- Konu Sahibi eSmerimSin
- #1
size birsey danismak istiyorum..
marionun en son yaptigindan sonra,yarin tam bir hafta olacak döneli, onu eve almamistim, hic bir sekildede görüsmeyi Kabul etmemistim, (ayni is yerinde calisyoruz, rapor aldim onu görmeyim diye) cok öfkeliydim..kontrolumu kaybetmistim..
en son yaptigi sey, gizleyerek, saklayarak yurt disina geziye gitmesi..gitmicem diye söz verdigi halde..
dün gece artk konustuk Sabaha Kadar balkonda, basta tanidigi ben ile suanki ben ile cok fark varmis.. ben onu cok skiyormusum, nefes aldirmiyormusum, sürekli mutsuz ve huzursuzmusum, tepeden tirnaga karamsar ve negatifmisim, icim kararmisim, kapkaranlik olmus.. mutsuzluktan zehirlenmisim ve onuda zehirliyormusum.. nefes aldigini yurt disinda benden uzakta oldugunda anlamis..sevgisi varmis, ama böyle giderse sevgisini kaybetmekten korkuyormus..
beni özlemis, cok özlemis ama suanki beni degil.. eski cilemi özlemis.. deli dolu, yerinde duramayan, bicir bicir, simsicak cilemi özlemis.. ama o cilem artik gitmis.. yokmus.. ve görünüre göre geri gelmesi cok uzakmis..
bu cilem onun sevdigi kiz degilmis, onunla evlenmek hayatini paylamak istememis..
bana 2 secenek sundu.. beraber tatil planlamistik.. tatile Kadar ayri kalalim.. sonra yeniden en bastan deniyelim, yeni tanismis gibi.. herseyden, herkesden uzak tatilimizi yapip konusalim ne yapacagimiza karar verelim.. tatlimizi 2 ay sonra..
yada yine karamsar olup tamamen yollari ayirmak..
sadece iyice düsün ve bana kararini söyle, benim kararim birinci secenek dedi, yani tatil yapmak ve sonra kararlastirmak..
bu arada tatili o karsiliyor..
sizce umutsuz vakamiyiz..ben öyle zannediyorum.. ama denemekten birsey kaybetmem??
1hafta önce onun icin hic birseye degmeyecegini düsünüyordum ama ciddi anlamda tamamen yollari ayirmaktan bahsedince.. korktum..
onu görünce, karsimda oturunca, onu izleyince, konusurken dinleyince, incelerken ..onu ne Kadar cok özledigimi, aslinda simski sarilmak istedigimi hissettim..ve ona olan öfkem yüzünden baskasini kullandim, baskasina sarildim diye cok utandim... icim aciyor.. ve artik bu dengesizligimin bir sonu gelmeli.. nasil olacak bu isin sonu.. gercekten onun gitmesini istiyormuyum hic emin degilm..
bu is biterse, sanki onu arayip duracakmisim, yapisip kalacakmisim gibi geliyor..pisman olmaktan korkuyorum..
bir kere daha pisman olmak istemiyorum..yeterince pismanim zaten..
marionun en son yaptigindan sonra,yarin tam bir hafta olacak döneli, onu eve almamistim, hic bir sekildede görüsmeyi Kabul etmemistim, (ayni is yerinde calisyoruz, rapor aldim onu görmeyim diye) cok öfkeliydim..kontrolumu kaybetmistim..
en son yaptigi sey, gizleyerek, saklayarak yurt disina geziye gitmesi..gitmicem diye söz verdigi halde..
dün gece artk konustuk Sabaha Kadar balkonda, basta tanidigi ben ile suanki ben ile cok fark varmis.. ben onu cok skiyormusum, nefes aldirmiyormusum, sürekli mutsuz ve huzursuzmusum, tepeden tirnaga karamsar ve negatifmisim, icim kararmisim, kapkaranlik olmus.. mutsuzluktan zehirlenmisim ve onuda zehirliyormusum.. nefes aldigini yurt disinda benden uzakta oldugunda anlamis..sevgisi varmis, ama böyle giderse sevgisini kaybetmekten korkuyormus..
beni özlemis, cok özlemis ama suanki beni degil.. eski cilemi özlemis.. deli dolu, yerinde duramayan, bicir bicir, simsicak cilemi özlemis.. ama o cilem artik gitmis.. yokmus.. ve görünüre göre geri gelmesi cok uzakmis..
bu cilem onun sevdigi kiz degilmis, onunla evlenmek hayatini paylamak istememis..
bana 2 secenek sundu.. beraber tatil planlamistik.. tatile Kadar ayri kalalim.. sonra yeniden en bastan deniyelim, yeni tanismis gibi.. herseyden, herkesden uzak tatilimizi yapip konusalim ne yapacagimiza karar verelim.. tatlimizi 2 ay sonra..
yada yine karamsar olup tamamen yollari ayirmak..
sadece iyice düsün ve bana kararini söyle, benim kararim birinci secenek dedi, yani tatil yapmak ve sonra kararlastirmak..
bu arada tatili o karsiliyor..
sizce umutsuz vakamiyiz..ben öyle zannediyorum.. ama denemekten birsey kaybetmem??
1hafta önce onun icin hic birseye degmeyecegini düsünüyordum ama ciddi anlamda tamamen yollari ayirmaktan bahsedince.. korktum..
onu görünce, karsimda oturunca, onu izleyince, konusurken dinleyince, incelerken ..onu ne Kadar cok özledigimi, aslinda simski sarilmak istedigimi hissettim..ve ona olan öfkem yüzünden baskasini kullandim, baskasina sarildim diye cok utandim... icim aciyor.. ve artik bu dengesizligimin bir sonu gelmeli.. nasil olacak bu isin sonu.. gercekten onun gitmesini istiyormuyum hic emin degilm..
bu is biterse, sanki onu arayip duracakmisim, yapisip kalacakmisim gibi geliyor..pisman olmaktan korkuyorum..
bir kere daha pisman olmak istemiyorum..yeterince pismanim zaten..