Merhaba .. Sıkıntımı nasıl anlatacağım nereden başlayacağım bilmiyorum .. kısaca bahsedecek olursam insanlar tarafindan deger görmemem önemsenmemem.. Çocukluğumdan beri sosyal fobi yaşıyorum ezik kendini ifade edemeyen çekingen ve açıkçası çok da zeki olmayan biriydim ve hala öyleyim..35 yaşındayım bu sebepten bu yaşıma kadar doğru düzgün çalışamadım..Sanırım Allah halime acıdı ve ben de biraz kendimi zorlayarak ise girdim ve 6 aydır çalışıyorum.. insanlar tarafindan önemsemiyorum is yerinde ve arkadaş ortamında sohbet edilirken insanlar ben yokmuşum gibi davranıyorlar 4 kişi oturuyoruz diyelim biri bir şey anlatırken asla bana bakarak konuşmuyorlar yada bir şey söylediğim zaman duyulmuyor önemsenmiyor asla aranan bir insan olmadım... Artık bende de bir sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım insanlara bakıyorum benim yanımdakilere hatta kendimden küçüklere o kadar mantıklı konuşuyorlar ki verdiği cevaplar zekice yaptıkları espriler .. Nasil o anda akıllarına geliyor nasil konuşuyorlar zekice espriler yapıyorlar diyorum.. Ben ise konuşmak için konuşuyorum insanlar tarafindan sessiz saf gözükmemek için ama ne konuşmalarım mantıklı ne de davranışlarım..sanki hiç bir sey bana yakışmıyor konuşurken bile saçmalıyorum yerinde konuşamıyorum bir konu hakkında mantıklı yorum yapamıyorum nasil bu insanlar bu kadar zeki diyorum nasil bu kadar mantıklı konusabiliyorlar özguvenli olabiliyorlar ..Ağır sessiz ve sakin insanim ama böyle olunca da insanlar tarafindan asla değer görmüyorum..Girdigim her ortamda silik kaliyorum oyle olunca da iyi ce icime kapamiyorum.. Hastanede çalışıyorum mesela bir sorumlu basliyor burada herkese gunaydin diyor bana asla demiyor benim gözüme bakarak asla konusmuyor .. Bakiyorum herkesin karakteristik bir özelliği var ama ben kendi benliğimi bulamadım hep rol yapıyorum ..kendimi çok seviyorum iyi kalpli kimsenin kötülüğünü istemeyen bir insanim ama yıllardır yaşadığım bu durum beni çok üzüyor ölmek bile istiyorm bazen ..Yeni taniyan insanlar da beni tanıdıktan bir sure sonra yokmuşum gibi davraniyorlar o ortamda.. Mesela iş yerinde iki kisi yürüsek insanlar selam verirken bile bana degil yanimda ki insana veriyorlar keza konusurken de öyle..insanlar beni saf gördükleri için bence önemsemiyorlar ve konustugum anda anlıyorlar diye düşünüyorum ama asla değiştiremiyorm kendimi de rol yapmaktan da yoruldum böyle yaşamaktan da ..erkek arkadaşım var ona bile üzülüyorum o kadar akıllı zeki kişiliği oturmuş ozguvenli kadınlar varken bence beni haketmiyor .. Uzun oldu biraz okuyanlara şimdiden teşekkür ederim..