Nişanlınızın size destek olmasını istiyorsunuz da ortada tam olarak ne var onu pek anlamadım...
Sizin yanınızda annesiyle kavga etse, onunla atışsa filan?
Ben evlendim, eşimi hala gidip anneme babama savunamam: "şöyle düşünmüştür, böyle olmuştur" dışında da bir şey diyemem...
Eş buldum, artık işim olmaz sizinle havasını vermekten korkarım...
Annemle babam eşimle ilgili de konuşabilirler, benimle ilgili de konuşabilirler...
(Varsa aşırı bir sözleri, sonrasında başbaşayken konuşurum...)
Ve ben de ailemin yanında evet farklı davranırım. Daha soğuğum, daha mesafeliyim, ona karşı daha ilgisizmiş gibi duruyorum.
Nişanlınız orada oturup sizi övemez, sizi şakşaklayamaz -çok uç bir şeyler, onun da çok net göreceği şeyler yaşanmadıkça.-
İyi midir kötü müdür bilmem ama bazılarımız böyle yetiştirildik...
Siz bir de daha nişanlısınız... İnsanlardan doğru şeyler, yapabilecekleri şeyleri bekleyin ki hayal kırıklığı yaşamayın.
Fazla mı alıngansınız, ya da başka şeylerden dolayı sinirlenmişsiniz de bunları da başka şekilde mi algılıyorsunuz, bilemedim...