Demeyin öylee mukemmelll bir annesiniz ki boyle ince dusunup ne yapabilirim diye çözüm arıyorsunuz :) büyüdüklerinde yaşları yakın olduğu icin iyi arkadaş olup kimseye ihtiyaç duymayıp, birbirlerinin en yakını olacaklarAmin insallahocakta buyugu 5,kucugu 1 yasina girecek. Keske biraz daha fark olsaydi,ben 2 cocuklu anneligi beceremedim...
Belki evde kalmaya alismaya calismak,belki geceleri uyuyamamak(okula bu sene basladigi icin abla kardeş surekli hastalar) beni dayaniksiz hale getirdi. Kriz anlarini yonetemiyorum haklisinYapmayın
Şimdi olmasa bile ergenliğinde sizden çekinir dertleşmez.Bu o zaman daha büyük sorun olur.
Gerekirse siz yardım alın
Belli ki kriz anlarını iyi yönetemiyorsunuz.
Mutlu anne mutlu çocukBelki evde kalmaya alismaya calismak,belki geceleri uyuyamamak(okula bu sene basladigi icin abla kardeş surekli hastalar) beni dayaniksiz hale getirdi. Kriz anlarini yonetemiyorum haklisin
Çok tesekkur ederim. Bu durumu duzeltemezsem kotu bir kisilik olusturmktan, bu tepkilerinin kalici olmasindan korkuyorum. O zaman en cok benim canim yanar..Cevremde cocugunu umursamayan daha dogrusu ustune dusmeyen 3-4 cocuklu anneler var.Onlarin soz dinleyen,kiskanclik yapmayan uyumlu cocuklarini gorunce iyi anne degilsin diye kendimi sucluyorumDemeyin öylee mukemmelll bir annesiniz ki boyle ince dusunup ne yapabilirim diye çözüm arıyorsunuz :) büyüdüklerinde yaşları yakın olduğu icin iyi arkadaş olup kimseye ihtiyaç duymayıp, birbirlerinin en yakını olacaklarbunları düşünün ve tabii ki öfkenizi kontrol altına almayı ögrenip, büyük çocuğa daha fazla ilgi göstermeye bakın derim ben
Rabbim can sağlığı versin de dünyaya gelen büyüyor merak etmeyin :)
Sonuna kadar haklisin. Onerilerinin hepsini hatta fazlasini yapiyorum yine de onune gecemiyorum,nadiren ise yariyor.Benle babasina garezi var sanki,ornek vereyim. Bir yere gidecegiz,kabanini cikariyorum.Sen giydir ben giyemiyotum diyor(halbuki oyle birsey yok) Sen giyebilirsin hadi kizim diyotum inatlasiyor.Ozaman sen anneannede kal diyorum yine itiraz,iyi sen bilirsin giyme diyorum.Kendim giyiniyotum birseylerle oyalaniyorum o da oyalniyor.Sonra bir bakiyorki kardesini giydirmisim feryat figan. Onun ustunu cikar. Once beni giydir.Once benim ayakkbimi giydir.Benim yanima gel once ben merdivene cikacagim..Simdi dogru olan ne,kiskanmasin diye ilk ona giydirsem disini de ben mi fircalayayim ya da onun her komutunu yerine getirmem mi dogru olan? O 14 aylikken ise basladim3 bucuk yasa kadar annem cok guzel buyuttu Allah razi olsun ama simartti da,rahatliga alistirdi.Misal anneanneyi parmaginda oynatir ama bize yapmazdi.Kardesi geldiginden beri bize de yapiyor.Ya işte bu kardeş kıskançlığı olayında biraz ebeveynlerin yanlış tutumları da etkiliyor çocukları maalesef. Kendinizi onun yerine koysanıza, bir zamanlar annesi babası hep onunla ilgiliydi, onu seviyorlardı, şimdi yeni bir bebek geldi ve o bebekle ilgileniyor herkes. Bir ortama girdiğinizde diğerleri sizinle ilgilenilmeyip hep X kişisiyle ilgilenseler bile bozulursunuz, küçücük çocuk nasıl bozulmasın? Şimdi "Ben senin prensesin değilim" diyor ya, "Bunu sana ne düşündürdü, ne yaptım da prensesim olmadığını düşünüyorsun?" diye bir sorun bakalım, o zaten size patır patır dökülecek merak etmeyin. Kızınıza bebeklik fotoğraflarını gösterin, "Bak sen de böyle bebektin, seni de böyle besliyordum, uyutuyordum, kardeşin de bebek şimdi aynısını kardeşine de yapıyorum" deyin mesela. Gerekirse yardım isteyin, birlikte uyutalım, birlikte besleyelim deyin. Ha bir de "Sen ablasın, sen büyüksün" falan demeyin, çocuklar kıyaslanınca aşırı irite oluyorlar. "Kardeşini kıskanma" falan derseniz de inat gider, dikkat çekmek için inadına kıskanç hareketler yapar. Siz de eminim yoruluyorsunuz, sinirleriniz yıpranıyor ama lütfen çocuğu hırpalamayın, daha da kapanmaz yaralar açmayın.
Deme oyle daha cok uzuluyorumKonuyu okuyunca kendimi çok kötü hissettim.
Kardeşimle aramda 7 yaş var. Tabiri caizse prenses gibi büyütüldüm, dedemin büyük etkisi vardır bunda.
7 sene sonra kardeşim geldiğinde onu hiç kabullenmedim,burnununmu kapatmamışım yüzüne su mu dökmemişim.
Hele ben onu küçükken dövdüm, annem komşuya indiğinde beni kızdırdığı anda hiç düşünmeden vururdum.
Aklıma geldikçe içim parçalanıyor
Ben de çok büyük sayılmazdım 4/5. Sınıfa gidiyordum o zamanlar.
Nedenini bilmiyorum hiç ama hiç kabullenememiştim.
Zamanla elbette düzeldi, büyüdükçe kabullenmeyede başladım. Kardeşim olduğunu artık hep bizle olacağını.
En büyük etkende 13 yaşındayken annemi kaybetmek üzereyken ona annelik yapmak zorunda kalarak.
Canım kanım, öyle çok seviyorum ki onu. Ara ara aklıma gelir küçüklüğümüz , oturup ağlarım
Demem o ki siz ne yaparsanız yapın illaki böyle şeyler olacak. Bu sizin kötü anne olduğunuzu göstermez. Onunla biraz daha fazla zaman geçirseniz. Küçüğü anneanneye bırakıp birlikte dışarı çıkıp gezseniz sadece ona ait bir gün ayırsanız imkan oldukça iyi olacaktır diye düşünüyorum.
Ayyy kiyamam ben ona.benim burda gozlerim doldu o lafina.nasilda melekler bu cocuklar ya.benimde kizimin prenseslikle ilgili bir anisi var bende.cizgi film izliyor birgun kendi kendine.cizgi filmde prenses kaybolmus onu ariyorlardi.kizim birden beni ariyolarrrrrr dedi biraz sasirarak birazda heyecanla.bende o zaman cok duygulanmistim onun masumiyetine.sanirim anneniz ust katinizda oturuyor.oyle anladim.arada bir kucugu annenize birakip sadece kizinizla vakit gecirseniz.eglenceli zamanlar gecirin kucuk anneannedeyken.kucugun ihtiyaclarinida kizinizla birlikte karsilayin.ornegin ayy kardesin altini kirletmis degistirmeme yardim eder misin hadi bana bez getir vs gibi.arada birde kucugu kiziniza sikayet edermis gibi yaparak(tatli bir sekilde) ona fikir danisin hosuna gider.mesela annecim bu kardesin ne kadar cok agliyor boyle yordu beni valla.nesi olabirki sence?bir fikrin var mi?ah annecim su yaramaza bak hicbir sey yemiyor.yedirmek icin ne yapmak lazim acaba vs...gibiYataga uzandim agliyorum, kendimi o kadar caresiz hissediyorum ki...Konu kizim. Daha 5 yasinda bile degil ama sanki hayatimin sinavini veriyorum...
1 yil oncesine kadar hersey ne guzeldi.Ne zamanki kardesi dogdu, yuvamizdaki huzur da gitti.2 gun sen sakrak huzurlu ve mutluysak 5 gun gerginiz.Kizim benimle babasini umursamiyor,kendi oz gereksinimlerini yapmak istemiyor(dis fircalamak,kiyafet ayakkabi giymek,ufak tefek islere yardim konusuna girmiyorum bile)kardesini ara sira hirpaliyor,kiskanclik krese basladiginda azalmisti ama yine artti. Uyarilara kafa tutmasi,ergen gibi davranislar,bizi yonetmeler.. Kreste bir sorun mu oldu desem,sanirim gitmek istemezdi seviyor okulu.Hatta ogretmenini bizden cok seviyor. Tek sey kaliyor kardes kiskancligi...
Gelelim bana. Bende de cok hatalar var.Sinirlari zorladi mi, hakaret isitmek icin bile bile kizdirdi mi kendimi tutmaya calisip sonunda bagiriyorum,bazen hirpaliyorumKardesinden once bunlar olmadi,kucuk de yakami birakmiyor napacagimi bilemez haldeyim.Sabirli yapici babasini bile yaptiklariyla bezdiriyor artik. Bu aksam da boyle bir durum yasadik.Sonradan yatistik,markete gittik hava aldik vs.Gelirken ust kata anneannesine cikti kizim.Yanina gidip ayaklarini annemin altina dogru sokmus isinsin diye ve 'Ben senin prensesinim dimi'demis 1 dk sonra da uyumus...Bu cumlesi beni kahretti kendime lanet ediyorum...
Nolur kardes kiskancligi donemseldir gececek gibi seyler yazin,beni sarsin hatta kendime geleyim...
Ufagi 6 aylikken ablasi krese basladi, cok gitmek istiyordu 'ben kac yasinda okula gidecegim'diyordu hep.Sizin arada ne kadar yas farki var? Normalden 2 kati ilgi gostermeme digeri musade etmiyorki akli hep memede,kimsede durmuyor.Ona ragmen anneanneye birakip ablasina ilgimi azaltmamaya calisiyorum.Yeni dogdugunda dediginiz gibi buyuge 2 kati ilgi gosterdim, daha lohusayken beraber yuzmeye bile gidiyorduk ama kardesi de artik bilinclendi.Sakin bir bebek de degil belki sizin o avantajiniz vardir misal abla bebekken çok uysaldi. Cevre konusunda yaptiklariniz dogru olan,ben o kisimda da tokezledim.Bebek dogar dogmaz kizinizi kreşe vermeniz ona evden atildigi, dislandigi hissini verir.butun ilgiyi ona vermeli hic birseyin degismedigini hissettirmeliydiniz.bebegi doyururken altini degistirirken onunda yapmasi icin birlikte hareket edebilirdiniz,yakinlasirlardi.ayrica tam tersi ona kizdiginiz zamanlarda bile yanlis anlayacagi icin belli etmemeliydiniz.ben bu sureci cok guzel gecirdim.hatta eve bebek gormeye gelen ailelerimizi tehdit ediyordum.once buyuk kizimi sevip gorsunler ilgilensinler diye.yoksa bebegi goremezsiniz kusura bakmayin diye.birkeresinde icerde herkes bebekle ilgilenirken,kizim iceri gidip komik hareketler yapmis ve kimse farketmemis bile.tabi o an bana gelip aglamakli bir hal alinca iceri kosmustum.halinize tavriniza dikkat edin cocumun psikolojisini bozmayin diye.cok ugrastim, dikkatli oldum, hep sinirlendigimde bile sustum ki ,farklidusunmesin .bu ozel bir donem diye.daha fazla ilgi sevgi aktivite, normalden 2 kati fazla.formul bu.siz klasik en kotu hatalari yapmissiniz.erken kres ,ilgisizlik, bebeğin sinirini kizinizdan cikarma, belki de arada annane babaneye gönderme gibi.elinizle itmissiniz resmen.
Sonuna kadar haklisin. Onerilerinin hepsini hatta fazlasini yapiyorum yine de onune gecemiyorum,nadiren ise yariyor.Benle babasina garezi var sanki,ornek vereyim. Bir yere gidecegiz,kabanini cikariyorum.Sen giydir ben giyemiyotum diyor(halbuki oyle birsey yok) Sen giyebilirsin hadi kizim diyotum inatlasiyor.Ozaman sen anneannede kal diyorum yine itiraz,iyi sen bilirsin giyme diyorum.Kendim giyiniyotum birseylerle oyalaniyorum o da oyalniyor.Sonra bir bakiyorki kardesini giydirmisim feryat figan. Onun ustunu cikar. Once beni giydir.Once benim ayakkbimi giydir.Benim yanima gel once ben merdivene cikacagim..Simdi dogru olan ne,kiskanmasin diye ilk ona giydirsem disini de ben mi fircalayayim ya da onun her komutunu yerine getirmem mi dogru olan? O 14 aylikken ise basladim3 bucuk yasa kadar annem cok guzel buyuttu Allah razi olsun ama simartti da,rahatliga alistirdi.Misal anneanneyi parmaginda oynatir ama bize yapmazdi.Kardesi geldiginden beri bize de yapiyor.
NE guzel aciklamissin,bu mesaj bana çok iyi geldi,sagol canimŞimdi eminim bilerek yapmıyorsunuz ama farkında olmadan çocukla inatlaşıyorsunuz aslında, onun verdiği mesajı yanlış anlıyorsunuz.
"Montumu giydir" : "Bana ilgi göster, beni sevdiğini hissedeyim"
Siz de diyorsunuz ki "Kızım sen giyebilirsin", ilgi istemesine tepkisiz kalıyorsunuz. Bir de sorguluyor, "Kardeşim giydirilirken ben neden giydirilmiyorum?" Haliyle inatlaşıyor anneden neden tepki alamadığını merak ediyor. Siz de diyorsunuz ki "Sen anneannede kal" Aslında çocuğa hissettirdiğiniz şey tehdit. "Bak giyinmezsen anneannene gönderirim seni hıı". Bir tür cezalandırma gibi algılıyor anlatabildim mi? E haliyle ona da itiraz ediyor, "Sen bilirsin" demek de tepkisiz kalmak, istediğini hala alamadığından da iyice inada bindiriyor. Biraz karışık anlatmış olabilirim kusura bakmayın ama kısır döngüye girmişsiniz gibi.
Tabii ki de şımartmayın. Şımartırsanız ona verilen mesaj "Kusura bakma sana bir kardeş yaptığımız için suçluyuz o yüzden ne istersen yaparız" oluyor ve dediğiniz gibi parmağında oynatma hakkı doğuyor. Sürekli bebek kardeşinin yapamadığı şeyleri vurgulayın bence. "Bak kardeşin ellerini kullanamıyor o yüzden giydirmede yardıma ihtiyacı var. İstersen seni de giydiririm ama sen bunu kendi başına yapabilecek kadar beceriklisin. Hadi montunu giyin sonra birlikte kardeşinin montunu giymesine yardım edelim." gibi daha az inatlaşarak, daha az polemiğe girerek bir süreç izleyebilirsiniz. Başlarda zor olur ama zamanla alışacak kardeşine. Muhakkak alışıyorlar zaten er ya da geç. Siz kendinizi bunun için strese sokmayın, bu günler de geçecek. Kolaylıklar dilerim şimdiden. :)
Aynı durumları ben de yaşıyorum çok zorAmin insallahocakta buyugu 5,kucugu 1 yasina girecek. Keske biraz daha fark olsaydi,ben 2 cocuklu anneligi beceremedim...
NE guzel aciklamissin,bu mesaj bana çok iyi geldi,sagol canimYalniz kardesi yokken de inatlasma oluyor,dis yikarken Sen yardim et demek, oyuncaklariyla oynarken sonrasinda toplamamak,guzellikle soyleyince ters cevaplar vermek vs.Belki dedigin gibi yaklasip ilimli olursak aramizi eski haline getirebiliriz.
Bir çocuk psikoloğu demişti. Kardeş doğduğunda " ilgiyi büyük çocuğa gösterin " küçüğün temel ihtiyaçlarını karsilayin ama büyük çocuk küçüklüğünü hatırlamadığı için kardeşine yapılanı kiskaniyor. Bugün hep tanidiklarimdan örnek verdim ama ikinci çocuk kazara olmuştu . Çocuk doğunca anne hep sınırını büyükten çıkardı. Ayşe ztn kardeşin yetiyor birde sen yapma, sen bari sus, önce kardeşini doyurayim hep öncelik kardeşte olduğu için çocuk aşırı içine kapanan herşeyden kendini sorumlu hisseden, herşeyi üstüne alınan biri oldu. Sürekli ben hata yapıyorum modunda. Küçük çocuk ise herşeyi ben yaparım en mükemmel benim modunda.
Bence ikisi ile aynı anda vakit geçirirken bak bu aldığım kazaktan sen de de vardı nasıl tatliydin bilsen. Senin karnını da böyle doyurur seninle daha çok oynardim. Gel beraber kardeşini uyutalim diyip seni saatlerce sallayıp göğsümde uyuturdum kardeşine yaptığım gibi tarzı cümleler kurun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?