- 10 Kasım 2014
- 8.951
- En iyi cevaplar
- 1
- 15.784
- 388
- 45
- Konu Sahibi vesikaliyarim
- #1
Merhabalar,
Fikirlerinizi benim için değerli. Aşağıdaki konuda yorumlarınızı merak ediyorum.
Ben şu an artık bekarım ve biriyle birlikteyim.
Bu insanla önceden aynı şehirdeydik şu an ayrı şehirlerdeyiz. Ben bir işim için o şehre haftasonu gittim. Bu kişi benimle beraberdi hep 2 gün, yani tabi çok sık gidemediğim için beraber vakit geçirdik hsonu...Sürekli yanımdaydı fakat ben ona sürekli yanımda ol demedim bunu kendi isteği ile yaptı. Garajdan aldı bıraktı bunlar da benim talebim değildi...
Bir konuşma sırasında gerildim çünkü bana özetle yanımda olduğu için minettar olmam gerektiğini, başka kimsenin benimle bu şekilde ilgilenmeyeceğini ima etti. Yani beni garajdan alması, yemek ısmarlaması, yanımda olması gibi mesela bunları kastediyor...Ben de sevgilin varsa bunlar lütuf mu sence içten gelir ve yaparsın dedim, doğal değil mi dedim...Daha da hiddetlendi, bunlar senin görevin gibi konuşuyorsun, bunlar benim görevim değil dedi..Görevin diyen yok zaten dedim ama o dakkadan sonra her soylediğim artık kabahat oldu...
ve o anda bana beni çıkarların için kullanıyorsun dedi...Nasıl yapıyormuşum ben bunu dedim. Bana hizmet ediyormuş sonuçta. Çok kırıldım o anda çünkü ben beraber bir hsonu geçiricez diye koşarak gitmişken aklımda ne çıkar ne kullanmak yoktu...Bence bütün bu öfkenin temeli şuydu; yemeğe çıktık, kasada ben odeyeyim dedim, hemen ok dedi ve adisyonu verdi. Sonuçta yol tepip gelmişim cumadan. İşim ptesi idi..bize daha cok zaman kalsın diye cuma gecesi gittim, bi yemeği de ısmarlamaz mı insan die düşündüm ve o anda ona dedim ki sen ısmarlasan daha doğru olmaz mı dedim...büyük bi hata yaparak...çünkü bu laf ona çok batmış o gece ve ertesi gün hep gergindi ve en sonunda patladı çıkarların için kullanıyorsun diyerek...ben hesabı zaten odeyecektim kasa sırası geldiğinde elinden alacaktım cok rahatsız oldum tavrından dedi...
Neyse ben ağladım bu olanlara ve kendime kızdım keşke ödeseydim de şu lafları duymasaydım diye...ama ben ağlayınca asla yumusamayan bi insan kendisi...bana oyle dedikten sonra biyere oturduk ben ağladım sonra sakinleşince dedim beni cok uzdun..neyse uzatmayayım tabi kendini haklı goruyordu, ozur diledi ama o ozur boyle kinli bir özür anlarsınız...yüksek tondan mecburi gibi...
Ayrca şunu da ekleyeyim ayrılamaz benden diye çok fazla onun egosunu yukselttiğim için artık nerdeyse her lafım olay olmaya başladı..a desem vay sen nasıl bunu dersin...ağzına gelen her şeyi comertme soyluyor artık asla kırma kaybetme korkusu yok...hep kendini haklı goren, ne sorun olursa olsun sebebi sensin der...asla bende de hata vardı demez...ben 4 4lüğüm bi sorun çıkarsa sebep sen ve senin saçmalıkların...bişey desem "saçma sapan yorumlar yapma" veya cazın caz değil nazın naz değil, ilgi beklesem "kesmedi mi", bi hata yaparsam özür diler açıklarsam "bana hikaye anlatma"
Kırıldığımı soylediğimde ben oyle bi kırılırım ki feleğin şaşar dedi bana bu olay sonrası ayrıca
Fikirlerinizi benim için değerli. Aşağıdaki konuda yorumlarınızı merak ediyorum.
Ben şu an artık bekarım ve biriyle birlikteyim.
Bu insanla önceden aynı şehirdeydik şu an ayrı şehirlerdeyiz. Ben bir işim için o şehre haftasonu gittim. Bu kişi benimle beraberdi hep 2 gün, yani tabi çok sık gidemediğim için beraber vakit geçirdik hsonu...Sürekli yanımdaydı fakat ben ona sürekli yanımda ol demedim bunu kendi isteği ile yaptı. Garajdan aldı bıraktı bunlar da benim talebim değildi...
Bir konuşma sırasında gerildim çünkü bana özetle yanımda olduğu için minettar olmam gerektiğini, başka kimsenin benimle bu şekilde ilgilenmeyeceğini ima etti. Yani beni garajdan alması, yemek ısmarlaması, yanımda olması gibi mesela bunları kastediyor...Ben de sevgilin varsa bunlar lütuf mu sence içten gelir ve yaparsın dedim, doğal değil mi dedim...Daha da hiddetlendi, bunlar senin görevin gibi konuşuyorsun, bunlar benim görevim değil dedi..Görevin diyen yok zaten dedim ama o dakkadan sonra her soylediğim artık kabahat oldu...
ve o anda bana beni çıkarların için kullanıyorsun dedi...Nasıl yapıyormuşum ben bunu dedim. Bana hizmet ediyormuş sonuçta. Çok kırıldım o anda çünkü ben beraber bir hsonu geçiricez diye koşarak gitmişken aklımda ne çıkar ne kullanmak yoktu...Bence bütün bu öfkenin temeli şuydu; yemeğe çıktık, kasada ben odeyeyim dedim, hemen ok dedi ve adisyonu verdi. Sonuçta yol tepip gelmişim cumadan. İşim ptesi idi..bize daha cok zaman kalsın diye cuma gecesi gittim, bi yemeği de ısmarlamaz mı insan die düşündüm ve o anda ona dedim ki sen ısmarlasan daha doğru olmaz mı dedim...büyük bi hata yaparak...çünkü bu laf ona çok batmış o gece ve ertesi gün hep gergindi ve en sonunda patladı çıkarların için kullanıyorsun diyerek...ben hesabı zaten odeyecektim kasa sırası geldiğinde elinden alacaktım cok rahatsız oldum tavrından dedi...
Neyse ben ağladım bu olanlara ve kendime kızdım keşke ödeseydim de şu lafları duymasaydım diye...ama ben ağlayınca asla yumusamayan bi insan kendisi...bana oyle dedikten sonra biyere oturduk ben ağladım sonra sakinleşince dedim beni cok uzdun..neyse uzatmayayım tabi kendini haklı goruyordu, ozur diledi ama o ozur boyle kinli bir özür anlarsınız...yüksek tondan mecburi gibi...
Ayrca şunu da ekleyeyim ayrılamaz benden diye çok fazla onun egosunu yukselttiğim için artık nerdeyse her lafım olay olmaya başladı..a desem vay sen nasıl bunu dersin...ağzına gelen her şeyi comertme soyluyor artık asla kırma kaybetme korkusu yok...hep kendini haklı goren, ne sorun olursa olsun sebebi sensin der...asla bende de hata vardı demez...ben 4 4lüğüm bi sorun çıkarsa sebep sen ve senin saçmalıkların...bişey desem "saçma sapan yorumlar yapma" veya cazın caz değil nazın naz değil, ilgi beklesem "kesmedi mi", bi hata yaparsam özür diler açıklarsam "bana hikaye anlatma"
Kırıldığımı soylediğimde ben oyle bi kırılırım ki feleğin şaşar dedi bana bu olay sonrası ayrıca
Son düzenleyen: Moderatör:
