İki gün önce annemle kavga ettik. Önceki açtığım konuyla ilgili.
Ben de o sırada anneme "hasta ol da ben de sana bakmayacağı görürsün o zaman" gibi saçma sapan bir laf ettim. Sanki anneannemle annem birmiş gibi. Halbuki benim annem dünyanın en iyi annesi ama ben beyinsizim.
Annem de küstü bana yattı uyudu, ben de trip yapacağım ya aklım sıra üstünü örtmedim. Oda da sıcaktı ama uyuyana kar yağar derler ya.
Uyanınca barışmıştık zaten, öyle uzun süreli değildi kavgamız atışma gibiydi.
Bu sabah kötüydü işe giderken, muayene olmuş. Zatürreymiş. Bi' de şeker hastası. bilirsiniz belki şeker hastalarında zatürre tehlikeli bir şey. Aşı da yaptırmamıştı.
Benim yüzümden oldu kesin. Ben hasta olmasını istemişim gibi oldu. Çok kötü hissediyorum kendimi.
Kendimi affettirmek için çorba yaptım, ıhlamur kaynatıyorum
-evde yapılabilecek başka bir şey biliyorsanız söyleyin lütfen- gelince hazır olacak ama yine de suçluluğum geçmeyecek.
Pazar günü sınava da beraber gidemeyeceğiz, benim için sorun değil babam da götürebilir ya da kendim de gidebilirim ama eminim annem gelmek isterdi.
Saçma sapan bir laf ettim ve ne oldu. Of!
Bana da ders olsun, bi' daha anneme hayatta öyle boş konuşmam.