Arkadaşınız emrivaki yapmaya kalkmış, siz de istemediğinizi belirtmişsiniz. Daha öncesinde tecrübe etmiş, tatilinizden tat alamamış ve bu kez de aynı şeyi yaşamak istemediğinizi açıkça konuşmuşsunuz. Şu halde evet, siz de anlayış gösterip "Gel tamam" diyebilirdiniz yine ancak karşı taraftan aynı arkadaşlık bağına göre "Çocukları bırakma işi iptal oldu arkadaşım, maalesef katılamayacağız, size iyi eğlenceler; başka zaman yine haber edin bir şeyler ayarlamaya çalışalım" cevabını ummanız ve diretme, suçlama görmemeyi ummanız da gayet anlaşılır ve hak verilir bir sitem.
Size hak verdim.
Hatta eski bir olayımı paylaşmak istedim; çocuğumun ilk hareketli ele avuca gelmez dönemlerinde kalabalık bir grup arkadaş beraber sabahtan akşama kadar sürecek bir piknik planlamış ve öncesinde "Çocukları getirmeyelim de kafa dinleyelim bir gün" diye anlaşmıştık. Çocuğumu annemlere bırakmış, her şeyini ayarlamıştım; böylece anlaştığımız piknik alanına vardık eşimle. Sonra gördüm ki, birkaç arkadaş harici bu ortak kararı ipleyen olmamış, "Çocuklar eğlensin" diye getirmişler evlatlarını. Bizimki çocuk değil miydi? Niye öyle söylenip uyulmadı, fikir değiştiyse haber edilmedi?
Her ne ise, piknik boyu, arkadaşlarımın çocuklarının zırıltısını çektim, yetmedi "Ay biraz sen bakıversene getirmemişsin zaten oğlanı" diye çocuklarına bakıcılık etmem talep edildi durdu. Niye?
Hep beraber bir karar alınıyorsa ve buna uyamayacaksan gelme, insanların dinlencesini de baltalama, bu kadar basit.
O olay beni dumur eden bir olaydı. Hem eğlenceden geri kalasıları yok, hem çocuklarına herkes hizmet etsin paşa torunu çünkü. :)
çocuğu olmayan herkes ilk çocuğu olandan rahatsız oldu sonra çocuklu olanlar biraz dışarda kaldı ama zamanında onlar da çocuktan rahatsız olduğu için anladılar aslında sebebini. Burda sorun hem çocuk yapıp hem de eski hayatına devam etmeye çalışmakta , arkadaş senin bebeğin varsa sabaha kadar bizimle içemezsin , sen içemiyosun diye biz de içmeyecek değiliz.
