Benimki de böyle bir baba...

violetto .!.:

Bugün babalar günü... Benim için içi boş bir ifade 'baba' kelimesi. Aslında uzun zamandır ailemle görüşmüyorum. Evliyim, çok şükür mutlu bir evliliğim var. Üniversiteyi bitirdim, çalışıyorum. Yine de bugün canım ayrı acıdı. Sabahtan beri göz yaşlarımı tutamıyorum. Biraz uzun olabilir yazacaklarım, olabildiğince kısa tutmaya çalışıyorum.

Benim babam beni hiç sevmedi. Sevmemesi bir yana, kendimi bildim bileli öldüresiye dövdü. Ağzım, yüzüm kanlar içinde kalana kadar döverdi. İçer, gelir, kusar yine de döverdi. Çok sinirlendiğinde bodrum kata kilitlerdi beni. Aç, susuz, karanlık. Ne kadar süre orada kaldığımı bilmezdim. Çıkarmaya geldiğinde yine döverdi. İlkokula giderken hiç yarım kollu önlük giyemezdim çünkü kollarımda hep sigara yanığı olurdu. 'Gel bakayım ayaklı küllük' der, güler sigara söndürürdü kollarımda. Bir kere de mangal yaparken, elime köz kömürlerden tutturmuş, karşıma geçip saatlerce gülmüştü. Hasta olsam zaten hiç doktora götürmezdi. Sağken ne fayda gördüm, ölsün derdi. Eve akrabalar gelir de şans eseri fark ederlerse kızıp doktora götürürlerdi beni. Bu yüzden bir kere 2 hafta hastanede kalmak zorunda kaldım, zatüre olmuşum ve çok ilerlemiş.

Hayatımda yaptığı her şeyi yüzüme vurdu, bütün özel günlerimi mahvetti. Lise mezuniyetimden tutun da, üniversite sınavına girdiğim sabah dahil hep dövdü ve kavga çıkardı. Ben hiçbir özel günümün fotoğraflarına bakamam çünkü hepsinde ağlamaktan yüzüm şiş olur. Para gücüydü babamın ama benim için harcadığı her kuruşu hep yüzüme vurdu. Bizim hiç ailece güzel bir tatil anımız yok mesela. Babam en iyi otele götürür ama burnumuzdan getirirdi. İyi bakın iyi, benim sayemde bunları yaşıyorsunuz, tepemin tasını attırmayın bu son görüşünüz olur derdi. Zaten ona göre her şey pahalıydı. Dışarıda asla yemek yenmezdi, sabah 8' de çıksak akşam 8' de dönsek aç aç dururduk. Ya da verdiği harçlıkları kast ederek; 'Violetto hadi bi yemek ısmarla bize' derdi. Yemek yesek bile içecek asla içemezdik. İçecekler pahalıydı... Bu arada benim babam şirket sahibi bir insan. Durumu çok çok iyi, hep öyleydi.

Babamın en birinci lafı; 'Ben erkeğim. Ben güçlüyüm. Benim dediğim olur.' Sürekli bunu derdi. Kadınların eline para verilmezmiş. Kadınlar aciz yaratıklarmış. Hep cinsiyetimden dolayı ezik olduğumu söyler ve bunu kabul etmemi isterdi. Sürekli kadınsın, yanlış yapmaya meyillisin derdi. Hep açığımı arardı. Kafayı bekaretimle bozmuştu, belirli yıllarda 3 defa bekaret kontrolüne götürdü. Doktora da inanmadı, bakire olduğuma da. Bir tecavüz haberi görse ' O kızın da ne işi varmış orada?' diyebilen bir insan olduğu için, zihniyetini anlayın.

Bu konudaki anne nerede diyorsanız, bütün hayatım boyunca bunu sorguladım. Hiç yanımda olmadı, babama hiç tepki vermedi. Çalışan ve iyi kazanan bir kadın olduğu halde maddi manevi her şeyi kocasına teslim etmiş bir insan benim annem. Bana da hep babana muhtacız, ne yaparsa yapsın sesini çıkarmayacaksın, babam haklıdır derdi. Bir kere bile beni korumadı.

Evet artık ikisiyle de görüşmüyorum ama bazı günler çok zor geçiyor. Bu arada uzun süre terapi görüp hayatıma devam ettim ben. Yoksa çok zordu.

Edit: Küçük bir kız kardeşim var, yanıma aldım. En büyük tesellim onun bunları yaşamadan büyüyor olması. O beni iyileştiriyor.

Genişletmek için tıkla...

violetto .!.:

Eskiden çok kızardım ama artık kızamıyorum bile biliyor musunuz?
Sadece canımın yanması hiç geçmeyecek sanırım.

Genişletmek için tıkla...

violetto .!.:

Bugün babalar günü... Benim için içi boş bir ifade 'baba' kelimesi. Aslında uzun zamandır ailemle görüşmüyorum. Evliyim, çok şükür mutlu bir evliliğim var. Üniversiteyi bitirdim, çalışıyorum. Yine de bugün canım ayrı acıdı. Sabahtan beri göz yaşlarımı tutamıyorum. Biraz uzun olabilir yazacaklarım, olabildiğince kısa tutmaya çalışıyorum.

Benim babam beni hiç sevmedi. Sevmemesi bir yana, kendimi bildim bileli öldüresiye dövdü. Ağzım, yüzüm kanlar içinde kalana kadar döverdi. İçer, gelir, kusar yine de döverdi. Çok sinirlendiğinde bodrum kata kilitlerdi beni. Aç, susuz, karanlık. Ne kadar süre orada kaldığımı bilmezdim. Çıkarmaya geldiğinde yine döverdi. İlkokula giderken hiç yarım kollu önlük giyemezdim çünkü kollarımda hep sigara yanığı olurdu. 'Gel bakayım ayaklı küllük' der, güler sigara söndürürdü kollarımda. Bir kere de mangal yaparken, elime köz kömürlerden tutturmuş, karşıma geçip saatlerce gülmüştü. Hasta olsam zaten hiç doktora götürmezdi. Sağken ne fayda gördüm, ölsün derdi. Eve akrabalar gelir de şans eseri fark ederlerse kızıp doktora götürürlerdi beni. Bu yüzden bir kere 2 hafta hastanede kalmak zorunda kaldım, zatüre olmuşum ve çok ilerlemiş.

Hayatımda yaptığı her şeyi yüzüme vurdu, bütün özel günlerimi mahvetti. Lise mezuniyetimden tutun da, üniversite sınavına girdiğim sabah dahil hep dövdü ve kavga çıkardı. Ben hiçbir özel günümün fotoğraflarına bakamam çünkü hepsinde ağlamaktan yüzüm şiş olur. Para gücüydü babamın ama benim için harcadığı her kuruşu hep yüzüme vurdu. Bizim hiç ailece güzel bir tatil anımız yok mesela. Babam en iyi otele götürür ama burnumuzdan getirirdi. İyi bakın iyi, benim sayemde bunları yaşıyorsunuz, tepemin tasını attırmayın bu son görüşünüz olur derdi. Zaten ona göre her şey pahalıydı. Dışarıda asla yemek yenmezdi, sabah 8' de çıksak akşam 8' de dönsek aç aç dururduk. Ya da verdiği harçlıkları kast ederek; 'Violetto hadi bi yemek ısmarla bize' derdi. Yemek yesek bile içecek asla içemezdik. İçecekler pahalıydı... Bu arada benim babam şirket sahibi bir insan. Durumu çok çok iyi, hep öyleydi.

Babamın en birinci lafı; 'Ben erkeğim. Ben güçlüyüm. Benim dediğim olur.' Sürekli bunu derdi. Kadınların eline para verilmezmiş. Kadınlar aciz yaratıklarmış. Hep cinsiyetimden dolayı ezik olduğumu söyler ve bunu kabul etmemi isterdi. Sürekli kadınsın, yanlış yapmaya meyillisin derdi. Hep açığımı arardı. Kafayı bekaretimle bozmuştu, belirli yıllarda 3 defa bekaret kontrolüne götürdü. Doktora da inanmadı, bakire olduğuma da. Bir tecavüz haberi görse ' O kızın da ne işi varmış orada?' diyebilen bir insan olduğu için, zihniyetini anlayın.

Bu konudaki anne nerede diyorsanız, bütün hayatım boyunca bunu sorguladım. Hiç yanımda olmadı, babama hiç tepki vermedi. Çalışan ve iyi kazanan bir kadın olduğu halde maddi manevi her şeyi kocasına teslim etmiş bir insan benim annem. Bana da hep babana muhtacız, ne yaparsa yapsın sesini çıkarmayacaksın, babam haklıdır derdi. Bir kere bile beni korumadı.

Evet artık ikisiyle de görüşmüyorum ama bazı günler çok zor geçiyor. Bu arada uzun süre terapi görüp hayatıma devam ettim ben. Yoksa çok zordu.

Edit: Küçük bir kız kardeşim var, yanıma aldım. En büyük tesellim onun bunları yaşamadan büyüyor olması. O beni iyileştiriyor.

Genişletmek için tıkla...

violetto .!.:

Çok teşekkür ederim.
Bu hayattaki en büyük şansım eşim. Yaralarımı saran en büyük ilaç o.
Kız kardeşimi de bu aileye bırakmadım tabii ki, üçümüz birbirimize tutunup hayata devam etmeye çalışıyoruz.

Genişletmek için tıkla...

sahilyolu .!.:

Nasıl izin verdıler kardesını almaya?

Genişletmek için tıkla...

Suveybe13 .!.:

annen ve baban bence birbirlerini bulmuşlar çocuk yapıyorlar ama sevmiyorlar.annen cahil ev kadını olsa bile analık içgüdüleriyle yine sizi korurdu demek ki babanız gibi oda sizi sevmiyor bunun başka bir açıklaması yok.bundan sonraki hayatınızda inşallah çok mutlu olursunuz.

Genişletmek için tıkla...

bahtiyaryavrum .!.:

Yani bogazim dugumlenerek okudum yazdiklarini.
Gecmisin icin yorum yapacak bisey bulamiyorum zaten bitmis artik gecmis... unutmaya calis ki yaralarin kanamasin...
İnşallah rabbim sana bundan sonrasi icin cok cok cok guzel bir hayat nasip eder. Esinle cocuklarinla kardesinle musmutlu yasayip gidersiniz.
Rabbim senin yüzünü hiç soldurmasin hep yar ve yardımcın olsun inşallah

Genişletmek için tıkla...