- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
- Konu Sahibi eftelya2015
-
- #21
senın ılk yasadıgın hevesı o ılk defa yasamıyor hepsı bu
evet ana sorun bu aslında ama ilk kez bebek sahibi olmasa da bizim için ilk olan birşey, insan biraz sevinir, belli eder, ne bileyim yaaa zaten önemi de yok artık benim için...senın ılk yasadıgın hevesı o ılk defa yasamıyor hepsı bu
Çocuk siz evlenmeden öncesinde vardı yani bunu bilerek kabul ettiniz. Konuşmalarınızdan anladığım kadarıyla yeterli ilgiyi gerçekten göstermiyorsunuz, yabancı olarak duruyorsunuz çocuğa karşı. Babada haliyle çocuğun üzülmemesi için onu daha fazla korumaya çalışıyor. Kaldı ki hafta sonu birlikte plan yapmışlar sizde onlara katılabilirdiniz ancak siz kendi "planlarınıza" eşinizin uymasını istiyorsunuz. Çocuk ben gelmicem mi dicek nasıl olsa gelcek diye bir konuşmadan bu anlaşılıyor ne yazık ki. Ancak kendi çocuğunuz olsa - ay oğluşum sıkılır ne işi var burada gitsin eğlensin - diye bir cevap vereceksiniz sanki. İşte çifte standart ve eşinizin yaklaşımı tamda burada başlıyor haklı olarak.Ablalık yapıyorum ama o fazlasını istiyor , ben fazlasını kendimin olmayan bir çocuğa yapamam , birde beni çocuktan uzaklaştıran etkenler var eşim kaynaklı...
Ablalık yapıyorum ama o fazlasını istiyor , ben fazlasını kendimin olmayan bir çocuğa yapamam , birde beni çocuktan uzaklaştıran etkenler var eşim kaynaklı...
siz de ikinci çocuğunuz olsa aynı kaygıyı taşırsınız. "acaba ilkiyle yeterince ilgilenmeyecek miyim. kıskanacak mı? ayrım yapar mıyım? " dersiniz. kaldı ki burada, eski eşten bir çocuk var. çocuk zaten ihmal ediliyor. (sizin bakış açınızla değil, anne baba bakış açısıyla) siz ne derseniz deyin. babası ona yetemediğini düşünüyor ve suçluluk duyuyor. malesef ben sadece sizin pencerenizden bakamıyorum.
öncelikle üvey oğul demeyelim -onun bir annesı ve babası var -ben sadece ablayım. Ona ebeveynlik yapmıyorum-yapmam da...Mesela ne gibi etkenler, haftasonu onlara ait, sen onlara katılsaydın keşke ya da ille gelin demeseydin
Yapacak birsey yok çocuklu bir adamla evlisin, asıl sorunlar çocuğun doğunca başlayacak bence, üvey oğlunu daha çok dışlarsan eşinle aranız hepten bozulacak
eşiniz gerçekten böyle mi söyledigetirmedi hatta telefonda söylediğimde gözün aydın dedi!
o bizim bebeğimiz "gözümüz aydın" değil "gözün aydın" ......
akşam senin yüzünde sevinç ifadesi göremedim, belli ki sevinmemişin ama sorun değil senin bir çocuğun zaten var bu da benim çocuğum dedim , kendisinden de birşey beklemediğimi, hastaneye de yalnız gidebileceğimi söyledim ( paran var git tabi oldu , ben isterdim ki sen gelme desende o bizim çocuğumuz bende geleceğim desin ama nerde... )
eveteşiniz gerçekten böyle mi söyledi
öncelikle üvey oğul demeyelim -onun bir annesı ve babası var -ben sadece ablayım. Ona ebeveynlik yapmıyorum-yapmam da...
ikinci olarak ben onu dışlamıyorum , onun varlığını ilk günden kabul ettim, sadece eşim bazen ikimiz arasındaki dengeyi sağlayamıyor, yani evet ilgiye muhtaç bir evlat var ama bir taraftada her koşulda yanında olan bir eş ve sana armağan olarak verdiği bir bebek var.
ortada yapılan bir plan yok 2 koca gün evde oturdular, her haftasonu olan rutın ( evdede ikiside tabletını alır ayrı odalard atakılırlar yemek saatı harıcınde ), ben ailevi bir durumdan ötürü gittim diş buğdayı vardı yegenımın 1 hafta önceden bilinen birşeydi, çocuk daha öncede geldi bizimle gittiğim yer yazlık zaten deniz var, kum var,açık hava vs... yani bildiği bir yer , ordaki insanları da tanıyor.Çocuk siz evlenmeden öncesinde vardı yani bunu bilerek kabul ettiniz. Konuşmalarınızdan anladığım kadarıyla yeterli ilgiyi gerçekten göstermiyorsunuz, yabancı olarak duruyorsunuz çocuğa karşı. Babada haliyle çocuğun üzülmemesi için onu daha fazla korumaya çalışıyor. Kaldı ki hafta sonu birlikte plan yapmışlar sizde onlara katılabilirdiniz ancak siz kendi "planlarınıza" eşinizin uymasını istiyorsunuz. Çocuk ben gelmicem mi dicek nasıl olsa gelcek diye bir konuşmadan bu anlaşılıyor ne yazık ki. Ancak kendi çocuğunuz olsa - ay oğluşum sıkılır ne işi var burada gitsin eğlensin - diye bir cevap vereceksiniz sanki. İşte çifte standart ve eşinizin yaklaşımı tamda burada başlıyor haklı olarak.
bana sen karısma, onun annesı babası var bız boyle alıstırdık boyle gıder dıyen bır adam bunu kabul eder dıye dusunuyorum.Bu bakış açısını demek ki esin kabul etmiyo
valla tepkısı bu oldu işte...sen hamile olduğunu öğrenmeden önce de hep eşinle ilgili konular açardın, hatırlıyorum... hamile olduğunu burda paylaşınca senin adına çok sevinmiştim ama içimden de dedim ki kadıncağızın zaten sorunlu bir eşi var, acaba bebeğe ne tepki verecek?
aslinda sizi elestirmek yada uzmek istemiyorum keske daha once cocuklu ve bosanmis bir adamla keske evlenmeseydiniz bir de bu adam ikinci bir cocuk istemiyor. aci ama gercek galiba iyi bir isiniz var kendinizi ve cocugunuza ilerde cok iyi bakarsiniz baktiniz ayni hareketlere devam rest cekersiniz duzelmiyorsa bosanirsiniz cunku cocugunuzu onu istemeyen bir babayla buyutmeyin derim.Gecen Cuma gebe oldugumu ogrendım.Eşim şehir dışında idi, o geldiğinde ise ben memlekete gidecektim yegenımın diş buğdayı vardı o sebeple, bende müjdeli haberi telde verdim.
Kendisine de gel dedim ama gelmedi haftasonu, oğlunu almıştı (ilk evliliğinden olan haftasonları bizimle kalıyor) gelmek istemiyor dedi, sonra param yoktu dedi hep bahane kısacası 9 yasında cocuk sen gelsen yok ben gelmem mı dıyecek ıstemese de gelecek, kı daha öncede gittiğim yere geldi-ordakileri tanıyor-insanlar fazlasıyla ilgi gösterdi kendisine, bende eşimin gelmemesine kırıldım içten içe..
Neyse dün döndüm trafik vardı arabam geç geldi 1 saate yakın beklemişler beni, oğlanı halasına bıraktık ( orda kalcaktı), bizde eve doğru yola koyulduk.
Durdu durdu cocukla konuşmuyorsun dikkatimi çekiyor dedi, halbukı ben ortaya konustum hep arabaya bındıgımden berı , bende konussamda bırsey soylemıyor hem ben ıkınıze hıtaben konusuyorum dedim-burdan konu bir açıldı adam içinde ne biriktirdi ise kustu bana..
Az kalsın bana vuracaktı bile...
Benım bır yurt dısı gorev ısım var 3 hafta sonra gıdecegım yok gıdersen benı bosa, yok nıye 2 hafta ust uste aılemın yanına gıtmısım, yok ev bakıyoruz aılem destek verecek pesınat onlardan, kredı benden olacak esım hep yarım yamalaklara bakıyor(ınsaatı bıtmemıs ya da kuru kapı pencere takılı evler) bende gecen varsa paran o zaman bakarsın onlara bıze bıtmıs ev gerek demıstım ona bozulmus ( ailemin parasını istemiyormus, benım adıma olan evde oturmazmıs.. vs.)
Aksam eve gectık ayrı takıldık, bır ara gıdeyım konusayım dedım ( o zamana kadarda dus mus aldım, esyalarımı yerlestırdım yerıne, stresten mıdem bulandı kustum bır gelıp bakmadı bıle..)maç ızlıyordu sankı karsımdakı duvar ne desem ters ters cevaplar, bende dıyecegımı dedım gıttım yattım, akşam salonda uyudu ( benım kapım açıktı kendısı gelmedı)
Sabahta kalktı bırsey yok gıbı, benı ıse bırakacaktı gıt sen dedım gıtmedı bende atladım arabaya bıraktı benı, aksam doktora gıdecegız ılk kontrolum ama ıcımde hıc heves yok-korkuyorumda bebegıme bırsey olacak dıye- dusunmemeye calısıyorum yapamıyorum- boşayacaksa boşasın ona muhtaç değilim ama ben boşanmak için evlenmedim her zorlukta arkamı donup gıtmekte bana gore degıl ama ne yapsam ta burnunu surtsem bılemedım???
Bana yardım edın..!!!
bana sen karısma, onun annesı babası var bız boyle alıstırdık boyle gıder dıyen bır adam bunu kabul eder dıye dusunuyorum.
gecmıs zamanda bır mevzu olmustu da oğluyla ilgili fikrimi söylemiştim ...
beni onunla ilgili hep konunun dışında tuttuğu için bende çocuğa karşı mesafe koydum, zaten dediğim gibi onun kadar sevmem imkansız hem karakterimden ötürü hem de sonuçta kan bağı denen içgüdüsel bir durum var..Oy oy oyyy öyle denir mi yaa ciddi öküz hee
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?