Bencil olmanın sırrı?

Sadece bu yıl bir kez denedim,inan o içimdeki huzursuzluğu anlatamam, yani bir kereliğine, kendi rahatım için hayır demek, beni o kadar çok yordu ki!bu ne biçim çelişki! hep özveri ama, biraz bencil olsam dediğimde, o huzursuzluk tadını bile çıkarmama fırsat vermedi!Acaba bizde özverili olarak mı,bencil olmuş oluyoruz onu düşündüm şimdi,yani hep evet desek,öncelik hep başkaları olsa, bize haz veriyor ya!bu da bir çeşit bencillik mi?iyice çıkmaza girdim!

Aynen ben de öyle ola ki inadına küçük bir bencillik de ben edeyim lan diyeyim, iç huzursuzluğum
onun bile tadını çıkarmaya müsaade etmez :(

Bence normal değiliz, bu da bir çeşit hastalık olabilir tedavisi var mı bilmiyorum.

Benzerini cok yasamissindir eminim

Ama soyle diyeyim evde ailede iste hep kendimi en sona koydum sonra birine isim dustu mu (ki tum sinirlari zorlarim tek basina isin icinden cikamazsam anca o zaman utana sıkıla baskasinin kapisini calarim) ama sonuc olarak cogu zaman elim bos donerim

Karsilik bekleyerek yapmiyoruz sma keske yaptiklarimiza karsilik bi samimiyet alabilsek

Cok sevdigim bi abi vardi ama oyle severdim kibdirf onun biraz sevgisini kazanabilmek icin tum anyaryasini onun istemesine dahi firsat vermeden yapardim ama bigun baska bi is arkadasiyla gordum ona oyle samimi sicakti ki (o kiside sımarık ukalanin biri) icime birset oturdu sanki bazenkendimizi feda etsek dahi karsidakinin gozunde hic onemi olmaya biliyor

Sanki beni anlatıyorsunuz arkadaşlar valla.
Hepimiz için çok üzüldüm şuan:KK14:
 
Aslında o bencil insanlarida bencil yapan yine etrafidir. Artık aman kirmayim aman şöyle aman böyle diye diye bir bakmissin yipranmissin. E tabi insanlarda arsız sen öyle yaptıkça daha çok ustune gelirler. Bende çok vicdanlıydim adımlarımı aman kirmayim diye atardim kendim icin hep son plandaydim. Ne oldu peki yiprandigimla kaldim. Artık değişti bende yavaş yavaş bencillesmeye başladım artık yeter. Sende yavaş yavaş başla bence. Aslında bencillik değilde silkelen biraz insanlar mutlu olmuyorlar , sen mutlu ol.
 
Beni üzen insanlara karşı ben de daha gaddarım.

Ama mesela bir kişiyi değil bir çok kişiyi etkileyecek bir karar alıyorum.

İşin içinde diyelim ki benim melek annem de var. ( Bu kişi beni hiçç üzmemiş çok iyi herhangi biri olabilir.)
O tek melek, diğerlerini bile kurtarıyor.
Onun hatrı benim için kendimden de öte oluyor işte..
Annenin hatrı ama üzülen sensin .Annen baban eşin her kim ise HAYIR diyeceksin.Birazda onlar seni düşünsün.
 
Bencil olmayan insan bir yerden sonra en bencil insan oluyor, hayatta her seyi dengeli yasamak lazim.
Once kendini dusuneceksin. Sonra yanindakileri. Kendini dusunmeden yanindakileri dusunuyorsan eninde sonunda mutsuz olursun. Kendini dusundugun halde yanindakileri hic dusunmuyorsan da herkesi mutsuz edersin sonra yine yalniz birakilip mutsuz olursun.
O yuzden once kendini dusuneceksin ama yanindakileri de unutmayacaksin.
Ucakta bile oksijen maskenizi once kendinize sonra cocugunuza takin diye anons yapilir. Cunku sen olursen cocuguna yardimin dokunmaz zaten.
Once sen, sonra baskalari.
Hep ben ben ben ben yine ben. Demedigin surece ileride pisman olacak bir seyin olmaz.
Ama bu fedakarliklardan darbe yiye yiye bekledigin vefayi gormeye gormeye tamamen bencil bir ihtiyar olabilirsin.
Simdiden dengeyi bul.
 
Sadece bu yıl bir kez denedim,inan o içimdeki huzursuzluğu anlatamam, yani bir kereliğine, kendi rahatım için hayır demek, beni o kadar çok yordu ki!bu ne biçim çelişki! hep özveri ama, biraz bencil olsam dediğimde, o huzursuzluk tadını bile çıkarmama fırsat vermedi!Acaba bizde özverili olarak mı,bencil olmuş oluyoruz onu düşündüm şimdi,yani hep evet desek,öncelik hep başkaları olsa, bize haz veriyor ya!bu da bir çeşit bencillik mi?iyice çıkmaza girdim!

Hayır diyememenin kurbani "BEN"dir diye bi soz duymustum nede guzrl anlatiyor icinde bulundugumuz hali

Keske bir gunlugune icimizden kendimiz icin ne geliyorsa yapabildeydik

Yada birgunlugune kendimiz icin herseyi goze alabilseydik

Ama ne gezer kendimizi vaskslari icin oyle feda etmisiz ki kendimiz icin birsey yapmayi hata olarak gorebiliyoruz bazen
 
Aynen ben de öyle ola ki inadına küçük bir bencillik de ben edeyim lan diyeyim, iç huzursuzluğum
onun bile tadını çıkarmaya müsaade etmez :KK43:

Bence normal değiliz, bu da bir çeşit hastalık olabilir tedavisi var mı bilmiyorum.



Sanki beni anlatıyorsunuz arkadaşlar valla.
Hepimiz için çok üzüldüm şuan:KK14:
Ne kadar çokmuşuz:)
 
Annenin hatrı ama üzülen sensin .Annen baban eşin her kim ise HAYIR diyeceksin.Birazda onlar seni düşünsün.

Annem beni düşünmesin yaa hayatı hep birilerini, bizi düşünmekle geçti zaten. :(
İşte benim kafa bu.

Bana bir iyiliği olanı da böyle yıllarca omzumda taşıma gereği duyarım.
Fazla vefa asıl sorunum :(
 
Aynen ben de öyle ola ki inadına küçük bir bencillik de ben edeyim lan diyeyim, iç huzursuzluğum
onun bile tadını çıkarmaya müsaade etmez :KK43:

Bence normal değiliz, bu da bir çeşit hastalık olabilir tedavisi var mı bilmiyorum.



Sanki beni anlatıyorsunuz arkadaşlar valla.
Hepimiz için çok üzüldüm şuan:KK14:
Olmayinca olmuyo iste arkadasim

Aslinda ne kadar dogruluk payi var bilmiyorumda bence idin icinde biraz sevgiveksikligi sorunsali oldugunu dusunuyorum

Ornek misal hic sevildigimi hissettirenim olmadi bende var olabilmek adina orda oldugumu gosterebilmek icin sevilmek icin hep kendimden feragat ettim sonunda kendi omrumden harcadigimi farkettim
 
Bencil olmayan insan bir yerden sonra en bencil insan oluyor, hayatta her seyi dengeli yasamak lazim.
Once kendini dusuneceksin. Sonra yanindakileri. Kendini dusunmeden yanindakileri dusunuyorsan eninde sonunda mutsuz olursun. Kendini dusundugun halde yanindakileri hic dusunmuyorsan da herkesi mutsuz edersin sonra yine yalniz birakilip mutsuz olursun.
O yuzden once kendini dusuneceksin ama yanindakileri de unutmayacaksin.
Ucakta bile oksijen maskenizi once kendinize sonra cocugunuza takin diye anons yapilir. Cunku sen olursen cocuguna yardimin dokunmaz zaten.
Once sen, sonra baskalari.
Hep ben ben ben ben yine ben. Demedigin surece ileride pisman olacak bir seyin olmaz.
Ama bu fedakarliklardan darbe yiye yiye bekledigin vefayi gormeye gormeye tamamen bencil bir ihtiyar olabilirsin.
Simdiden dengeyi bul.

Çok haklısın..
Ya başkaları için ömrünü feda eden bir enayi olarak yaşlanacağım.

Ya da bencil bir ihtiyar olarak öleceğim.

Ayy ikisi de çok korkunç :(
 
Olmayinca olmuyo iste arkadasim

Aslinda ne kadar dogruluk payi var bilmiyorumda bence idin icinde biraz sevgiveksikligi sorunsali oldugunu dusunuyorum

Ornek misal hic sevildigimi hissettirenim olmadi bende var olabilmek adina orda oldugumu gosterebilmek icin sevilmek icin hep kendimden feragat ettim sonunda kendi omrumden harcadigimi farkettim

Sevgi eksikliği mi hmm olabilir belki..

Ben de hep her ortamın en uyumlusu olmayı kendime görev bilirim.
Beni sevsinler diye yaptığımı sanmıyorum aslında, beni sevmeyen de sevmez yani o çok umrumda değil.

Sanırım ben kendimi uyumlu biri olarak seviyorum. Bu yüzden bırakamıyorum bunu.

Sivri, ters, huysuz, kendim kendim diye gezen tiplere ayar olurum, görüşmek bile istemem.
 
Sevgi eksikliği mi hmm olabilir belki..

Ben de hep her ortamın en uyumlusu olmayı kendime görev bilirim.
Beni sevsinler diye yaptığımı sanmıyorum aslında, beni sevmeyen de sevmez yani o çok umrumda değil.

Sanırım ben kendimi uyumlu biri olarak seviyorum. Bu yüzden bırakamıyorum bunu.

Sivri, ters, huysuz, kendim kendim diye gezen tiplere ayar olurum, görüşmek bile istemem.

Ne yalan soyleyeyim sevilmeyi hatta cok sevilmeyi istemisimdir hep bende fikirlerimiz (derkende degerkerime saygisizlik vs)zıtlasmadigi surececherkesle uyumlu bir yanim var

Herkeske uyusurum kimseylevters dusmemeye gayret gosteririm ama iste sevdigim kisilerctarafindada sevilme istegini icinden cikaramiyorum sevmesse sevmesin diyorumda sadece sozde kaliyor karsi taraftan deger girmedigimi hissettikce kalbim aciyir sanki

Cok defa fedakarliklarinin nedenini belkide (belki burdada bencillik yatiyordur ama) sevildigim insanlar tarafindan sevilip deger gormek icin yapmisimdir belki asil nedeni budur
 
İnsan kendi için yaptığı bir şeyden pişmanlık duyabilir mi?
Ben duyabilirim gerçekten..

Kendim için bir karar almadan evvel çevremdeki herkese etkisini düşünmek çok yorucu.

Hatta yıllar sonra olmamış senaryoları yazarak sonuçlarına kadar hesap ediyorum.
Oldu da bu oldu o zaman ne olur, ne hissederim?

Bunun sorumluluğunu alabilir miyim?
İçim cız eder mi diye...

Çile bülbülüm çile yaaa :KK43:
İşte bundan aşamıyorsun bu durumu.

Kendi hakkını almanın hakkın olduğunu düşünmüyorsun ki nomu. Bu benim hakkım diyeceksin :KK50:
 
Ne yalan soyleyeyim sevilmeyi hatta cok sevilmeyi istemisimdir hep bende fikirlerimiz (derkende degerkerime saygisizlik vs)zıtlasmadigi surececherkesle uyumlu bir yanim var

Herkeske uyusurum kimseylevters dusmemeye gayret gosteririm ama iste sevdigim kisilerctarafindada sevilme istegini icinden cikaramiyorum sevmesse sevmesin diyorumda sadece sozde kaliyor karsi taraftan deger girmedigimi hissettikce kalbim aciyir sanki

Cok defa fedakarliklarinin nedenini belkide (belki burdada bencillik yatiyordur ama) sevildigim insanlar tarafindan sevilip deger gormek icin yapmisimdir belki asil nedeni budur

Hangisi daha kötü bilemedim canım.
Senin fedakarlığının altında bir sevilme isteği var bir parça kendin varsın iyi bari.

Bende sanırım sadece kendimi iyi hissetme var.
Yani ben ancak böyle iyi biri gibi hissediyorum kendimi.

Aksini yaparken kötü biriymiş gibi utanç duyuyorum.

İşte bundan aşamıyorsun bu durumu.

Kendi hakkını almanın hakkın olduğunu düşünmüyorsun ki nomu. Bu benim hakkım diyeceksin :KK50:

Hakkım olanı isterken bile utanırım ben canım.

Gerçekten :(
 
Benzerini cok yasamissindir eminim

onun biraz sevgisini kazanabilmek icin tum anyaryasini onun istemesine dahi firsat vermeden yapardim ama bigun baska bi is arkadasiyla gordum ona oyle samimi sicakti ki (o kiside sımarık ukalanin biri) icime birset oturdu sanki bazenkendimizi feda etsek dahi karsidakinin gozunde hic onemi olmaya biliyor

acaba karşı tarafın istediğini yaparsam sevilirim onaylanırım yoksa beni sevmez duygusumu yaptırıyor
 
Sakın böyle kalma.Anında değiş.
Yaşlanınca ben senin için şunu bunu yapmıştım,kendimden vazgeçmiştim diyenleri düşün.Ne kadar çirkin ve itici değil mi.
Sen de onlardan olmamak için ufak ufak başla.Başkasına uymayan -ama can da yakmayan-bir hobini ya da istediğin bir şeyi yap.Sonra gelişir.
Eskiden senin gibiydim.Kıymetsizdim,Şimdi istediğim şeyleri kimseyi incitmeden yapıyorum onlara uymasa da.
Yemin ediyorum daha kıymetliyim ve en önemlisi huzurluyum.
Benim huzursuzluğumla kimse huzurlu olamaz,olmamalı.
Karakterin var,istediklerin var,hayallerin var.Sen varsın.Onlar bireyse ,insansa sen de öylesin.
Ve bu asla bencillik değil. Biz sınırlara saygısı olmayan bir toplumuz.
 
Benim hayatımda ailem ve çevrem hep bencildir çıkarcıdır.
Bunlara üzülerek yıllarımı gençliğimi verdim hala veriyorum aslında ama değişiyorum sanki yavaş yavaş.
Eskiden yanlış anlamasınlar üzülmesinler diye yaptığım şeyleri artık çok aza indirdim ben istiyorsam yapıyorum.
Haksızlık yapıldığında çok büyük bir şey değilse artık atlatmayı öğreniyorum.
Onlar değişmez kısacası biz değişicez biz değişirsek daha mutlu oluruz onlar için bu kadar üzülüp hırpalanmayız..
İnşallah bencil değil ama mutlu olmayı bilen insanlar oluruz..
 
Back
X