Kalbim çok kırık, öyle böyle değil. Bebemi uyuttum, balkonda denize karşı kadeh kaldırıyorum. Hava soğuk, inceden yağmurda var. Üstümde de Leyla ile Mecnundaki mecnunun depresyon hırkası. Buraya yazdım yazdım sildim. Kime neyi nasıl anlatsam bilemiyorum. Mesele eşim ve bitmeyen kavgalarımız. Eşimi çok seviyorum, onun da beni sevdiğini çok iyi biliyorum. Ama aramızda saygı denen birşey kalmadı artık... Ve her tartışmamızda kızımızın yüzüne bakarken çok vicdan azabı çekiyorum. Ben anne olmak için çok mücadele verdim. Kızımın bugün ilk yaş günü. Şuan duygusal boşluktayım, biraz da mayhoş, sabaha hemen kendime gelip kızım için yine neşeli olacağım söz, taşlamayın beni. Eşim diyordum. Merhametini çok iyi bilirim, beni sevdiğini çok iyi bilirim, bizsiz asla hiç birşey yapmaz, hiç bir isteğime of demez, babalığına zaten söyleyecek tek sözüm yok, kızımızı bir doğurmadı, bir de emzirmedi. Zeytinyağlı sıpaları, oyunları, sabahtan akşama akşamdan sabaha benimle perişan oluşu.. Maddi manevi çok zorluklar çektik başbaşa herşeyin üstesinden geldik, önceki konularımdan bilen bilir, işe girdim kv bir süre kızımıza baktı olmadı gitti, ben işe devam ettim süreci birlikte idare ettik ve başardıkta. Ama ben şimdi eşimi tanıyamıyorum. O bana gözü gibi bakan adam yok.. İnatçı, kibirli, herşeyi her olayı yokuşa süren, sadece yüzüne güldüğümde iyi olan, beni dinleyen anlayan uzun uzun sohbet ettiğim derdimi anlatabildiğim adam yok. Ve bugün öyle bir tartışma yaşadık ki, diğerlerinden çok farklı. İçimde birşeyler koptu gitti. Benim öfke nöbetlerim, fevri davranışlarım var. Bu da insanı olmaması gereken şeylere teşvik ediyor, bunun farkında olup psikolojik destek alıyorum, bir şeylerin düzelmesi adına çabalıyorum ilaç kullanıyorum. Ama eşimin de alması gerekiyor hiç ikna edemedim. Ne yapacağım, nasıl davranacağım bilmiyorum. Sadece kızıma çok üzülüyorum içim parçalanıyor.
Biraz içimi dökmeye ihtiyacım vardı, birazda yüreklendirilmeye.. Epey yalnızım. Dediğim gibi mayhoşum, saçma, devrik, alakasız olmuş olabilir bazı şeyler, kusura bakmayın. Kalpleri kırgın olan herkese iç huzuru diliyorum, iyi geceler
ben şimdi eşimi tanıyamıyorum. O bana gözü gibi bakan adam yok.. İnatçı, kibirli, herşeyi her olayı yokuşa süren, sadece yüzüne güldüğümde iyi olan, beni dinleyen anlayan uzun uzun sohbet ettiğim derdimi anlatabildiğim adam yok
Benim öfke nöbetlerim, fevri davranışlarım var. Bu da insanı olmaması gereken şeylere teşvik ediyor, bunun farkında olup psikolojik destek alıyorum, bir şeylerin düzelmesi adına çabalıyorum ilaç kullanıyorum.
Şimdi öncelikle kusura bakarak şöyle diyeceğim, bu kesin ve net yorumun sanki sen bizimle yaşıyormuşsun gibi bir hava kattı buralara.. Durduk yere AA hayat çok güzel kuşlar ötüyor dur ben bi sinir krizi geçireyim demiyorum. Bilirsin ki herşeyin bir sebebi vardır. Her ihtimali kesin dille yazan şu fikrin, bunları hiç düşünemezmiydi. Şu kadar olasılık dahilinde yazan arkadaşlara bak, bir de senin yazdığına. Gerçekten kadının düşmanı kadın. Ha olasılık dahilinde yazdığın tek şey eşimin başkasıyla yakınlık kurup kuramadığı, ona da ben kesin net bir dille yazayım. Her anlaşmazlık, her kavga, her krizin sebebi illa 3. Kişi değil, insanlar ne sınavlardan geçiyor.. Bizi de yoran çok şey oldu ama altını çiziyorum 3.kişi sebebi ile değil. Yani bu tezinizi çürütüyorum, mümkün değil.Eşinin sabrını bitirmişisn, anlaşılan o ki öfke nöbetlerin ve fevri davranışların eşini senden uzaklaştırmış. Kusura bakma ama konunun en başında anlattığın o adamı kendinden uzaklaştırmışsın. Umarım, senden uzaklaşıp bir başkasına yakınlaşmamıştır.
HahahahKonuya yorumum yok. Sadece konuya girişin çok bayık olduğunu söylemeye geldim.
Gidiyorum
Benim seninle ne alıp veremediğim olabilir, sen kimsin ki ben senin düşmanın olayım? Dışarıdan bir gözle, anlattıklarından ve hayat tecrübelerimden yorumumu yaptım. Mümkün değil, peki. Bu dünyada mümkün olmayan tek şey geçmişi geriye getirmektir. Yolun açık olsun.Şimdi öncelikle kusura bakarak şöyle diyeceğim, bu kesin ve net yorumun sanki sen bizimle yaşıyormuşsun gibi bir hava kattı buralara.. Durduk yere AA hayat çok güzel kuşlar ötüyor dur ben bi sinir krizi geçireyim demiyorum. Bilirsin ki herşeyin bir sebebi vardır. Her ihtimali kesin dille yazan şu fikrin, bunları hiç düşünemezmiydi. Şu kadar olasılık dahilinde yazan arkadaşlara bak, bir de senin yazdığına. Gerçekten kadının düşmanı kadın. Ha olasılık dahilinde yazdığın tek şey eşimin başkasıyla yakınlık kurup kuramadığı, ona da ben kesin net bir dille yazayım. Her anlaşmazlık, her kavga, her krizin sebebi illa 3. Kişi değil, insanlar ne sınavlardan geçiyor.. Bizi de yoran çok şey oldu ama altını çiziyorum 3.kişi sebebi ile değil. Yani bu tezinizi çürütüyorum, mümkün değil.
Nasıl bu kadar emin olabiliyorsunuz ?. Bizi de yoran çok şey oldu ama altını çiziyorum 3.kişi sebebi ile değil. Yani bu tezinizi çürütüyorum, mümkün değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?