Çook haklısın valla duygularıma tercüman oldunŞu yaşlarda normal olanları, aile veya arkadaş sevgisi dışında bir sevgi hissini yaşayamıyorum. Üniversiteyi kazanmanın,okumanın yaşattığı duygular farklı yanında seni seven ilgi gösteren, merak eden birisinin olma hissi farklıdır. Tavsiyelerin için çok sağoll
canım senı cok ıyı anlayabılıyorum,yanlız tabı kı ıstersın en dogal hakkın budur.ama ben mesela suana kadar sadece 3 kısıyle cıktım gercekten pısman oluyosun sonradan yanı soyle dıyım sevgılın olunca ıster ıstemez dert sahıbı oluyosun,bulasma derım bu ıse
HehehBence sürekli ilgilenen seven merek eden bir 'sevgili' yok
Yine hayal kırlıklığına uğrama diye söylüyorum
Dert tasa çok bu işte canım
Daha yaşında çok genç kimler çıkar karşına doğru zamanı bekle derim
Seni sen olduğun için beğenip sevicek birileri vardır
Hatta etrafında senden hoşlananlar bile olabilir
Ama dikkat et kalbini kırmalarına izin verme tanımadan güvenme kimseye
ben size katılmıyorum kızlar ya sevmek sevilmek herkesin hakkı.bir yerlere gitmek bıcır bıcır olmak gülmek ağlamak kısacası yaşamak için sevgili gerekli bence.kız en güzel çağlarını yalnız mı geçirsin?hani geçirmek istiyorsa geçirsin ama belli ki istemiyor.sizlerin sevgilileri kocaları yanında boşver otur ders çalış demek kolay.
bence imaj değiştir canım sen imaj herşeydir biliyorsun.saçını boyat,yeni kıyafetler al biraz iddialı giyin,oturman kalkman kendine güvenli olsun.makyajsız fönsüz gezme,topuklu ayakkabı giy,(bir anda tüm ruh halini bile değiştiriyor).öyle eşofman spor ayyakkabı geziyorsan hiç şansın yok.internetten bile bakabilirsin ne moda ne giyebilirim.güzellik ondur dokuzu dondur (kıyafettir)diye bir ata sözümüz var.güzelliğini ortaya çıkar.bak millet nasıl takılıyor peşine.
ben sana sevgilin olsa nasıl bir hayatın olucak anlatıyım:
öncelikle sürekli beraber mutlu mesut olacaksınız bu guzel
nereye gidersen onunla gideceksin dolayısıyla yeni insanlar tanıma fırsatını %70 oranında kaçıracaksın
bu sana en büyük kaybı yaşatacak, çünkü insanlar kişisel gelişimlerinin çoğunu arkadaşları ile geçirdikleri ortamlarda tamamlarlar.
kazık yerler iyi vakit geçirirler tartışırlar ve bir çok şeyi kendilerine katarlar.
ve çoğu kişi de bilirki universite arkadaşlıkları çok tatlı olur, belki de ömürlük olur..
ha bu arada unide sevgili olmaya başlayan çiftlerin pek çoğu evlense de pek çoğu evlenmeden verdiği emeklerle senelerle kalıyorlar..
ve neticede elinde hiçbirşey kalmayabilir.
kötü bir tablo mu çizdim?
sanmıyorum..
3. sınıfta iken sevgilim oldu, keşke olmasaydı da daha çok insanla tanışıp daha çok gezip tozsaydım.
babamdan başka hiçbir erkek hayatıma müdahele etmeseydi, hiçbir erkek tarafından sahiplenmeseydim de insanlar kadın/erkek ayrım yapmıyorum benimle samim kanka olmaya çekinmeselerdi.
keşke önceliklerim sevgilim olmasaydı arkadaşlarım dostlarım olsaydı..
aşk meşk belli bir yaşa gelene kadar hikaye, doğru insna ulaşman için önce kişisel evrimini tamamla derim..
yazdıklarınızda doğruluk payı var ama bir kısmına ben katılmıyorum.bir ilişki evlilikle sonuçlanmazsa boşa verilen emek ve giden seneler mi oluyor.o insanla bir çok güzel anların anıların oluyor,ayrıca sen onun osenin çevrene giriyor,sadece edi büdü gibi takılmıyorsun ki farklı insanlar tanımaya yine devam ediyorsun.hiç bir erkek "ya şu kızla boşa çıktım evlenemedik de" demezken kızlar niye bu kadar evliliğe endeksli anlamıyorum.bence hayatı güzel yaşamaya,dolu yaşamaya endeksli olmak daha iyi.
üni de de sosyalleşemezse insan her açıdan bir daha böyle pek bir fırsatı olacağını da sanmıyorum.iş hayatı başlayınca hiç vakti kalmayacak.ayrıca eskisi kadar heyecanlı,başında kavakyelleri modunda da olmayacak.
Ben de 19 yaşındayım seni coook iyi anlıyorum. Benim de şimdi ikinci senem bitti. Ben sanıyordum ki üniversitede güzel ortamlar olur güzel arkadaşlıklar gruplar olur gezilir tozulur erkek arkadas da tabii ki olur hep duyuyoruz üniversitede tanısıp evlenenleri.
Ayrıca hiç sen derslerine yoğunlaş zamanı gelince olur demeyin! Söyledikleriniz cok komik. Kiz üniversiteye gelmis ne ÖSS ne bir sey var ne yapsın şimdi gezmesin sevgilisi olmasın da ne zaman olsun? Zaten ömrümüz boyunca üniversiteye gelmek icin çalışmadık mı?
Ben ilk sene arkadaşlık kurmakta zorlandım herkesle aram iyi oldu gezdik dolaştık ama hiçbiri benim icin gercek dost olamadı ve her kesimden insan oldugu icin sosyo ekonomik kültürel olarak da kendime yakın insanlar bulmakta maalesef zorlandım.
Bu sene cok iyi arkadaşlıklar kurdum gercekten dostum diyebileceğim ve ileride de görüşmek istediğim yakın bir iki arkadasım var şimdi.
Erkek arkadas mevzuuna gelirsek ben de hep üniversitede kendime uygun birilerinin karsima çıkacağını dusunmustum, ama yanılmışim bir kere bizim kampüs diğer kampüslere gore daha kucuk ve bölümler hep zor ve yuksek puanli olanlar. O yüzden herkes derslere cok konsantre (ben de dahil) bos zamanlarda genelde kutuphanedeyim. Ders çalışmaktan diğer kampüse gidip oradaki Kafe'de oturup etrafıma bakma fırsatım bile olmadı su iki senede. Millet diğer kampüsten sevgili buluyormuş hep :)
Yani ben öyle sacı sakalı birbirine karışmış anarsist klasik bir üniversite ogrencisi istemiyorum o yüzden de zorlanıyorum sanırım cunku okuldakiler hep öyle tipler. Birçoğu da kızları hemen yatağa atma meraklısı. Kalanlardan iyi düzgün biri varsa da ben rastlamadım :)
Ben de hep hayal kurardım üniversitede güzel arkadasliklarım olacak erkek arkadasım olur falan diye cunku herkes diyordu ki üniversiteye gelir hayatını yasarsin. Yalan o. Ben ÖSS'ye çalıştığımın on katı calisiyorum şimdi. Hayatımı yaşadığım falan da yok.
Koskoca iki sene bitti üniversitenin yarisi gelip gecti. Ben de hayal kırıklığına uğradım maalesef.
*Arkadaşlık bakımından söylüyorum, bu isin bize kattığı bilgiler beceriler hakkında kesinlikle beklediğimden iyi bir egitim aldım gercekten tatmin oldum. Arkadaşlık acısından (hem normal hem erkek) beklediğim gibi değilmiş.
Kızlar merhaba benim de bir derdim var... 19 yaşındayım ve üniversitede birinci yılımı geride bıraktım. Üniversiteye ne hayallerle gelmiştim ama malesef birçok hayalkırıklığı yaşadım.Sorunum şu şuana kadar hiç sevgilim olmadı. Birçok kişiyle görüştüm konuştum kısmetlerim oldu ama ilk görüşmeden sonrası hep hayalkırıklığıydı. Görüşmeler iyi geçse de hiçbirinin sonu gelmedi. Hep ümitlenip sonunda üzülen taraf ben oldum. Etrafıma bakıyorum başkalarından hiçbir eksiğim yok. Bu duruma çok üzülüyorum ve kafama takıyorumNeden böyle ne yapabilirim lütfen yardım edinn !!
Beni anlayan birilerinin olması gerçekten güzel :) Hayalkırıklığı yaşadım diyorum çoğu kişi ee üniversiteye koca bulmaya mı gittin,ders çalış diyor :) Zaten derslerime çalışıyorum çok şükür hiç dersim de kalmadı. Ama bence okumanın,başarılı olmanın,erkek arkadaşın... hepsinin yeri farklıdır.
Seninle aynı durumdayım.Birçok şeyi üniversiteyi kazanmak uğruna erteledim ve üniversiteye bıraktım.Zaman geçiyor ve ertelediğin şeyleri gerçekleştirmiyor olmak çok kötü. Zaten İstanbul'dan gittiğim küçücük şehire alışmak tam bir dertti kafana uygun birilerini bulmak zor ama buldum sandığında kazık yemek daha zor. :) Yani kısaca ortam,arkadaş,erkek arkadaş,... hepsi hayalkırıklığıydı. Yalnız yanıma kar kalan olaylardan çıkardığım derslerdi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?