Benim de çok yakın olduğum arkadaşlarım var.
Hatta yirmi yillik birisinin nikah şahidi oldum,bebeğine benim bulduğum ismi koydu.
Biriyle bir zamanlar aynı evi paylaştık, sonra şehirler ayrıldı hala her sene birkaç defa bir araya gelmenin yollarını ararız.
Bir erkek arkadaşım var, ayda bir evine gider kahvaltı hazirlarim,birkaç ayda bir beraber içeriz. Ben kıtanin öteki ucundayken kart borcumu falan öder. Ne 'ne zaman ödersin?' der,ne soru sorar.
Birinin birkaç ayda bir evine gider kahvaltı hazirlarim, sonra dizime yatırır saçlarını okşarim hayatlarimiz hakkında konuşuruz. Sevgi ve şefkat kotami doldurunca da kalkar evime gelirim:)
Bir arkadaş grubumla her sezon en az üç tiyatro oyununa gideriz, bir arkadaşımla pazarlari veli efendiye gider at yarışı oynariz:)
İyi arkadaşlar gerçekten yaşam kalitesini yükselten birsey. Ben sahip olduklarım için çok mutluyum.
Ama şu da var ki iyi bir arkadaşlık için emek harcamak gerekiyor. Karşı tarafa değer vermen,dinlemen, çağırdığı yere gitmen gerekiyor.
Sürdürmek için de gereksiz yere alinmamak gerekiyor. Ben mesela gerçekten sevildigime eminsem 'bulusalim mi?' diye aramaktan hiç cekinmem. O gün müsait değil,sonraki aramada müsait değil,bir sonrakinde yine müsait değil... Hiç alinmam gücenmem:) derim ki, müsait değil demek ki.
Bir de (bu konuda çok sorun yaşadım, hatta aramız bozulunca aileme telefon açıp tüm özel hayatımı anlatan 'dostlara' sahip olsam da) hep şeffaf olurum.
Hayatımin sadece güzel yanlarını değil kötü yanlarından da bahsederim, kendimi kusursuz gibi gostermem. Ben böyle olunca haliyle karşı taraf da sana bazı sırlarını açıyor ve aranızdaki bağ derinleşiyor. Mesela bu bahsettiğim kişilerin hepsinin hayatının bir takım özel sırlarına,korkularına hakimim.
Ayrıca sık sık buluşmaya,araşmaya önem veririm. Hayatımı şöyle hızlıca özetlerim,onlarınkini dinlerim:) ki yarin büyük bir olay olduğunda konuşurken o kim? Hı? Hangisi? Falan demeyim,olaya hakim olayım:))
Onun dışında karşındaki insanın neleri sevdiğine dikkat ederim. Mesela yakın bir arkadaşım başka şehre taşındı. Aktivist bir kadın, emek verilen şeylere önem verir. Hayatına yeni pencereler açmaya çalışır.... Gitti diye onu unutmam, gittiği şehirdeki tiyatroya bilet alırım mesela, bir arkadaşıyla gitsin diye. Mektup atar,kitap postalarım...
Bir başka arkadaşım ilk arabasini alınca is yerine kırmızı arabalı bir tebrik karti göndermiştim:)
Böyle şeyler yani... Emek vermek gerekir güzel şeyler için.
Bugün mesela pazar. Ailem ablama gidiyorlar. Ben de onlarla gidip bebek sevmek istiyorum. Ama geçen sene gittiğim dil kursundan birinin doğum günü için buluşma organize edildi,ona gideceğim :) istiyor muyum? Valla hiç modumda değilim... Ama işte arkadaşlık.
Emek vermek gerekiyor.
Yeri geliyor bin kere 'yapma' diye uyardığın şeyi yapıp bir de gelip omzunda ağliyorlar,saatlerce uyuz ola ola teselli etmen gerekiyor:)
Bence güzel arkadaşlar edinmek istiyorsan gözüne birini kestir, yakın markaja al. Sohbet falan aç, ortak konu bulmaya çalış. Ya da ne bileyim tiyatroya sinemaya falan davet et. En olmadı bir kahve...
Bol sans