Hani konuyu açarken sonunda " yarın psikologa gideceğim " demiştim ya. Gittim psikologa. Psikolog da dedi borderline yapısında diye.
Çünkü evlilik boyunca bana o kadar âşıktı ki. Bir dedigimi iki etmezdi. Evde temizlik bile yaptırmazdı bana yorulacağım diye. tek kavgalarımiz benim özgürlük alanimla ilgiliydi. Ne zaman biraz ozgur kalmak istesem ailemin yanina ya da arkadaslarla buluşmaya gitsem kriz çıkarırdı. Beni dolmuşa otobüse bindirmezdi. Nereye gideceksem bırakır sonra geri gelir alırdı. Tamamen ona odakliydim . Okulda öğle aralarını bile benimle geçirmek isterdi.
Küstüğüm zaman delirirdi. Duvarlari yumruklardı. Bir kaç kez kollarımı morartmıştı bana küsmeyeceksin sarılacaksın diye. bi kere dubara sandalye firlatmiştı trip atiyorum onunla konuşmuyorum diye.
Bazen cidden kaçacak yer arardım çok bunalırdım nefes alamayacak gibi kafeste hissederdim kendimi. Ailemin yanına gitmek istiyorum derdim. Benimle inatlasirdi. Kapıyı kilitlerdi. Yalvarırdı beni bırakma diye.
Hep sevgisinden aşkından derdim. Çok bağımlıydık resmen birbirimize.
Ama biriktirmiş içine biriktirmiş biriktirmiş her şeyi. Boşanma kararını verirken, yeni tanıştığımız dönemlerdeki tartışmaları bile hatırladı onların hesabını sordu bana. Patladı resmen. Kendi yaptıklarını unuttu. Dilediği özürleri unuttu. Bana ettiklerini unuttu ama benim en ufak hatalarımı bile hatırlatıp sen böyle çiŕkef birisin dedi ba'na.
Ilk evlendiğimiz zamanlarda her tartışmaya aileleri karistiriyorduk. Son 5 senedir hicbirini karistirmadik olgunlastik. Bunlari soyledi ve aramizda zaten saygi kalmamisti dedi.
Yani bir dala tutundu ve benden nefretle ayrıldı.
Kişiliği de çok değişti. Kalabalık ortamlarda konuşamazdı özgüveni düşüktü. Şuan bambaşka biri oldu. Benim küçük çekirdek ailemin yanında rahat edemezdi şimdi çok kalabalık bir ailenin damadı oldu. Öyle içine kapanık sessiz sakin biriydi herkese gürlemeye başladı. Buldumcuk oldu resmen.
Ama tanıştığımız zaman köpek yavrusu gibiydi. Birlikte büyüdük biz. Bir çok zorluğu birlikte aştık.
Beni terkederken o masum zavallı travmalar yaşayan adam oldu beni de çirkef olarak herkese yansıttı. Evlenince ben bi bakıma temize cıkmış oldum. Ailemi bile arayıp beni kötülemişti.
Ya karakterli bir insan olsa, boşanmak istediği karısının anne babasına yeni sevgilisini savunmazdı.
Evet şimdi şimdi kendime geliyorum. Bu adam benim anneme, beni aldattığı kadından için " o benim özelim " diyecek kadar ...... Bir adamdı. Travma değil karakter!!!
Ayy teşekkür ederim size yazarken deşarj oldum
neden diye düşünme hic zavallinin teki basitce kendi oluyo iste. O kafayla o zaten huzurlu mutlu olamaz. 
