İşte nereye gidersen git bir sorun var. Genelimiz mutsuz, memnun olan azdır. Can güvenliğinin bile tehlikede olduğu bir yerde yaşamak çok zor, hele de kalabalık bir yer görünce oradan geçmeye korkar hale geldiysen.
Sen de diyorsun ki aşağılanmaktan bıktım, haklısın elbette. Ama yapılabilecek ne var ki? Orası onların ülkesi, kendilerine yontarlar illaki. Ya mesleği bırakıp buraya döneceksin ki dönünce de işsizlik karşılar seni ya da devam edeceksin. Önerisi olan varsa yazsın yani.
İnadına üstesinden geleceksin, başarıyla bitireceksin o stajı. Eğer bırakırsan istediklerini yapmış olacaksın. Ekmeklerine yağ sürme şunların.Pes etmiyorum elbette. Sonuna kadar elimden geleni yapip bitiricem staji insallah. Ama kolay olmayacak cok sorunlar yasicam simdiden sinyallerini veriyorlar.. bu durumda beni zorluyor. Nasil umursamaz olabilirim bunlarin üstesinden nasil gelebilirim bilmiyorum..
Dogma büyüme almanyadayim
Ve asla böyle birseyle karsilasmadim , sasirdim dogrusu simdi..
Hangi sehirdesiniz ?
İnadına üstesinden geleceksin, başarıyla bitireceksin o stajı. Eğer bırakırsan istediklerini yapmış olacaksın. Ekmeklerine yağ sürme şunların.
Oberhausen nerdeyse hemen hemen hepsi Türk , bende irdan uzak degilim ve inan cok sasirdimBende okul hayatimda hic sorun yasamadim. Üniversite hayatimda iyi gecti aslinda. Sadece en son zamanlarinda biraz sknti oldu ama genel olarak iyidi. Günlük hayatimda da öyle sorunlar olmadi.
Ama gel gelelim nezaman üniversite bitti tüm bu irkciliklar basladi. Seminerim oberhausen sehrinde. Aslinda türklerin oldugu bir yer ama hem seminerdeki hemde okuldaki insanlar yabanci görmek istemiyor aralarinda anladigim kadariyla..
Günaydin arkadaslar.. Fazla uzatmadan meseleye gireyim. Ben almanyada yasayan ögretmenlik okumus; üniversiteyi kisa süre önce bitirmis 25 yasinda biriyim. O kadar yorulmus ve bikmis haldeyim ki anlatamam.
Üniversite bittigi icin staj dönemindeyim suan. Burada sistem biraz daha degisik. Bir bucuk sene staj döneminden sonra tekrar sinavlara girmek gerekiyor. Haftanin 4 günü okulda; 1 günüde seminerde oluyorum. Öyle yerlere düsmüsüm ki aklim almiyor. Irkciligin bukadar yogun oldugunu hic hissetmemistim.
Seminerde tek türk benim. Bir azerbaycanli bir de rus var. Sadece 3 yabanciyiz ve dislaniyoruz malesef. Sürekli asalayici bakislar ve sözler. Ücümüzde cok mutsuzuz..
Okul deseniz ayni. Ögretmenler odasina giriyorum herkese günaydin diyorum; yüzüme bile bakmayanlar var. Ders plani cikarip verdiler. Bende ona göre derslere girdim. Bir ögretmenin haberi yokmus bana demedigi kalmadi. Benim sucum neyse. Tüm sinifin önünde kavga etti benimle. O kadar zoruma gitti ki zor tuttum kendimi.
Bir sorum oluyor söylüyorum ilgilenen cevaplayan yok. Ama alman stajerler bisey sorsun aninda ilgileniyorlar. Anlamiyorum niye bu irkcilik...
Arkadaslarimla konusuyorum duyduklarim beni daha da sinirlendiriyor. Hepimiz ayni durumdayiz, istenmeyen, basarisiz olmamiz icin ellerinden geleni yaptiklari "türkler".. arkadasim okuldaki ilk gününde ögretmenler odasina girer girmez, okul müdürü "olamaaaz simdide türkler ögretmenler odasina mi girdi" diye bagirarak cikmis. Yüzünede bakmamis.
Cok mutsuzum huzursuzum. Bir bucuk sene bu irkciliga nasil katalanirim bilmiyorum. Icimdeki heves istek hepsi gitti. Aslinda cocuklari seven bu isi yapmak isteyen biriydim. Ama suan sadece buralari terk edesim var. Ne yapsam bilmiyorum. Sadece caresiz hissediyorum. 5 sene okudum cabaladim simdi bu yasadiklarim büyük bir hayal kirikligi
Dua edin bana nolur. Rabbim bana sabir ve dayanma gücü versin..
Oberhausen nerdeyse hemen hemen hepsi Türk , bende irdan uzak degilim ve inan cok sasirdim
Belki sana denk geldi , simdi Münschen deseydin yine bir ihtimal orda oluyo böyle seyler derdim.
Ama demekki göremedigimiz yerlerde varmis irkcilik..
Yani türklerin hep orada işçi olarak çalışmasına alıştılar ve onu kabullendiler ama öğretmenlik olunca avukatlık olunca bunu kabullenemiyorlar anlaşılan. Buraya gelsen öğretmen olabilirmisin burada da?Hep duyardim arkadaslardan anlatirlardi. Yok ya abartiyorlar derdim bende fazla inanmazdim. Ama yasayinca anliyormus insan. Bulundugunuz ortama göre degisiyor bakislar..
Ben de Almanya'da olmaz diye bilirim bu tür şeyler..Bende almanya´da yasiyorum. Ne is hayatimda ne universite hayatimla bununla ilgili problemler yasadim. Arkadas cevremdende böyle birsey duymadim.
Ben de Almanya'da olmaz diye bilirim bu tür şeyler..
İlginç.
Oberhausen nerdeyse hemen hemen hepsi Türk , bende irdan uzak degilim ve inan cok sasirdim
Belki sana denk geldi , simdi Münschen deseydin yine bir ihtimal orda oluyo böyle seyler derdim.
Ama demekki göremedigimiz yerlerde varmis irkcilik..
Aksine daha çok çalışıp ırkçı olmatan nesiller yetiştirmek için öğretmenliğe sıkı sıkı sarılmalısın. Bence bunlardan kendine ders çıkarmalısın. Asla umutsuzluğa kapılma
Yani türklerin hep orada işçi olarak çalışmasına alıştılar ve onu kabullendiler ama öğretmenlik olunca avukatlık olunca bunu kabullenemiyorlar anlaşılan. Buraya gelsen öğretmen olabilirmisin burada da?
Bende sasiriyorum duyunca
Her yerde var ırkçılık. Kendi ülkemizde bile kürt,arap diye ayrılırken birbirine kız bile vermezken başka ülkeden başka dinden birinin ayrımcılığa uğramasını artık çok normal karşılıyorum.
Hı taraftar mıyım ? Kesinlikle değil. Ne zaman sadece hepimizin İNSAN olduğunu göreceğiz anlayacağız bilmiyorum.
Allah yardımcın olsun.
Malesef ögretmenlerin geneli böyle. Bende tahmin etmezdim. Yasayinca anladim. Keske tek benim bulundugum ortamda olsa ama her yerde türk düsmanligi varmis. Kiminle konussam derdimi anlatsam yine halime sükrediyorum daha beteri varmis diyorum.
Ablam avukat. Oda yeni meslege basladi ve yasadiklari benzer seyler.. tasinacak ev ariyor suan. Inanirmisiniz bulamadi. Neredeyse hepsi ismini duyar duymaz suratina kapatmis telefonu..
Tam üstüne bastin. Günlük hayatta sorun yok. Ama bir yabanci iyi yerlere geliyorsa farkli bakiyorlar. Istemiyorlar. Kac kisiye birak yapamazsin dediler tanidigim. Amacimda o aslinda. Staj bitsin türkiyede ögretmenlik yapmak istiyorum. Arastirmam lazim bu konuyu..
Günaydin arkadaslar.. Fazla uzatmadan meseleye gireyim. Ben almanyada yasayan ögretmenlik okumus; üniversiteyi kisa süre önce bitirmis 25 yasinda biriyim. O kadar yorulmus ve bikmis haldeyim ki anlatamam.
Üniversite bittigi icin staj dönemindeyim suan. Burada sistem biraz daha degisik. Bir bucuk sene staj döneminden sonra tekrar sinavlara girmek gerekiyor. Haftanin 4 günü okulda; 1 günüde seminerde oluyorum. Öyle yerlere düsmüsüm ki aklim almiyor. Irkciligin bukadar yogun oldugunu hic hissetmemistim.
Seminerde tek türk benim. Bir azerbaycanli bir de rus var. Sadece 3 yabanciyiz ve dislaniyoruz malesef. Sürekli asalayici bakislar ve sözler. Ücümüzde cok mutsuzuz..
Okul deseniz ayni. Ögretmenler odasina giriyorum herkese günaydin diyorum; yüzüme bile bakmayanlar var. Ders plani cikarip verdiler. Bende ona göre derslere girdim. Bir ögretmenin haberi yokmus bana demedigi kalmadi. Benim sucum neyse. Tüm sinifin önünde kavga etti benimle. O kadar zoruma gitti ki zor tuttum kendimi.
Bir sorum oluyor söylüyorum ilgilenen cevaplayan yok. Ama alman stajerler bisey sorsun aninda ilgileniyorlar. Anlamiyorum niye bu irkcilik...
Arkadaslarimla konusuyorum duyduklarim beni daha da sinirlendiriyor. Hepimiz ayni durumdayiz, istenmeyen, basarisiz olmamiz icin ellerinden geleni yaptiklari "türkler".. arkadasim okuldaki ilk gününde ögretmenler odasina girer girmez, okul müdürü "olamaaaz simdide türkler ögretmenler odasina mi girdi" diye bagirarak cikmis. Yüzünede bakmamis.
Cok mutsuzum huzursuzum. Bir bucuk sene bu irkciliga nasil katalanirim bilmiyorum. Icimdeki heves istek hepsi gitti. Aslinda cocuklari seven bu isi yapmak isteyen biriydim. Ama suan sadece buralari terk edesim var. Ne yapsam bilmiyorum. Sadece caresiz hissediyorum. 5 sene okudum cabaladim simdi bu yasadiklarim büyük bir hayal kirikligi
Dua edin bana nolur. Rabbim bana sabir ve dayanma gücü versin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?