdan ileriye getireceğini düşündüğüm için ve su işsizlik ortamı ziyadesiyle korkuttuğu için sabrediyorum. İstifa vermeye kalkistim, iş arkadaşım engel oldu. Konu patronlara kadar gitti bir şekilde. Ne olcak bilmiyoruz şuan için sular durgun. Babamın ıssız oldugu bir dönemdi, eve ben baktım. İşe yeni girdi. Bilmiyorum.
İkinci konu. Erkek arkadaşım. İkimiz de 25 yasindayiz muhendisiz bir senedir calisiyoruz, farklı mühendislikler. Bir seneyi aşkındır beraberiz. Çok seviyorum ve seviliyorum. Genel olarak ben cingar cikarmadigim sürece gayet dingin ve huzurluyuz. Ama bazen böyle oturdukca kafama birşey takılıyor. Onu kafamda büyütüyorum. Sonra ona saldırıyorum. Genelde sakindir alttan alır hep. Ama son zamanlarda arsa çıktı benim sinirler. Çok sınırlı ve agresifim. Son konumuz suradan çıktı. Bayramda herkes biryerlere gitti. O da ailesiyle memlekete. Telefon fazla çekmiyor, kurban kesme muhabbeti derken fazla iletişim kuramadık. Uzun süre mesaj atmayinca sinirlendim hep. Böyle böyle bayram geçti. Sonra arkadaşlarıyla Karadeniz turuna gittiler. İstedim ki ne bileyim ihmal etmesin, kendimi burada yalnız bırakılmış gibi hissettim. Elinden gelcigince yazdı etti, foto attı. Derken geçtiğimiz perşembe geldi. Cuma da izinliydi. Cuma günü pek yazmadı, işten çıktığımda yazmasını bekledim. Yazmayınca başladım sayistirmaya. Aradı konuştuk ettik. Sonra konuyu nasıl olduysa evliliğe getirdim. Şöyle gelişti, benim attığım tripler genelde seni özlediğimden oluyor yanyana olsak böyle olmaz gibisinden. Ordan açtım. Niye bizim aramızda ciddi birseylerin adı dönmüyor diye. Bu arada o benim annemle, ben onun annesigiller köyde olduğu için ablasıyla tanıştım. Burada sorun yok. Bana şöyle dedi. Benim sana iyi bir hayat sunmam lazım. Aşk güzel his. Ama evlilikte çok sorumlulugum olcak. Onun için once askerliği(bedelli dusunuyor) sonra da iş mevzusunu halletmem lazım. (Şuan bir işte çalışıyor,ancak mesleki olarak pek gelecek vaadetmedigi için) bu da yaklaşık bir seneyi alır dedi. Ben de tamam dedim kapadik konuyu ve sustum. Ama öyle ki, tam evlilik sezonu evli çiftler dugun vs gördükçe ona sariyorum. Şöyle birşey var muhafazakar bir ailem var o yüzden çok da sık sık görüşemiyoruz tabi iş etmeni de var. Ama bu konu kafama takıldı. Ağırdan alıyor gibi onu sucluyorum hep. Bana dediği bir şey de çok sıktı canımı. Bu konu nereden çıktı anlamadım kostebal, ailen mi baskı yapıyor anlamadım ki dedi. Ben orda daha beter sinirlendim. Sen benim baskıyla hareket etmeyeceğimi biliyorsun, hala tanıyamadın dedim. Bugün de nişana mi ne gitmiş akrabasının. Dün de düğündeydi. Soyledikce laf carpasim geliyor biz anca gideriz boyle diye neyse.
Üçüncüsü ise . Kendimi çok yalnız hissediyorum

gibi.. nedeni de şu. Zaten çok arkadaş cevrem yok, bu benim tercihimdi az insan çok huzur dusturumdur. Herkes gitti bir yerlere . Doğumgünüm bile doğru düzgün kutlanmadi. Ben bayram seyran babam maaşını alamadı yeni ise girdi diye maaşımı ortaya koydum ve gidemedim hiçbir yere. Bomboş bir tatil oldu benim için.. içten içe arkadaşlara da erkek arkadaşıma da kızdım. Fazla drama yaptım belki ama . Bu dönem benim böyle hisler içinde olduğum bir dönem
Not:bu arada burcum aslan.
Değerli fikir ve önerilerinizi bekliyorum.