Aynı şeyler bende de var ve işin garip tarafı bunun bi hastalik oldugunu bilmiyor olmamMerhaba hanımlar.
28 yaşında,2 çocuklu,çalışan,manik-depresif bir kadınım.
Doktora git diyecek arkadaşlara şimdiden söyleyeyim,zaten doktor kontrolündeyim.
Doktorum aynı zamanda psikoterapist , seansta yapıyoruz.
Bu hayatta kendimi bildim bileli kontrol delisi biriydim.
Herşeyi düşünmeliyim , herşeyi ben yapmalıyım.Her adımı hesaplamalıyım.Kızlarıma birşey dediğimde sorduğumda bile 'acaba ben olsam ne hissederdim' diye düşünmekten helak oluyorum.
Lanet olsun çok yoruldum herşeyi düşünmekten , mükemmel olmaya çalışmaktan , kimseye güvenmeyip herşeyi kendim yapmaktan.
Bedenim yorgun,ruhum yorgun,beynim yorgun.
Bitik haldeyim şuan.
Ellerimin ve bacaklarımın ağrısından geberiyorum fakat ben hala eve gidince koridorun duvarlarını silmeyi düşünüyorum.
Size sormak istediğim ; şu sizde de var mı kızlar; temizlik hastası değilim fakat kutu kutu deterjan bitirmek her yeri kazıya kazıya temizlemek sonra karşısına geçip öylece izlemek istiyorum.İçimdeki sesi/dürtüyü susturamıyorum resmen.
Güya izinliydim 10 gün boyunca hem hasta baktım hem bahar temizliği yaptım hem kızımı tuvalete alıştırdım yemin ediyorum vücudumun ağrısından ağlıyorum yatağa yatınca.
Çocuklarımda kocamda hepsi benden bişeyler bekliyorlar kimse 'yoruldun biraz otur' demiyor.Hepsi sürekli bişey istiyor.
Çok yoruldum,çok bunaldım.Nefes almak bile zulüm geliyor artık.
Güzel önerilerinize/tesellilerinize çok ihtiyacım var.
Peki aynı inceliği karşı taraftan da göremezsen ne yapıyorsun? Benim gibi zınk diye irtibatı kesiyor musun?Yorgunluğunuzu çok iyi anladım.
Bende de bunun zihinseli var.
Temizlik için hayatta kendimi bu kadar hırpalamam.
Ama düşünce anlamında yemin ederim kendimi öldürüyorum desem yeridir.
Hatta çevremdekiler düşmana ihtiyacın yok senin derler o derece.
Aldığım her kararda, yapacağım her şeyde çevremdeki herkes nasıl etkilenir
diye hesaplar yaparak sonuca varırım.
Çok sevmeme gerek yok o kişileri.
İnsan olmaları yetiyor ilerde vicdanen rahatsız olacağım her şeyi hesaplamak çok yoruyor beni.
Sanırım bunun adı çok düşünme sendromu.
Buraya mesela mesela diye örneklerle yazsam kafayı yemişsin dersiniz :)
O yüzden yazmayacağım.
Hayatı gelişigüzel yaşayan insanlara bayılıyorum.
Ne olacaksa olacak amaannnn..
Sanırım hayatta hiç kuramayacağım cümle bu
Ne güzel.
Çok iyi yapıyorsunuz tebrikler.
Sorulara gelince ; evim eski değil,yıllardır minimal yaşıyorum yayıntı/yığıntı hayatta sevmem.
Meditasyon evet sanki onu deneyebilirim.
Ruhum rahatlayınca beynimde rahatlar heralde.
Peki aynı inceliği karşı taraftan da göremezsen ne yapıyorsun? Benim gibi zınk diye irtibatı kesiyor musun?
Ben öyle yapıyorum ya. Soğuduğum insana da bir daha hayatta ısınamıyorum.
Hiçbir şey eskisi gibi olmuyor haliyle.
Canim kesinlikle rahatlar! Ben de bilinç altı temizligi oneriyorum. Birini bul ve yaptır. Eğer bulamazsan veya çok yüksek gelirse fiyatı kendi kendine her gece telkinlerde bulun. Ben mucizevi faydalarını gordum( rabbimin izniyle ve sifasiyla)
- allahin rahmeti ve sifasi üzerime yağmur gibi yağıyor ve bütün bedenimi ruhumu adeta yıkıyor
- bütün olumsuz düşüncelerim, bedenim ve ruhundaki her türlü hastalık bu rahmet ve sifayla akıp gidiyor
- artık beynimde gerekmedikce temizlik yapmaya iten sesler yok onlar da gidiyor
- yeterince iş yapıp daha cok ailemle vakit geçireceğim ve çok mutluyum
- hayatım daha hafif ve harika
Kısaca senin içinden ne geçiyorsa artık... bol bol da dua et. Uyumadan iste rabbinden ve gözlerini kapatıp söylediklerini hayal et, mesela gerçekten bütün hastalıkların akıp gittiğini hissetmeye calis.
Ben çok çok çok farkını ve faydasını yasadim.
temizlikcinin neden pesinden kosuyorsunuz ki.. rahat olun. ben temizlikçi geldiginde sadece yemek yaparım. ev sürekli temizlenir ve kirlenir. normali bu. ev her an 7-24 temiz olamaz, boyle bir ev yok..siz hayata temizlik ve ev derlemek herseyi kontrol etmek icin mi geldiniz, hayati yasamak nerede???Çok denedim.Ama o geldiği günler daha çok yoruluyorum peşinde dolaşıp kontrol etmekten.
Merhaba hanımlar.
28 yaşında,2 çocuklu,çalışan,manik-depresif bir kadınım.
Doktora git diyecek arkadaşlara şimdiden söyleyeyim,zaten doktor kontrolündeyim.
Doktorum aynı zamanda psikoterapist , seansta yapıyoruz.
Bu hayatta kendimi bildim bileli kontrol delisi biriydim.
Herşeyi düşünmeliyim , herşeyi ben yapmalıyım.Her adımı hesaplamalıyım.Kızlarıma birşey dediğimde sorduğumda bile 'acaba ben olsam ne hissederdim' diye düşünmekten helak oluyorum.
Lanet olsun çok yoruldum herşeyi düşünmekten , mükemmel olmaya çalışmaktan , kimseye güvenmeyip herşeyi kendim yapmaktan.
Bedenim yorgun,ruhum yorgun,beynim yorgun.
Bitik haldeyim şuan.
Ellerimin ve bacaklarımın ağrısından geberiyorum fakat ben hala eve gidince koridorun duvarlarını silmeyi düşünüyorum.
Size sormak istediğim ; şu sizde de var mı kızlar; temizlik hastası değilim fakat kutu kutu deterjan bitirmek her yeri kazıya kazıya temizlemek sonra karşısına geçip öylece izlemek istiyorum.İçimdeki sesi/dürtüyü susturamıyorum resmen.
Güya izinliydim 10 gün boyunca hem hasta baktım hem bahar temizliği yaptım hem kızımı tuvalete alıştırdım yemin ediyorum vücudumun ağrısından ağlıyorum yatağa yatınca.
Çocuklarımda kocamda hepsi benden bişeyler bekliyorlar kimse 'yoruldun biraz otur' demiyor.Hepsi sürekli bişey istiyor.
Çok yoruldum,çok bunaldım.Nefes almak bile zulüm geliyor artık.
Güzel önerilerinize/tesellilerinize çok ihtiyacım var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?