Bencil anne mi oluyorum şimdi

2 çocuklu bir anne olarak yazıyorum.
Bence çocuk üzülür ilerde diyerek 2.çocuk yapılmaz.
Maddi manevi büyük sorumluluk tek çocuk bile,ikinci daha da zorlayıcı.
Eşiniz size yardımcı olamıyormuş(işi gereği)halihazırda çalışan bir annesiniz bence şart değil 2.çocuk. Bunların dışında da istemeyebilirsiniz pek ala bence bu da gayet normal.
Kimsenin etkisinde kalmayın bu konuda zira bakacak büyütecek olan sizsiniz.

cokmuzor .!.:

Merhabalar , muhtemelen daha önce de benimle aynı sorunu yaşayanlar olmustır . Kısaca anlatayım, 5 yaşında kızım var , öğretmenim. Gayet güzel iki kişilik çok mutlu bir dünyamız var kızımla. Benim annemle olan ilişkim tam bir fiyasko idi, annem erkek evlat düşkünü meşhur annelerden biriydi ve beni de ananem büyütmüştü neyse Ama korktuğum basıma gelmedi bu konuda . Kızıma sonsuz bir sevgi verdim şimdiye kadar, umarım bundan sonraki süreçte böyle devam ederim.
Sorun şu ki , beni kim görse ikinci çocuğu soruyor . Yaşım 35 , kendımı bi kere psikolojik olarak hazır hissetmiyorum , kızıma verdiğim emeğin enerjinin yarısını verebileceğimi sanmıyorum. Aslına bakarsanız istemiyorum da. Bu iki kişilik dünyada mutluyuz biz.. Ama bir söz kafama takıldı , çocuğumu sevıyorum dıyorsun ona bir kardeş bile vermiyorsun diyen bir arkadaşım beni içerden bi yerden yakaladı sanki. Hep tek kalacak kendi rahatın için yazık etme vs vs dedi, sizce doğru mudur , onun çocuğunun halası veya dayısı olmayacak - vs vs ben ölünce büyük derin acılar mı yaşayacak.. vicdan azabı hiç bitmiyor mu ? Bir tane bile yapmayacak mısın diyorlar , benim için çocuk büyütmek yedir uyut mantığından çok çok ötede bi yerde . Kızım çok istediğim bir bebekti , ıkıncı çocuk sırf birisi yalnız kalmasın diye yapılırsa ona da haksızlık olmuyor mu ??? . Her neyse sizce kızım ilerde nemi suçlar mı aranızda tek çocuk olan var mı? Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Hayır hiç bencil değilsiniz. Bir çocuk dünyaya getirme kararı, ilk çocuğun yalnız kalmaması ya da çevredeki diğer insanların bu konudaki yönlendirmesi ile değil, yalnızca ve yalnızca bu çocukları yetiştirecek olan eşlerin karşılıklı isteği ile alınması gereken bir karardır.Bu devirde, bu şartlarla maddi manevi anlamda tek çocuğa bile yetmek zorken, içinizden gelmeden ikinci bir çocuk sahibi olmak bana mantıklı gelmiyor.Kardeşin olması yalnız kalıp kalmamaya etkilemediği gibi, hayatta kimin önce kimin sonra öleceği de hiç belli değil. Günümüzde anne baba ölümünden sonra acıyı paylaşan kardeşlerden ziyade miras kavgasına düşüp birbirinin acısına acı katan kardeşleri daha çok görüyoruz.

Ben ikinci çocuğu tamamen kendi istediğim için, bebek özlemi duyduğum için yaptım. İki çocuk evet çok zor ama ben iyi ki de yapmışım diyorum.

Umarım siz de sizi en mutlu edecek kararı verirsiniz. Her şey gönlünüzce olsun.

Ben tek çocuğum. Kızım da tek çocuk olarak kalacak büibiyyük ihtimalle. Ben hiç kardeş eksikliği hissetmedim. Çünkü 8 tane kuzenim var. Hem kız hem erkek. Hele üç tanesi ile kardeş gibi büyüdük. Şimdi kuzenlerimin de çocuğu var. Bizim çocuklarda kardeş gibi büyüyor. Zaten bir süre sonra herkes kendi ailesini kuruyor. Çok takılmayın yani çocuğunuzun tek çocuk olmasına

yapacağım çocuğa babası bile karışamaz
elalem kimmiş
onlar mı bakıp büyütüp besleyecekmiş
ayrıca çocuğun her istediğini dediğini yapıyorsunuz da kardeş istemesi mi zul kaldı

Dante .!.:

yapacağım çocuğa babası bile karışamaz
elalem kimmiş
onlar mı bakıp büyütüp besleyecekmiş
ayrıca çocuğun her istediğini dediğini yapıyorsunuz da kardeş istemesi mi zul kaldı

Genişletmek için tıkla...

Yok valla her dediğini yapmıyorum
Zaten yapmamalıyım da doğru olan bu değil ama zaten kendısı de istemıyor
Bazen soruyorlar kardeşin olsun mu diye çocuk asla diye Cevap veriyor ama onun aklı ile hareket edemeyiz zaten o bu konuda bir karar mercii değil olamaz da

Benim de çok kararsız kaldığım bir konu, 4 yaşında bir kızım var, eşim de kızım da ikinciyi çok istiyor.
Eşim de hakkını yemeyeyim çok yardımcıdır, ancak ben o gücü kendimde göremiyorum, yeniden o lohusa sürecini yaşamaktan ödüm kopuyor ve sanki maddi ve manevi anlamda kızıma haksızlık yapacakmışım gibi hissediyorum.

cokmuzor .!.:

Merhabalar , muhtemelen daha önce de benimle aynı sorunu yaşayanlar olmustır . Kısaca anlatayım, 5 yaşında kızım var , öğretmenim. Gayet güzel iki kişilik çok mutlu bir dünyamız var kızımla. Benim annemle olan ilişkim tam bir fiyasko idi, annem erkek evlat düşkünü meşhur annelerden biriydi ve beni de ananem büyütmüştü neyse Ama korktuğum basıma gelmedi bu konuda . Kızıma sonsuz bir sevgi verdim şimdiye kadar, umarım bundan sonraki süreçte böyle devam ederim.
Sorun şu ki , beni kim görse ikinci çocuğu soruyor . Yaşım 35 , kendımı bi kere psikolojik olarak hazır hissetmiyorum , kızıma verdiğim emeğin enerjinin yarısını verebileceğimi sanmıyorum. Aslına bakarsanız istemiyorum da. Bu iki kişilik dünyada mutluyuz biz.. Ama bir söz kafama takıldı , çocuğumu sevıyorum dıyorsun ona bir kardeş bile vermiyorsun diyen bir arkadaşım beni içerden bi yerden yakaladı sanki. Hep tek kalacak kendi rahatın için yazık etme vs vs dedi, sizce doğru mudur , onun çocuğunun halası veya dayısı olmayacak - vs vs ben ölünce büyük derin acılar mı yaşayacak.. vicdan azabı hiç bitmiyor mu ? Bir tane bile yapmayacak mısın diyorlar , benim için çocuk büyütmek yedir uyut mantığından çok çok ötede bi yerde . Kızım çok istediğim bir bebekti , ıkıncı çocuk sırf birisi yalnız kalmasın diye yapılırsa ona da haksızlık olmuyor mu ??? . Her neyse sizce kızım ilerde nemi suçlar mı aranızda tek çocuk olan var mı? Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Bence haksızlık hazır hissetmediğiniz halde bir birey dünyaya getirmek. Ne yazık ki bizim toplumumuzda bir kesim bebeği peluş ayıcık gibi bir oyuncak, eğlence aracı sanıyor." Bebek = birey "
Düşük enerji ile hem onu düzgün yetiştiremeyebilir hemde bu duruma üzülüp kendinize olan öfkeyi, pişmanlığı kızınıza yansıtabilirsiniz.

cokmuzor .!.:

Yok valla her dediğini yapmıyorum
Zaten yapmamalıyım da doğru olan bu değil ama zaten kendısı de istemıyor
Bazen soruyorlar kardeşin olsun mu diye çocuk asla diye Cevap veriyor ama onun aklı ile hareket edemeyiz zaten o bu konuda bir karar mercii değil olamaz da

Genişletmek için tıkla...

Hadi kimisi iyi niyetinden kimisi de kıskandığından yapıyor bu 2.çocuk baskısını. Bir yorumunuzda yazmışsınız kızım jimnastik yapıyor ben de onunla dans kursuna gidiyorum diye valla imrendim sabahtan beri maşallah diyorum. Zor zamanları atlatmışsınız en eğlenceli zamanlara gelmişsiniz, bu rahatlığınız göze batıyor olabilir mi, çok mu fesadım

Çok çocuklu ailelerde anne,babalar ölünce derin acılar yaşanmıyor mu?Hele şu hala,dayı olmayacak konusu.Halamı en son ilkokulda gördüm,şimdi yolda görsem tanımam.Dayı,amca desen ha görmüşüm ha görmemişim,akrabadan kime hayır gelmişBen de tek çocuk sahibi olarak kalacağım,tüm imkanlarımı maddi,manevi O’na harcamak istiyorum.Allah rızkını verir devri çok eskide kaldı.

cokmuzor .!.:

Merhabalar , muhtemelen daha önce de benimle aynı sorunu yaşayanlar olmustır . Kısaca anlatayım, 5 yaşında kızım var , öğretmenim. Gayet güzel iki kişilik çok mutlu bir dünyamız var kızımla. Benim annemle olan ilişkim tam bir fiyasko idi, annem erkek evlat düşkünü meşhur annelerden biriydi ve beni de ananem büyütmüştü neyse Ama korktuğum basıma gelmedi bu konuda . Kızıma sonsuz bir sevgi verdim şimdiye kadar, umarım bundan sonraki süreçte böyle devam ederim.
Sorun şu ki , beni kim görse ikinci çocuğu soruyor . Yaşım 35 , kendımı bi kere psikolojik olarak hazır hissetmiyorum , kızıma verdiğim emeğin enerjinin yarısını verebileceğimi sanmıyorum. Aslına bakarsanız istemiyorum da. Bu iki kişilik dünyada mutluyuz biz.. Ama bir söz kafama takıldı , çocuğumu sevıyorum dıyorsun ona bir kardeş bile vermiyorsun diyen bir arkadaşım beni içerden bi yerden yakaladı sanki. Hep tek kalacak kendi rahatın için yazık etme vs vs dedi, sizce doğru mudur , onun çocuğunun halası veya dayısı olmayacak - vs vs ben ölünce büyük derin acılar mı yaşayacak.. vicdan azabı hiç bitmiyor mu ? Bir tane bile yapmayacak mısın diyorlar , benim için çocuk büyütmek yedir uyut mantığından çok çok ötede bi yerde . Kızım çok istediğim bir bebekti , ıkıncı çocuk sırf birisi yalnız kalmasın diye yapılırsa ona da haksızlık olmuyor mu ??? . Her neyse sizce kızım ilerde nemi suçlar mı aranızda tek çocuk olan var mı? Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Ya herkes herşeyi çok biliyor. Ben bir ara üçüncü çocuk düşünen birisi olarak (ki bir hafta falan sürdü düşüncem). Kendimde o yeteneği göremiyorum. Nasıl mutluysak oyle yasamaliyiz

Tahin Helva .!.:

Burada bile tek çocuklu olanlar birden fazla çocukluya, birden fazla çocuğu olan ya da düşünen tek çocukluya alttan alta laf söylüyor aslında. Bu işin tek bir doğrusu yok hâlbuki.

Genişletmek için tıkla...

Aynenn oyle ya okul bahcesinde okul acilali ayak ustu merhabalastigim insanlar bile bu mevzulari konusuyorlar agizlari acilasiya bende bezdim artik biriyle tanis olup tek cocugum var demeyegor yani kendilerinde herseyi konusmaya hak goruyorlar ...
32 yasndaym 5 bucuk yasnda kizim var suanda 2cocugu dusunmuyorum yorumlari bende okuyacagim tek tek

MelatoniN .!.:

Hadi kimisi iyi niyetinden kimisi de kıskandığından yapıyor bu 2.çocuk baskısını. Bir yorumunuzda yazmışsınız kızım jimnastik yapıyor ben de onunla dans kursuna gidiyorum diye valla imrendim sabahtan beri maşallah diyorum. Zor zamanları atlatmışsınız en eğlenceli zamanlara gelmişsiniz, bu rahatlığınız göze batıyor olabilir mi, çok mu fesadım

Genişletmek için tıkla...

Bunu ben cok fazlasiyla hissediyorum mesela 3 cpcugu var afedersin tuvalete gitmeye zamani yok bir arkadasm dogur dogur yanliz birakma kizini yazik bak herkesn kardesi var onun yok filan diyor . Kendisi o an gulluk gulistanlik icinde olsa amenna ama bazen rahat anne kiz takilmamizin goze battgni dusunuyorum ben sahsen ... konu sahibine yazmistiniz ben atladim ama valla bu konu benimde kanayan yaram
Hayir cok eminimki bir cocuk daha dogursam kiz olsa 3.yap bir de oglun olsun onu da tat diyecekler. Bazilari icin de dunyadaki tek muhim sey dogurmak gibi hayatta baska hic meziyetleri yokta cok cocuk dogurup, buyutup bununla ovunuyorlar gibi. Cok doluyum cok

Cay6 .!.:

Bunu ben cok fazlasiyla hissediyorum mesela 3 cpcugu var afedersin tuvalete gitmeye zamani yok bir arkadasm dogur dogur yanliz birakma kizini yazik bak herkesn kardesi var onun yok filan diyor . Kendisi o an gulluk gulistanlik icinde olsa amenna ama bazen rahat anne kiz takilmamizin goze battgni dusunuyorum ben sahsen ... konu sahibine yazmistiniz ben atladim ama valla bu konu benimde kanayan yaram
Hayir cok eminimki bir cocuk daha dogursam kiz olsa 3.yap bir de oglun olsun onu da tat diyecekler. Bazilari icin de dunyadaki tek muhim sey dogurmak gibi hayatta baska hic meziyetleri yokta cok cocuk dogurup, buyutup bununla ovunuyorlar gibi. Cok doluyum cok

Genişletmek için tıkla...

Yani küçük bir kesimdirler ama ben de eminim muhakkak kıskananlar var

Arkadasiniz ( ki bence arkadas degil o) sizi kiskaniyor. Ya asiri cahil ya da onun en az iki cocugu var ve kendisinin cektigi cileleri siz de cekin istiyor. Ayrica, cocuk yapmamak degil cocuk yapmak bencillik. Kuresel isinma icin bir insanin hayati boyunca yapabilecegi en buyuk tasarruf cocuk yapmamakmis. Insan nesli tukenmiyor, asiri artmis durumda. Dunyaya daha fazla zarar vermemek adina bu gereksiz ve bencil olayi gerceklestirmiyorum.

cokmuzor .!.:

Merhabalar , muhtemelen daha önce de benimle aynı sorunu yaşayanlar olmustır . Kısaca anlatayım, 5 yaşında kızım var , öğretmenim. Gayet güzel iki kişilik çok mutlu bir dünyamız var kızımla. Benim annemle olan ilişkim tam bir fiyasko idi, annem erkek evlat düşkünü meşhur annelerden biriydi ve beni de ananem büyütmüştü neyse Ama korktuğum basıma gelmedi bu konuda . Kızıma sonsuz bir sevgi verdim şimdiye kadar, umarım bundan sonraki süreçte böyle devam ederim.
Sorun şu ki , beni kim görse ikinci çocuğu soruyor . Yaşım 35 , kendımı bi kere psikolojik olarak hazır hissetmiyorum , kızıma verdiğim emeğin enerjinin yarısını verebileceğimi sanmıyorum. Aslına bakarsanız istemiyorum da. Bu iki kişilik dünyada mutluyuz biz.. Ama bir söz kafama takıldı , çocuğumu sevıyorum dıyorsun ona bir kardeş bile vermiyorsun diyen bir arkadaşım beni içerden bi yerden yakaladı sanki. Hep tek kalacak kendi rahatın için yazık etme vs vs dedi, sizce doğru mudur , onun çocuğunun halası veya dayısı olmayacak - vs vs ben ölünce büyük derin acılar mı yaşayacak.. vicdan azabı hiç bitmiyor mu ? Bir tane bile yapmayacak mısın diyorlar , benim için çocuk büyütmek yedir uyut mantığından çok çok ötede bi yerde . Kızım çok istediğim bir bebekti , ıkıncı çocuk sırf birisi yalnız kalmasın diye yapılırsa ona da haksızlık olmuyor mu ??? . Her neyse sizce kızım ilerde nemi suçlar mı aranızda tek çocuk olan var mı? Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Sırf arkadaşlarınız onu dedi diye veya çocuğunuz isterse diye değil siz gerçekten Başka bir cpcuk istiyorsanız yapın bence geleceğini ikisinin de eşit sağlayabiliyorsanız en baştan bebek bakımına döneceksiniz vs bunlar da tamamsa yapın ama sorunuza geleyim ben tek çocuğum çok zor bence tek cocuk olmak Elbette isterdim abim ablam kardeşim olsun bu hayatta babamla annemle ilgili birşey olduğunda benimle aynı duyguları yaşayacak beni anlayacak birisi olsun isterdim bayramlarda eşimin kardeşleri gelirken veya onlara giderken bende isterdim benim de gelsinler gidelim basım sıkışınca isterdim abi abla demeyi veya kardeşim demeyi çocukken yalnızsın büyüdün yalnızsın zor tek cocuk olmak benim ikizlerim var çok şükür bi daha düşünmüyorum kardeş ama tek olsaydı kesinlikle yapardım

SpinoZa87 .!.:

Arkadasiniz ( ki bence arkadas degil o) sizi kiskaniyor. Ya asiri cahil ya da onun en az iki cocugu var ve kendisinin cektigi cileleri siz de cekin istiyor. Ayrica, cocuk yapmamak degil cocuk yapmak bencillik. Kuresel isinma icin bir insanin hayati boyunca yapabilecegi en buyuk tasarruf cocuk yapmamakmis. Insan nesli tukenmiyor, asiri artmis durumda. Dunyaya daha fazla zarar vermemek adina bu gereksiz ve bencil olayi gerceklestirmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Evet kendısının iki çocuğu var ve deyim yerindeyse kafayı yiyor ama iki tane doğurduğu içim kendısını daha bir katmerli anne olarak görüyor . Görsün benim zaten en iyi anne benim gibi bir iddiam asla yok , ama sadece kızımın büyüdüğünde mutlu bir anne olarak beni hatırlamasını isterim . Bu yüzden bir çocuğu daha kaldıramam yetmeye çalışırken o yukun altına kızımı da sokamam Hep beraber eziliriz . Zaten daha önce de söyledim eşim hep dışarda olduğu gibi ben tek basıma bakıyorum . O yüzden gerek yok , kıZımla yazları anne kız havuza gitmelerimiz , okul çıkışı ikimiz beraber yemeğe gitmemiz vs tüm bu zamanlardan feragat edemeyeceğim . Her kardeşi olan da anladığım kadarıyla mutlu değil . Zaten evlendikten sonra yollar ayrılıyor kardeş bi nevi çocukken oyun arkadaşı gibi ama benim kizim zaten su an 5 yaşında yanı asla arkadaş olamaz yaş farkı çok , ancak bakımına yardım etme gibi bir mecburiyeti olur, bunu da ona reva göremem, sonuçta o istemiyor yeni bir bebeği, aslında bende istemiyorum. İlerde beni suçlarsa da, hayat pahalılığından , artan salgınlardan vs gibi konuşur anlatırım , kendısıne en iyi imkanları sağlamak amacıyla kardeşimin olmadığını yani kendisinin imkanlarını azaltmamak sınırlandırmamak adına bunu yapmadığımı ifade ederim. Umarım anlar vicdanına kalmış durumdayım artık :)

kelebekmkelebek .!.:

Sırf arkadaşlarınız onu dedi diye veya çocuğunuz isterse diye değil siz gerçekten Başka bir cpcuk istiyorsanız yapın bence geleceğini ikisinin de eşit sağlayabiliyorsanız en baştan bebek bakımına döneceksiniz vs bunlar da tamamsa yapın ama sorunuza geleyim ben tek çocuğum çok zor bence tek cocuk olmak Elbette isterdim abim ablam kardeşim olsun bu hayatta babamla annemle ilgili birşey olduğunda benimle aynı duyguları yaşayacak beni anlayacak birisi olsun isterdim bayramlarda eşimin kardeşleri gelirken veya onlara giderken bende isterdim benim de gelsinler gidelim basım sıkışınca isterdim abi abla demeyi veya kardeşim demeyi çocukken yalnızsın büyüdün yalnızsın zor tek cocuk olmak benim ikizlerim var çok şükür bi daha düşünmüyorum kardeş ama tek olsaydı kesinlikle yapardım

Genişletmek için tıkla...

Kardeşiniz olsaydı da iyi anlaşacagınızın garantisi yoktu , bilin istedim

cokmuzor .!.:

Merhabalar , muhtemelen daha önce de benimle aynı sorunu yaşayanlar olmustır . Kısaca anlatayım, 5 yaşında kızım var , öğretmenim. Gayet güzel iki kişilik çok mutlu bir dünyamız var kızımla. Benim annemle olan ilişkim tam bir fiyasko idi, annem erkek evlat düşkünü meşhur annelerden biriydi ve beni de ananem büyütmüştü neyse Ama korktuğum basıma gelmedi bu konuda . Kızıma sonsuz bir sevgi verdim şimdiye kadar, umarım bundan sonraki süreçte böyle devam ederim.
Sorun şu ki , beni kim görse ikinci çocuğu soruyor . Yaşım 35 , kendımı bi kere psikolojik olarak hazır hissetmiyorum , kızıma verdiğim emeğin enerjinin yarısını verebileceğimi sanmıyorum. Aslına bakarsanız istemiyorum da. Bu iki kişilik dünyada mutluyuz biz.. Ama bir söz kafama takıldı , çocuğumu sevıyorum dıyorsun ona bir kardeş bile vermiyorsun diyen bir arkadaşım beni içerden bi yerden yakaladı sanki. Hep tek kalacak kendi rahatın için yazık etme vs vs dedi, sizce doğru mudur , onun çocuğunun halası veya dayısı olmayacak - vs vs ben ölünce büyük derin acılar mı yaşayacak.. vicdan azabı hiç bitmiyor mu ? Bir tane bile yapmayacak mısın diyorlar , benim için çocuk büyütmek yedir uyut mantığından çok çok ötede bi yerde . Kızım çok istediğim bir bebekti , ıkıncı çocuk sırf birisi yalnız kalmasın diye yapılırsa ona da haksızlık olmuyor mu ??? . Her neyse sizce kızım ilerde nemi suçlar mı aranızda tek çocuk olan var mı? Şimdiden teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Yarın 32 yaşına giriyorum 3 yaşında bir kızım var. Bir çocuk daha yapmayı hiç düşünmüyorum. Kızımı kardeş derdine bulaştıramam. Benim kardeşim var ama hiçbir şeye faydasını göremediğim gibi abla olarak ben hala uğraşıyorum onun bazı yapması gerekenler ile.
Maddi açıdan krediyle bir ev aldık. Biraz bireysel emeklilik birikimi yapıyoruz. Ben bunları başka bir çocuk için daha sağlayamam. Anne babamdan bize bir şey kalmayacak. Ben çocuğum sıfırdan başlasın istemiyorum. İnşallah biraz birikim ve başını sokacak bir ev bırakmak istiyorum.

Maddiyatı geçelim diğer bir konu eşim 37 ben 32 yaşındayız yeniden bence anne baba olmak için sağlığımız çok elverişli değil. Hasta değiliz ancak çok çok yorgunuz 3 senedir. Benim bir de hamileliği tekrar gözüm almıyor. Çok yıprandım ancak toparlanabiliyorum. Bir daha doğur emzir uykusuz geceler (ki hala bitmedi) bu tempoyu kaldırırken kızımla ilgilenemem.

Bir diğer neden iki çocuğa aynı anda bakabilecek bir kadın değilim. İşe dönmem de zor oldu her hafta hasta oluyor işten izin alıyorum vs. Bu iki çocukla x2 olur.

İşin aslında en temel şeyi de şu: eşim de ben de başka çocuk istemiyoruz
Kızım da kardeş bebek vs istemiyor. Yeni doğan kuzenini bile kıskançlığından yok sayıyor :) yapısı gereği de biraz yıldız ben olmalıyım karakterinde bir çocuk. Ona kardeş yapmayı tüm bu sebeplerle düşünmüyorum. Tek çocuk olup üzülen kadar çok kardeşe sahip olup üzülen insanlar da var bence.

Spizella .!.:

Yarın 32 yaşına giriyorum 3 yaşında bir kızım var. Bir çocuk daha yapmayı hiç düşünmüyorum. Kızımı kardeş derdine bulaştıramam. Benim kardeşim var ama hiçbir şeye faydasını göremediğim gibi abla olarak ben hala uğraşıyorum onun bazı yapması gerekenler ile.
Maddi açıdan krediyle bir ev aldık. Biraz bireysel emeklilik birikimi yapıyoruz. Ben bunları başka bir çocuk için daha sağlayamam. Anne babamdan bize bir şey kalmayacak. Ben çocuğum sıfırdan başlasın istemiyorum. İnşallah biraz birikim ve başını sokacak bir ev bırakmak istiyorum.

Maddiyatı geçelim diğer bir konu eşim 37 ben 32 yaşındayız yeniden bence anne baba olmak için sağlığımız çok elverişli değil. Hasta değiliz ancak çok çok yorgunuz 3 senedir. Benim bir de hamileliği tekrar gözüm almıyor. Çok yıprandım ancak toparlanabiliyorum. Bir daha doğur emzir uykusuz geceler (ki hala bitmedi) bu tempoyu kaldırırken kızımla ilgilenemem.

Bir diğer neden iki çocuğa aynı anda bakabilecek bir kadın değilim. İşe dönmem de zor oldu her hafta hasta oluyor işten izin alıyorum vs. Bu iki çocukla x2 olur.

İşin aslında en temel şeyi de şu: eşim de ben de başka çocuk istemiyoruz
Kızım da kardeş bebek vs istemiyor. Yeni doğan kuzenini bile kıskançlığından yok sayıyor :) yapısı gereği de biraz yıldız ben olmalıyım karakterinde bir çocuk. Ona kardeş yapmayı tüm bu sebeplerle düşünmüyorum. Tek çocuk olup üzülen kadar çok kardeşe sahip olup üzülen insanlar da var bence.

Genişletmek için tıkla...

Aynen size katılıyorum, ben de maddiyat son sıra demek isterdim ama günümüzde bu mümkün değil, maalesef maddiyat ilk sıra. Şu an için bir evi ve birikimi var iken , bunu neden birisiyle daha paylaşsın ? Sonuçta onun için bir güvence bu durum . Bende 35 eşim 39 yaşındayız ve eskisi kadar dinamik hissetmiyorum çok kolay hasta oluyorum . Kızımı düşünmesem bu kadar, zaten umrumda olmaz , kafa yormam yaparım ama onu düşünüyorum, onun hayatından gidecek şeyleri , ne gelecek derseniz bir Bebek ilerde garantisi de yok iyi olacağının . Bende yakın çevremde kardesı ile çok iyi olan görmedim henüz , kendim de kardeşim ile iki yıldır görüşmüyorum. Sanırım ona bolca ilgi vakit ve imkan bırakmak çok daha mantıklı

cokmuzor .!.:

Aynen size katılıyorum, ben de maddiyat son sıra demek isterdim ama günümüzde bu mümkün değil, maalesef maddiyat ilk sıra. Şu an için bir evi ve birikimi var iken , bunu neden birisiyle daha paylaşsın ? Sonuçta onun için bir güvence bu durum . Bende 35 eşim 39 yaşındayız ve eskisi kadar dinamik hissetmiyorum çok kolay hasta oluyorum . Kızımı düşünmesem bu kadar, zaten umrumda olmaz , kafa yormam yaparım ama onu düşünüyorum, onun hayatından gidecek şeyleri , ne gelecek derseniz bir Bebek ilerde garantisi de yok iyi olacağının . Bende yakın çevremde kardesı ile çok iyi olan görmedim henüz , kendim de kardeşim ile iki yıldır görüşmüyorum. Sanırım ona bolca ilgi vakit ve imkan bırakmak çok daha mantıklı

Genişletmek için tıkla...

Ben hep şöyle düşünüyorum. Kardeş iyi bir şey olabilir ancak küçük kardeş olan taraf siz iseniz :)
Kardeşimle aramda 5 yaş var. Ve erkek. Oyun arkadaşım hiç olmadı zaten yaş ve cinsiyet gereği. Annemler çikolata alırdı ikimize de. O kendininkini hemen yerdi ben az az yemek için saklardım bakardım benimkini de yemiş
Annemi 26 yaşımda ikena kybettim. Şu an babamın da ilgiye ihtiyacı var yaşı 80. Ama kardeşim bekar ve tek yaşıyor olmasınq rağmen babamı benim olduğum şehire taşıdık. Sağlığı evi temizliği vs ben ilgileniyorum. Kardeşim 2.5 saat uzakta ancak babamı 2 günde bir 2 dk telefonla arıyor sadece. Diğer bütün hastane işleri vs hepsi bende . Halbuki ben de çalışıyorum ve çocuğum var hayatım zaten karmaşık. Ama tüm sorumluluk bende. Yani anlayacağın ben de bi nevi tek çocuğum.