Biliyorum tedavi ol diyeceksiniz.

Aynı hisler bende de var.
Hamileliğe veriyorum, devam ederse hamilelikten sonra ben de gideceğim.

Önce sevdiğim insanları kaybettiğimi, onların hayatlarını düşünüyorum, canlarının yanmalarını, bir daha olmayacaklarını, onlarsız hayatı, hayallerini, planlarını, üzüntülerini liste çoğalır gider. Bir keresinde kardeşimin sabah işten çıkıp yürüdüğü 5 dk lık yola ağlamıştım, içerlemiştim.
Sonra beni kaybetmeleri ve benim yokluğumda duracakları acıyı düşünüp üzülüyorum. Off içim daraldı, sağlıklı değil bence :-(

Geçen kendimi tutamadım anneme de eşime de bana bir şey olursa çocuğum annemde olacak, o bakacak diye sözler verdirdim. Annem ağlamaya başladı, eşim bir tuhaf oldu susturmaya çalışıyor. :-(
 
En büyük korkum, ben erkenden gidersem kızımın annesinin olmayışı olur kesinlikle ..

Annem vefat ettiğinde 20 yaşındaydım onu çok aradım gelir diye çok bekledim ama gelmedi ... en çok nisanlanma düğün doğum ve devamında doğan bebegimle ilgili kV nin yaptığı yorumlarda aradım ...ne zaman babası gibi, torunum dese anneme sormak isterdim ben nasıldım uslu muydum ne zaman yürüdüm konuştum vs diye sormak isterdim....yasanmisliklar insanı derinden etkiliyor evet sağlıklı değil .

Senin durum aslında normal hamilelikte hormonlar uçuşa geçiyor malesef. Sağlıkla büyüt bebeğini Quuen
 
Bana cok anormal gelmedi dusundukleriniz. Cunku bizim de bir kedimiz var. Ben de esimle bana birsey olursa kedim ne olur diye dusunuyorum bazen. Tamam evden cikarken vs birsey olursa diye pek aklima gelmiyor ama ben olmasam bir tek esime sonsuz guvenirim ikimiz de deli gibi seviyoruz. Evcillerimiz evlat gibi bizler icin o yuzden endise etmemiz normal sanki.

Ama annem bile bizim kadar iyi bakamaz diye dusunmuyor degilim. Kimse bizim kadar sevemez gibi geliyor. Kedimize hist deseler bozuluyoruz biz:)
 
:-( amin canım hepimiz inşaALLAH. Gerçekten seninki de çok zormuş :-(
 
Ne güzel bir kedi sevgisi bu... sana muhtaç saf sevgisiyle yaklaşan bir can var karşında ...

Bu seni çok yoruyordur eminim. Güzel şeyler düşünmelisin aklından at kötü düşünceleri.[/QUOTE]
 
çok ama çok iyi anlıyorum sizi. bende de var o evdeki kedilerim ve sokakta mama verdiğim birkaç kedi köpek var. bir gün biraz geç çıksam mama vermeye bekliyor oluyorlar beni köşelerinde. eve az geç gelsem benim bebekler kapı önünde karşılıyor. kedilerimden biri yazın sıcak oluyor diye camı açıp odamın kapısı kapalı uyuduğumda 2 saatte bir gelip miyavlıyor kapımın önünde ben ona seslenene ya da çıkıp sevene kadar susmuyor telaşlı telaşlı miyavlıyor yavrum. inanılmaz düşkünler ben de onlara öyle cidden onlara bir şey olursa naparım bana bir şey olursa onlar napar diye düşünüp üzülüyorum çok. düşünmemeye çalışıyorum o yüzden.

 
38 yaşındayım
ben bunu ta aklımın erdiği zamanlarda annemlerle tatile cıkarken dahi düşünürdüm.
hala da bu düşüncem devam eder.

tadavi ol demeyeceğim:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…