33 Yaşındayım, temel sorun babamın beni hep hakir görmesi, özellikle benden kariyer anlamında beklentileri vardı ve benim onun beklentilerini sağlayacak kadar iyi bir işim olmadı.Zamanında bana iyi yatırım yapıldı, dersaneler, kurslara gittim, iyi bir ünvmezunuyum ve babam der ki 2000lira sabit gelir bu çabanın sonucu olmamalıydı, bunu çok çirkin şekilde laf çakarak yapıyor, mesela
-(oğlumuz için ilerde kolej araştırdığımızı söylediğimizde)oğlunuzu koleje vermenize gerek yok, alinin de oğlu gitti şimdi şu kurumda çalışıyor(benimle aynı kurum)
-(oğlum biraz sakin, bu çocukta liderlik ruhu yok dediğimde cevaben)O şimdi belli olmaz, ben de senden neler ummuştum neler buldum
Bunları laf aralarında söylüyor...Çok çıldırtıcı bir durum, ben artık dün söylediği laftan sonra babamla görüşmek de istemiyorum,çünkü sürekli diken üstündeyim, değersiz görülüyorum, adam yerine konmuyorum, hala çocuk gibi görüyor beni...
daha iyibir iş isterdim ama olmadı işte...2000yerine 4000 kazandıran bir işimolabilirdi, şimdi bu yaşta müdür olabilirdim(henüz müdür olmama 6 yılım var), daha iyi bir evliliğim olabilirdi vs...
sizce ben ne yapıyım, babamla görüşmemekararım doğru mu, ben hayatımda istemiyorum bu babayı, zamanında evet iyi yatırım yaptı, maddi çok desteği oldu ama bunu hep başıma kakıyor...ben artık babamla görüşmek istemiyorum.Hatta hayalimde başka bir baba yaratıp 'benim babam bu,o değil'bir varsayımla artık kafamda öz babamı silmek istiyorum...Çünkü kimse hakir görülmeyi hak etmez...Ve adam odunum da odunum ben artık değişmemdiyor...Çok konuştum, annemi de araya kattım, bana denilen şu ki bu adam böyle böyle kabul et
