Günaydin arkadaslar.. Fazla uzatmadan meseleye gireyim. Ben almanyada yasayan ögretmenlik okumus; üniversiteyi kisa süre önce bitirmis 25 yasinda biriyim. O kadar yorulmus ve bikmis haldeyim ki anlatamam.
Üniversite bittigi icin staj dönemindeyim suan. Burada sistem biraz daha degisik. Bir bucuk sene staj döneminden sonra tekrar sinavlara girmek gerekiyor. Haftanin 4 günü okulda; 1 günüde seminerde oluyorum. Öyle yerlere düsmüsüm ki aklim almiyor. Irkciligin bukadar yogun oldugunu hic hissetmemistim.
Seminerde tek türk benim. Bir azerbaycanli bir de rus var. Sadece 3 yabanciyiz ve dislaniyoruz malesef. Sürekli asalayici bakislar ve sözler. Ücümüzde cok mutsuzuz..
Okul deseniz ayni. Ögretmenler odasina giriyorum herkese günaydin diyorum; yüzüme bile bakmayanlar var. Ders plani cikarip verdiler. Bende ona göre derslere girdim. Bir ögretmenin haberi yokmus bana demedigi kalmadi. Benim sucum neyse. Tüm sinifin önünde kavga etti benimle. O kadar zoruma gitti ki zor tuttum kendimi.
Bir sorum oluyor söylüyorum ilgilenen cevaplayan yok. Ama alman stajerler bisey sorsun aninda ilgileniyorlar. Anlamiyorum niye bu irkcilik...
Arkadaslarimla konusuyorum duyduklarim beni daha da sinirlendiriyor. Hepimiz ayni durumdayiz, istenmeyen, basarisiz olmamiz icin ellerinden geleni yaptiklari "türkler".. arkadasim okuldaki ilk gününde ögretmenler odasina girer girmez, okul müdürü "olamaaaz simdide türkler ögretmenler odasina mi girdi" diye bagirarak cikmis. Yüzünede bakmamis.
Cok mutsuzum huzursuzum. Bir bucuk sene bu irkciliga nasil katalanirim bilmiyorum. Icimdeki heves istek hepsi gitti. Aslinda cocuklari seven bu isi yapmak isteyen biriydim. Ama suan sadece buralari terk edesim var. Ne yapsam bilmiyorum. Sadece caresiz hissediyorum. 5 sene okudum cabaladim simdi bu yasadiklarim büyük bir hayal kirikligi
Dua edin bana nolur. Rabbim bana sabir ve dayanma gücü versin..
Güncelleme:
bir sene olmus bu konuyu acali. O zamanda cok üzgün ve saskindim. Suan cok daha kötü bir haldeyim. Yasadiklarimdan bikmis hayattan sogumus bir durumdayim. Artik psikolojim bozuldu. Her türlü haksizliga ugradim hakkim yenildi. Inancimi kaybetmek istemiyorum. Allah büyüktür elbet. Ama tüm cabalarima ragmen hakkimin yenilmesine dayanamiyorum.. sinavlarim genellikle cok iyi gecti. Seminerden notlarim süper. Gel görelim okulda notlarim b..tan.. öyle seyler yazilmiski karneme var olmayan seyler.. hic sasirmadim en basindan tahmin ettigim gibi oldu hersey. Sadece daha kötüsü geldi basima.. ögretmenlerden yakiniyordum ama malesef ögrencim bile irkcilik yapti.. kizmiyorum ona hasta oldugu icin.. ama yoruldum cok yoruldum.. NE zormus ögretmen olmak. Önüme bu kadar tas koyulacagini düsünmezdim..
Üniversite bittigi icin staj dönemindeyim suan. Burada sistem biraz daha degisik. Bir bucuk sene staj döneminden sonra tekrar sinavlara girmek gerekiyor. Haftanin 4 günü okulda; 1 günüde seminerde oluyorum. Öyle yerlere düsmüsüm ki aklim almiyor. Irkciligin bukadar yogun oldugunu hic hissetmemistim.
Seminerde tek türk benim. Bir azerbaycanli bir de rus var. Sadece 3 yabanciyiz ve dislaniyoruz malesef. Sürekli asalayici bakislar ve sözler. Ücümüzde cok mutsuzuz..
Okul deseniz ayni. Ögretmenler odasina giriyorum herkese günaydin diyorum; yüzüme bile bakmayanlar var. Ders plani cikarip verdiler. Bende ona göre derslere girdim. Bir ögretmenin haberi yokmus bana demedigi kalmadi. Benim sucum neyse. Tüm sinifin önünde kavga etti benimle. O kadar zoruma gitti ki zor tuttum kendimi.
Bir sorum oluyor söylüyorum ilgilenen cevaplayan yok. Ama alman stajerler bisey sorsun aninda ilgileniyorlar. Anlamiyorum niye bu irkcilik...
Arkadaslarimla konusuyorum duyduklarim beni daha da sinirlendiriyor. Hepimiz ayni durumdayiz, istenmeyen, basarisiz olmamiz icin ellerinden geleni yaptiklari "türkler".. arkadasim okuldaki ilk gününde ögretmenler odasina girer girmez, okul müdürü "olamaaaz simdide türkler ögretmenler odasina mi girdi" diye bagirarak cikmis. Yüzünede bakmamis.
Cok mutsuzum huzursuzum. Bir bucuk sene bu irkciliga nasil katalanirim bilmiyorum. Icimdeki heves istek hepsi gitti. Aslinda cocuklari seven bu isi yapmak isteyen biriydim. Ama suan sadece buralari terk edesim var. Ne yapsam bilmiyorum. Sadece caresiz hissediyorum. 5 sene okudum cabaladim simdi bu yasadiklarim büyük bir hayal kirikligi
Dua edin bana nolur. Rabbim bana sabir ve dayanma gücü versin..
Güncelleme:
bir sene olmus bu konuyu acali. O zamanda cok üzgün ve saskindim. Suan cok daha kötü bir haldeyim. Yasadiklarimdan bikmis hayattan sogumus bir durumdayim. Artik psikolojim bozuldu. Her türlü haksizliga ugradim hakkim yenildi. Inancimi kaybetmek istemiyorum. Allah büyüktür elbet. Ama tüm cabalarima ragmen hakkimin yenilmesine dayanamiyorum.. sinavlarim genellikle cok iyi gecti. Seminerden notlarim süper. Gel görelim okulda notlarim b..tan.. öyle seyler yazilmiski karneme var olmayan seyler.. hic sasirmadim en basindan tahmin ettigim gibi oldu hersey. Sadece daha kötüsü geldi basima.. ögretmenlerden yakiniyordum ama malesef ögrencim bile irkcilik yapti.. kizmiyorum ona hasta oldugu icin.. ama yoruldum cok yoruldum.. NE zormus ögretmen olmak. Önüme bu kadar tas koyulacagini düsünmezdim..
Son düzenleme: