Herkes bişeylere üzülür nomu kimseyi %100 memnun edemezsin ki.Bencilliğin başkasının canını yakmayanı nasıl olur ki bilemedim..
Ufak da olsa bir üzme, karşı tarafın canını yakma kısmı olur sanki.
Ben olmaya başladım. Nasıl oldum bak anlatayım.
Bencil insanları bende sevmem ama fazla merhamettende maraz doğuyorBencil insanlardan nefret ederim
İnsanı insan yapan yaratilan her canliya merhamet duymaktir
Böyle kal dünya guzellessin
nomunomuchua
soyle bi tafsiye vereyimAynen öyle yaşıyoruz çok doğru.
Sanki madalya takan var.
Üstüne gün gelip sana öyle yaşa öyle yap diyen mi oldu diye sorabiliyorlar bir de
Bencil olmayan insan fedakardır, başkasını mutlu ederek ilginç bir şekilde mutlu olur.
Bir zaman sonra biri çıkıp o haketmediği ' yapmasaydın' sözünü söylediğinde
'ulan harbiden madem bunu duyacaktın, niye yaptın?' sorusunu soruyor kendine.
İşte o zaman mutsuz hissediyorsun.
Nankörlük karşısında hem mutsuz hem de salak gibi hissediyorsun..
Bu gerçekten acı.
Hesap sorabileceğin biri bile yok.
Kendine hesap sor hadi..
Bu durum yuzunden psikologa gitmisligim vardi
Bana dedigi bissy aklimda kalmisti bir parazit bile yuzumuze yapisip bizi rahatsiz etse bize sagladigi fayda var (yuzumuzden bazi mikroplari vs temizlemesi gibi) yeri geldiginde sende insanlardan yardim istemesini bil herseyi tek başına yuklenme falan demisti bu acidan dusun evet biri senin icin yotulabilir ama o yorgunlugun ona saglafigi katkilarda olacaktir
Ama isin bana gelen boyutunda insanin dogasinda fitratinda olmadi gerektigini dusunuyorum özellikle sevdigim insanlara hayir diyemiyorum sanki onlarin bir islerini yapip onlari mutlu edonce bende cok mutlu olacakmisim gibi geliyor ama tamamen yanlış
Hwrseyin sorumlulugu ustumuze kaliyor devamli yaptigimiz iyilikler goreviniz haline geliyor ve bir sureden sonra insanlarda bize yapmak zorundayiz goxuyle bakiyor yaptigimiz iyilikler kimse icin birsey ifade etmezken birde omurluk o yuk ustumuze kaliyor
Yasin kac bilmiyorum da ben 30 un kiyisina merdivsn dayadim ustume sinmis gibi
Ama yasin gencse yol yakinken donmeni tafsiye ediyirum tabi bencilligi degilde kendi hayatini on plana koymani tafsiye ediyorum kimse senden kiymetli olmadigi zaman sende baskalarinin nazarinda kiynetli oluyorsun
Bi cevrene bi bakmani tafsiye ederim nerde burnu havada kimseyi umursamayan hep ben daima ben diyen biri varsa herkesin gozdesi o o herkesten cok deger gorur
Not:kul hakki cizgusine dikkat etmektede fayda var
30 uma merdiven dayadım arkadaşlar.
Bugüne dek bencil insanlardan nefret ederek yaşadım.
En sevmediğim şeydir.
Bana mutluluk veren bir şeyin ucu birine mutsuzluk olarak dokunacaksa o mutluluğu bile istemem ben.
Hep böyle yaşadım.
İnadına çevremi bencil insanlar sardı.
İnadına değersiz hissettirildim.
Bencil olmayışım karşılığında hep salak kafam dedim.
Öyle olmuyor yani olmuyormuş..
Ömrümün kalanını bari ohh iyi yapmışım diyerek yaşayayım istiyorum
Ben de sinirle, anlık, küçük öncelikler verebiliyorum kendime mesela al bakalım hadi
sana ceza olsun diyerek. 1 günlük bir inadına bencillik yapabilirim.
Ama büyük bir kararı alamıyorum mesela. Uzun seneler etkili olacak bir bencillikten bahsediyorum.
Çünkü o karar uzun süreli etkileyecek karşı tarafı.
Ve ah salak kafam niye kendin için bunu yapmadın demek, ahh neden onu düşünmeden böyle yaptın demekten daha
kolay, daha tercih edilir geliyor. Sanki o pişmanlık beni daha çok üzecekmiş gibi
Kumaşımız böyle olmadığı için yaradılış .Kiminin umrunda olmaz önceliğim ben olsun der her istediğini çatır çatır yapar hatta hakkı olmayanıda ister kimide o mutlu olsun ki bende mutlu olayım diye düşünür ama senden giderEvet.. Ne yapacağız cidden?
Teoride hepsini biliyorum.
Böyle olmak gerektiğine dair kitap yazabilirim.
Bencil insanların rahat ve mutlu bir yaşamları olduğuna neredeyse eminim.
Çevremde bir dolu örneği var.
Ama kendi hayatımda uygulayamıyorum işte yaa, off çok mutsuzum
Daha da düşmem gerekiyor demek , öğrenmek için..
