daha once burada konu acmistim, yapamiyorum demistim. kendimle cok cebelestim, mantigimi dinleyemedim ve ilk kez basima geliyor boyle birsey... onu karsima alip konusmustum defalarca, inceki konumda yazdigim gibi birsey yok iliskimizde diyip duruyordu. bir iki ay once cok buyuk bir kavga ettik, benim en zor zamanimdi yanimda olacagina neler demisti bana, dayanamadim agzima geleni saymistim, hic soylemedigim seyler soylemistim (kufur hakaret degil, onun hatalari ile ilgili)... ayrildik, dogrusu ben boyle gidicekse yurumesin dedim, bana boyle konusanla isim olmaz dedi... sonra birsey oldu bunu aramam gerekti, o seyi soylicektim, barismak, bizi konusmak degildi niyetim. o acti konuyu, tartisma mevzumuz eski sevgilisi idi, onunla ilgili gelen msjlar, bana o konuyu acmasan eger bir sorunumuz yok, sen olmadik yerden sorun cikariyorsun dedi... aradan bir ay gecti, gayet guzel geciniyorduk, ta ki o bir hafta once etten puften kavga cikarincaya kadar. kavga ettik, bir hafta aramadi. simdide gelmis ayrilalim, cok kavga ediyoruz diyor... vicdani rahat dgeilmis beyimizin... bana haksizlik yapiyormus...
simdimi aklina geldi... daha normal oldugumuz, sakince yasadigimiz zaman mi iliskiyi. hayir iyilik yapti bana, benim yapamadigimi o yapti. ama daha bir ay once sorunumuz yok diyordu? usteledim? ne var dedim? hatta baskasi olabilecegi geldi aklime. yok dedi, kavga ediyoruz yavas yavas sogudum.. ee dedim neden simdi? bir ay onceki kavgada bitmedi? simdi iliskimiz guzel giderken?nedne simdi? bana goremi hissedicekmis, o simdi boyle hissetmismis. mis mis mis mis.... bilmiyorum kizlar. cok uzgunum. cok kirginim. dogrusu bu.. diyorum ki allah bile dayanmadi onun icin gozyaslariima en sonunda bitirdi... ama bilmiyorum, hazmedemiyorum... madem vicdani rahatsiz, o zaman iliski icin cabalasaydi?madem yavas yavas sogudu, tum o acilari yasatmasaydi, aylar once deseydi bunlari.... cok uzgunum, onu geri istedigim icin degil yasadiklarim icin. icimden hic mutlu olmasin, bana cektirdiklerini omru boyunca ceksin diyorum, hatta icimden bile degil haykirmak istiyorum.. sonra bu mubarek gunde gunah kizim diyorum, allah en iyisini bilir.. topla kendini. olmuyor
bu kirginligimi, pismanliklarimi, hayal kirikligimi, caresizligimi, insanlara olan guvensizlimi nasil toplicam. bana ole bir yigin birakti ki bu iliski.. cok perisanim cok...
simdimi aklina geldi... daha normal oldugumuz, sakince yasadigimiz zaman mi iliskiyi. hayir iyilik yapti bana, benim yapamadigimi o yapti. ama daha bir ay once sorunumuz yok diyordu? usteledim? ne var dedim? hatta baskasi olabilecegi geldi aklime. yok dedi, kavga ediyoruz yavas yavas sogudum.. ee dedim neden simdi? bir ay onceki kavgada bitmedi? simdi iliskimiz guzel giderken?nedne simdi? bana goremi hissedicekmis, o simdi boyle hissetmismis. mis mis mis mis.... bilmiyorum kizlar. cok uzgunum. cok kirginim. dogrusu bu.. diyorum ki allah bile dayanmadi onun icin gozyaslariima en sonunda bitirdi... ama bilmiyorum, hazmedemiyorum... madem vicdani rahatsiz, o zaman iliski icin cabalasaydi?madem yavas yavas sogudu, tum o acilari yasatmasaydi, aylar once deseydi bunlari.... cok uzgunum, onu geri istedigim icin degil yasadiklarim icin. icimden hic mutlu olmasin, bana cektirdiklerini omru boyunca ceksin diyorum, hatta icimden bile degil haykirmak istiyorum.. sonra bu mubarek gunde gunah kizim diyorum, allah en iyisini bilir.. topla kendini. olmuyor
