- 3 Eylül 2012
- 21.884
- 57.711
- 798
- Konu Sahibi Latinachica
-
- #21
evlerden ırak görumce
canım benim sadece bir örnek verdim.devamında eş çocuk...yoksa vay abim yemek yiyemiyor diye üzülmüyorum elbette.
evlilik neden var?ya da bekar bi kadın/adam neden evlenir?hayatı paylaşmak için değil mi...dertleri sıkıntıları sevincleri hüzünleri paylaşmak için...paylaştıkça yükün azalır hafiflersin.ben evlendiğinden beri bu yükü abimin üzerinde görüyorum.burda evi çekip çeviremiyorum diye bi konu açılmış...herkes derdini paylaşmış falan.demekki rahatsız edici mevzulardan biri bu.demekki evi çekip çeviremeyince olmuyormuş...ki bu bahsettiğim yalnızca bi kısmı.benim derdim eğer bi yol varsa gsterelim.yardımcı olmak istiyorum.bu böyle gitmez değil mi?
şuan o kadar siniriliyim ki!
en sevdiğim bu hayattaki tek gerçeğim dediğim insandı abim.
taa ki evlenene kadar.daha nişanlıyken aramıza soğukluklar girdi.gelinimizle benim bi sorunum yok ama muhabbetim de yok çok açıkçası arayıp konuşmak istemiyorum.ama ararsa da gayet güzel konuşrum.
bana dünya bir yana sen bi yana diyen abimle,onlar nişanlıyken 3 ay konuşmadım.beni her daim öpen,bana hep sarılan abim uzun yola çıkacağı vakit tek bi kelime etmeden yüzüme bile bakmadan gitmişti.o hareketi o kadar çok zoruma gitmişti ki ta ki o arayana kadar aramadım.bu da 3 ayı buldu...bu olayı düşününce hep ağlarım istemsiz şuan olduğu gibi ne kadar zoruma gittiyse...size belki basit bi olay gibi gelicektir ama bu olay benim abimden kopuş noktamdı belki de
şimdi yabancıdan farksız bana.ne o arar ne ben.ben küçüğüm ya hep benden bekliyo beyefendi.aylar oldu hususi daha numarasını cevirmedim telefonda.annem üzerinden haberleşiyoruz christo iyi mi,iyi okulu nasıl iyi bu kadar.
aradığım zaman da pişman ediyo beni.uzun uzun sessizlikler,sanki konuşsak da bitsek der gibi cvplar,eski abi şefkatini göremiyorum artık onda...bu zamana kadar elimden tutan o değlmiş gibi,sadece bi yabancı gibi
biraz önce aradı.onun üzerine kayıtlı bi hat kullanıyorum faturasını da o ödüyo.30 liranın hesabını yapmış beni aradı ben de sanıyorum ki abim nasılsın ne ediyosun diye arıyo.bende de laf çarpma gibi bi huy yoktur ki yüzüne vurabilym ama çok koydu.anneme söyledim gitsin kapattırsın o hattı istemiyorum,ilet diye.durdum durdum gittikce zoruma gitti başladım birden sesli sesli ağlamaya.annem babam korktu
beni bunun icin aradığına inanamıyorum.hep işi düştüğünde aradığına inanamıyorum!
o hep böylemiydi evlenince mi değişti bilemiyorum
onun her dediğine uyan,istemediği hicbir şeyi yapmayan,küçük kardeşine böyle davranması zoruma gidyo.annemden babamdan önce onu sayardım ben.kız çocuklarının ilk aşkı babasıdır benimki abimdi.her şeyimdi.
ama artık di'li geçmş zaman kullanıyorum.
artık yabancıdan farksız benim için adı abi olsa bile!
Şekerim senin sorununun altında yatan hisler belli oldu şu konundan..
Silmişsin ama alıntılar sağolsun.
Aşkım abimdi nedir yahu?
Bu nasıl bir saplantıdır ki daha nişanlandığında başlamışsın sen problem yaşamaya
Senin derdin evin temizliği, yengenin iyi bir ev hanımı olamamasından öte canım.
Sen yengeni abini senden çalan bir hırsız olarak görüyorsun.
Bu duygular normal değil bir kere.
Uzman desteği almanı öneriyorum.
Herkesin kardeşi var. İnsanlar büyür,evlenir ve aşkları herşeyleri önce eşleri
sonra evlatları olur. Bu gerçeği kabullen ki hem mutsuz olma hem mutsuzluğa sebep olma..
canım benim sadece bir örnek verdim.devamında eş çocuk...yoksa vay abim yemek yiyemiyor diye üzülmüyorum elbette.
evlilik neden var?ya da bekar bi kadın/adam neden evlenir?hayatı paylaşmak için değil mi...dertleri sıkıntıları sevincleri hüzünleri paylaşmak için...paylaştıkça yükün azalır hafiflersin.ben evlendiğinden beri bu yükü abimin üzerinde görüyorum.burda evi çekip çeviremiyorum diye bi konu açılmış...herkes derdini paylaşmış falan.demekki rahatsız edici mevzulardan biri bu.demekki evi çekip çeviremeyince olmuyormuş...ki bu bahsettiğim yalnızca bi kısmı.benim derdim eğer bi yol varsa gsterelim.yardımcı olmak istiyorum.bu böyle gitmez değil mi?
canım benim sadece bir örnek verdim.devamında eş çocuk...yoksa vay abim yemek yiyemiyor diye üzülmüyorum elbette.
evlilik neden var?ya da bekar bi kadın/adam neden evlenir?hayatı paylaşmak için değil mi...dertleri sıkıntıları sevincleri hüzünleri paylaşmak için...paylaştıkça yükün azalır hafiflersin.ben evlendiğinden beri bu yükü abimin üzerinde görüyorum.burda evi çekip çeviremiyorum diye bi konu açılmış...herkes derdini paylaşmış falan.demekki rahatsız edici mevzulardan biri bu.demekki evi çekip çeviremeyince olmuyormuş...ki bu bahsettiğim yalnızca bi kısmı.benim derdim eğer bi yol varsa gsterelim.yardımcı olmak istiyorum.bu böyle gitmez değil mi?
buna müdahale edecek son kisi sensin ama canim,
annenin yapmadigi kaynanaligi sen yapmaya kararlisin galiba,
agbin bu durumdan rahatsizsa kendisi konusur esiyle,
yada gelip size soylerdi,
demekki onlar hallerinden memnun degilselerde onlar artik ayri bir ev,
sizi baglayan birsey yok yani,
sen yol gostermeye calissan sana verecekleri tek cevap SANANE olur
nerden başlasam nasıl anlatsam bilmiyorum.kiminize göre adı görümcelik olucak biliyorum ama hayatta benim için en önemli insanlardan biri olan abimin durumuna üzülüyorum işte.artık onu da geçti dünya tatlısı yeğenimin geleceği beni endişelendiriyor.
hani her başarılı erkeğin arkasında bir kadın var derler ya gerçekten ne kadar doğru bi sözmüş bu böyle.yuvayı gerçekten de dişi kuş yapıyormuş.
2 senelik evliler yaklaşık olarak.yani yengeme elimden geldiğince iyi davranıyorum.kafa dengim değil kendisi ama yengem sonuçta.aramızda bir tartışma,sürtüşme olmamıştır.kendisi ev hanımı.1,5 yaşında çocukları var.uzak bir şehirdeler.ne zaman onlara kalmaya gitsem 2.günde cidden hayattan beziyorum.yemek yapamıyor,ev işleri öylece kalıyor,abimle ilgilenmesi yok en önemlisi yeğenimin gelişimi...2 sene elbette çok kısa bir süre.ama bunların hiçbirinde bı gr gelişme gstermedi.annem iyi bi ev kadınıdır sürekli anlatır yol gösterir.evet tamam diyor sonra her şey aynıı.ev savaş alanı gibi.yemekten sonra yeğenimi uyutmaya gidiyor,yemek masası öylece kalıyor.yemekler dışarda.orda kaldığım zamanlarda hepsini topluyorum yerleştiriyorum peki kalmadığım zaman?kalmadğım zaman noluyo acaba?onu düşünmek bile istemiyorum işte.ama telefon ve internete ayırcak vakti her zaman vardır.bunlar anlatıcaklarım arasında yalnızca bir örnek.abime üzülüyorum...sürekli ona bir şeyler anlatma derdinde.evet tamam hıhı anladım diyor ama yok yok gerisi yok...
arkadaşlar bana bi akıl verin nolur.yani nasıl düzeltilir nasıl yol gösterilir?abimi geçtim artık yeğenim benim için çok önemli.konuşsam olmuyor sussam gönül razı değil derler ya durum tam da bu.ne yapmalı ne etmeli bi akıl verin
insan böyle durumlarda, ''ben olmasam ne yapacaklar' diye düşünüyor değil mi?
bence yengen, sen varsın dıye bir şeye elini sürmüyor ( bir de bu açıdan düşün )
onun bu durumu senı rahatsız etmesin, abinin söyleyebilecek bir ağzı var değil mi?
onlar aralarında halleder, bence sen böyle şeylere karışma
görümcemle ilgili bir konu acmıstım.. birden onu hatırladım.. benim yengenden tek farkım ben güleryüz gosterdım hiç anlamadım, yenge daha erken farketmıs en basından:)) öyle kaybetmiş gibi düşünürsen hep sen üzülürsün tatlım, ne mutlu sanaki bir yuvası olmus abinin bir sevdiği bir cocugu var artık, tıpkı seninde ileride olacak hayatın gibi. hiç dert etme üzülme gecici seyler bunlar.. biraz boslukta hayatın doldukca bu dertlerın azalacak eminim..
söylüyor söylüyor ama devamı yok diyorum.yani şu bir kulaktan girip bi kulaktan çkma meselesi vardır ya.yoksa ben olmasam napıcaklar diye düşümüyorum.çat pat gidiyo,çocuk düşe kalka büyüyor.annem aylardır onların yanında.abim istiyor kalmasını.çünkü yeğenime bakmasını istiyor.sence biz de dahil olmuyor muyuz hal böyleyken?
şuan o kadar siniriliyim ki!
en sevdiğim bu hayattaki tek gerçeğim dediğim insandı abim.
taa ki evlenene kadar.daha nişanlıyken aramıza soğukluklar girdi.gelinimizle benim bi sorunum yok ama muhabbetim de yok çok açıkçası arayıp konuşmak istemiyorum.ama ararsa da gayet güzel konuşrum.
bana dünya bir yana sen bi yana diyen abimle,onlar nişanlıyken 3 ay konuşmadım.beni her daim öpen,bana hep sarılan abim uzun yola çıkacağı vakit tek bi kelime etmeden yüzüme bile bakmadan gitmişti.o hareketi o kadar çok zoruma gitmişti ki ta ki o arayana kadar aramadım.bu da 3 ayı buldu...bu olayı düşününce hep ağlarım istemsiz şuan olduğu gibi ne kadar zoruma gittiyse...size belki basit bi olay gibi gelicektir ama bu olay benim abimden kopuş noktamdı belki de
şimdi yabancıdan farksız bana.ne o arar ne ben.ben küçüğüm ya hep benden bekliyo beyefendi.aylar oldu hususi daha numarasını cevirmedim telefonda.annem üzerinden haberleşiyoruz christo iyi mi,iyi okulu nasıl iyi bu kadar.
aradığım zaman da pişman ediyo beni.uzun uzun sessizlikler,sanki konuşsak da bitsek der gibi cvplar,eski abi şefkatini göremiyorum artık onda...bu zamana kadar elimden tutan o değlmiş gibi,sadece bi yabancı gibi
biraz önce aradı.onun üzerine kayıtlı bi hat kullanıyorum faturasını da o ödüyo.30 liranın hesabını yapmış beni aradı ben de sanıyorum ki abim nasılsın ne ediyosun diye arıyo.bende de laf çarpma gibi bi huy yoktur ki yüzüne vurabilym ama çok koydu.anneme söyledim gitsin kapattırsın o hattı istemiyorum,ilet diye.durdum durdum gittikce zoruma gitti başladım birden sesli sesli ağlamaya.annem babam korktu
beni bunun icin aradığına inanamıyorum.hep işi düştüğünde aradığına inanamıyorum!
o hep böylemiydi evlenince mi değişti bilemiyorum
onun her dediğine uyan,istemediği hicbir şeyi yapmayan,küçük kardeşine böyle davranması zoruma gidyo.annemden babamdan önce onu sayardım ben.kız çocuklarının ilk aşkı babasıdır benimki abimdi.her şeyimdi.
ama artık di'li geçmş zaman kullanıyorum.
artık yabancıdan farksız benim için adı abi olsa bile!
Şekerim senin sorununun altında yatan hisler belli oldu şu konundan..
Silmişsin ama alıntılar sağolsun.
Aşkım abimdi nedir yahu?
Bu nasıl bir saplantıdır ki daha nişanlandığında başlamışsın sen problem yaşamaya
Senin derdin evin temizliği, yengenin iyi bir ev hanımı olamamasından öte canım.
Sen yengeni abini senden çalan bir hırsız olarak görüyorsun.
Bu duygular normal değil bir kere.
Uzman desteği almanı öneriyorum.
Herkesin kardeşi var. İnsanlar büyür,evlenir ve aşkları herşeyleri önce eşleri
sonra evlatları olur. Bu gerçeği kabullen ki hem mutsuz olma hem mutsuzluğa sebep olma..
Sadece renklendirdiğim kısım düşündürücü olabilir.
Bunu da abinizle konuşmalısınız. Çocuk gelişimi elbette önemli.
Diğer saydıklarınız ne sizi, ne annenizi alakadar etmez.
Abiniz koca adam, çok rahatsız olursa karı-koca aralarında hallederler.
Olayı şimdi okudum.
Nasıl sinirleniyorum böyle insanları görünce.
Bir kere yazmıştım yine yazacağım, bir tane de bende vardı bu model.
"Abime sarılarak uyuyamıyorum, elini tutturmuyor bana hayatına sen girdiğinden beri" demişti.
Hasta. Hala sinirlerinirim aklıma geldikçe.
Konu sahibesi, bir an önce evlenin.
Aibiniz de rahat etsin yengeniz de.
anlamadım ben med?
bu yazıyla ne alaka konu?:44:
Olayı şimdi okudum.
Nasıl sinirleniyorum böyle insanları görünce.
Bir kere yazmıştım yine yazacağım, bir tane de bende vardı bu model.
"Abime sarılarak uyuyamıyorum, elini tutturmuyor bana hayatına sen girdiğinden beri" demişti.
Hasta. Hala sinirlerinirim aklıma geldikçe.
Konu sahibesi, bir an önce evlenin.
Aibiniz de rahat etsin yengeniz de.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?