- 2 Aralık 2012
- 452
- 284
- 123
- Konu Sahibi dr_patoloji
-
- #1
Öncelikle herkese iyi akşamlar. Bugün benim için oldukça zor bir gündü. Çok aksi ve hemen parlayan bir amirle çalışıyorum son dört aydır. Allahtan yeni yıl ile değişiyor ama aynı zamanda tez hocam. Ne Yapacağımı şaşırmış durumdayım.
Eşimle bazı onularda anlaşamadığımı bilenler bilir. çok zor zamanlarım oldu bunlardan birisi de tüm hayatımızı etkileyecek şeylerdendi. Kısaca eşimin işinde yükselmesi için bir sınava girip başarması gerekiyordu ve bunun için çok sayıda hakkıda vardı. Ama o başka bir alanda çalışmayı tercih etti ki tamamen keyfi bir konuydu bence. (Hala tasvip etmem bu durumu)buna ayırdığı zaman nedeni ile o sınavla ilgili haklarının çoğunu yedi. Son sene de bebeğimiz oldu ve ben çok zorlandım kolikli bir bebekti uykusuz kısaca başedemeyeceğim bir durumdaydım. Sağ olsun eşimin desteği bebek konusunda çok oldu hakkını asla yemem yiyemem. aynı zamanda işide çok uzaktaydı 1,5-2 saat mesafe gidip geliyordu. velhasılı değişik nedenlerde eklenince son sene sınava çalışamadı. içim parçalansada sadece ilk zamanlarda kaybettiği vakit için ona sitem ettim. son sene ile ilgili birşey demedim ama o devamlı bebeği elime tutuşturdun çalşıamadım kazanamadım gibi laflar etmeye başladı ki bu benim tepemin defalarca atmasına sebep olup kavgaya kadar gitmiştir bu iş. kalbim çok kırıldı çünkü kızımın ve benim hayatım eğer o sınav kazanılsaydı çok daha farklı ve güzel olacaktı. hala acır içim. ne kadar kendi aramızda halledip işi kapatsakta çünkü geri dönüşü yok yapılacak şey eşim zamanında yapılmadı bu bir artı bir eşittir iki kadar net. Ama ben kabullenip bir şekilde uzun süredir lafını etmez oldum.
bugünkü olaya gelirsek eğer amirim ile eşim kankalar ve hemşeriler öyleki eşimi görünce hocamın gözleri parlar.defalaarca ziyaretine gelip onunla lak lak etmiştir ne konuştuklarını bilmem.ama laf arasında bu sınav işi geçmiş olacak ki hocam ikidebir "kazanamadı çocuk senin yüzünden sınavı,yaptın çocuğu kaldı sınav " der durur. bir ses etmedim iki ses etmedim ama bugün artık dayanamadım ve "özel hayatım sizi ilgilendirmez. Artık bu konuda çok hassasım zamanında iki aylık bebeğimle bu nedenden adamı terk edecektim çok zorda olsa kabullendim ve aramızda hallettik sizden bu konu ile ilgili birşey duymak sitemiyorum "diye ağlayıp bağırmaya başladım. Ama sinirim o adar bozuldu ki tüm çalışanlar odamın başına toplandı. hastalar falan hiçbirşeyi gözüm görmeden çıktım gittim. sonra dolandım hıçkıra hıçkıra ağlayıp döndüm geri odaya hocada özür diledi benden ama sinirim boşaqldı birkere belki bende fazla abarttım ama çok kırıldım. eşimin tamamen keyfine göre bizim hayatımız harcandı bence ve bundan ben sorumlu tutuluyorum.
şu anda ise eşime karşı eski öfkem yine kabardı. zor tutuyorum kendimi ona patlamamak için. yanına bile uğramıyorum yoksa olay çıkaracağım biliyorum. bu amirle de ne yapacağım bilmiyorum. biliyorum beni seviyor, belki kızı gibi görüyor ne olursa olsun hocam emeği büyük ama bu kadar özelime girmeye hakkı yok ya kocam gidip aile meselelrimizi patavatsız olduğunu bile bile ona anlatıyor........
çok uzun oldu biliyorum sadece içimi dökmek istedim okuyanlara şimdiden teşekkürler.
Eşimle bazı onularda anlaşamadığımı bilenler bilir. çok zor zamanlarım oldu bunlardan birisi de tüm hayatımızı etkileyecek şeylerdendi. Kısaca eşimin işinde yükselmesi için bir sınava girip başarması gerekiyordu ve bunun için çok sayıda hakkıda vardı. Ama o başka bir alanda çalışmayı tercih etti ki tamamen keyfi bir konuydu bence. (Hala tasvip etmem bu durumu)buna ayırdığı zaman nedeni ile o sınavla ilgili haklarının çoğunu yedi. Son sene de bebeğimiz oldu ve ben çok zorlandım kolikli bir bebekti uykusuz kısaca başedemeyeceğim bir durumdaydım. Sağ olsun eşimin desteği bebek konusunda çok oldu hakkını asla yemem yiyemem. aynı zamanda işide çok uzaktaydı 1,5-2 saat mesafe gidip geliyordu. velhasılı değişik nedenlerde eklenince son sene sınava çalışamadı. içim parçalansada sadece ilk zamanlarda kaybettiği vakit için ona sitem ettim. son sene ile ilgili birşey demedim ama o devamlı bebeği elime tutuşturdun çalşıamadım kazanamadım gibi laflar etmeye başladı ki bu benim tepemin defalarca atmasına sebep olup kavgaya kadar gitmiştir bu iş. kalbim çok kırıldı çünkü kızımın ve benim hayatım eğer o sınav kazanılsaydı çok daha farklı ve güzel olacaktı. hala acır içim. ne kadar kendi aramızda halledip işi kapatsakta çünkü geri dönüşü yok yapılacak şey eşim zamanında yapılmadı bu bir artı bir eşittir iki kadar net. Ama ben kabullenip bir şekilde uzun süredir lafını etmez oldum.
bugünkü olaya gelirsek eğer amirim ile eşim kankalar ve hemşeriler öyleki eşimi görünce hocamın gözleri parlar.defalaarca ziyaretine gelip onunla lak lak etmiştir ne konuştuklarını bilmem.ama laf arasında bu sınav işi geçmiş olacak ki hocam ikidebir "kazanamadı çocuk senin yüzünden sınavı,yaptın çocuğu kaldı sınav " der durur. bir ses etmedim iki ses etmedim ama bugün artık dayanamadım ve "özel hayatım sizi ilgilendirmez. Artık bu konuda çok hassasım zamanında iki aylık bebeğimle bu nedenden adamı terk edecektim çok zorda olsa kabullendim ve aramızda hallettik sizden bu konu ile ilgili birşey duymak sitemiyorum "diye ağlayıp bağırmaya başladım. Ama sinirim o adar bozuldu ki tüm çalışanlar odamın başına toplandı. hastalar falan hiçbirşeyi gözüm görmeden çıktım gittim. sonra dolandım hıçkıra hıçkıra ağlayıp döndüm geri odaya hocada özür diledi benden ama sinirim boşaqldı birkere belki bende fazla abarttım ama çok kırıldım. eşimin tamamen keyfine göre bizim hayatımız harcandı bence ve bundan ben sorumlu tutuluyorum.
şu anda ise eşime karşı eski öfkem yine kabardı. zor tutuyorum kendimi ona patlamamak için. yanına bile uğramıyorum yoksa olay çıkaracağım biliyorum. bu amirle de ne yapacağım bilmiyorum. biliyorum beni seviyor, belki kızı gibi görüyor ne olursa olsun hocam emeği büyük ama bu kadar özelime girmeye hakkı yok ya kocam gidip aile meselelrimizi patavatsız olduğunu bile bile ona anlatıyor........
çok uzun oldu biliyorum sadece içimi dökmek istedim okuyanlara şimdiden teşekkürler.