- 19 Aralık 2016
- 3.736
- 10.131
- 128
- 32
Hanımlar selamlar. Uzun olacak baştan belirteyim. Sorunum keşke eş,sevgili vs olsaydı daha kolay olurdu. Hayatıma lanet okuyorum artık. İnsanın hiçbir işi yolunda gitmez mi ? Uğursuz muyum,kimin bedduasini aldım da böyle şeyler yaşıyorum anlamıyorum. Konuya geçerken biraz bilgi vereyim daha iyi anlamanız açısından.
Ben şuan çalışamıyorum. Sebebi egitimimin devam etmesi ve zorunlu staj vs durumları. Ailemle yaşıyorum. Ailemden ayrı bir yere çekip gittim,ise basladim. Annem yanıma geldi,alışamadı. Kendisinin bazı kronik rahatsızlıkları var, ben de kıyamadım ve memlekete geri döndük. Anneme kiyamadigim için şuan buradayım. Bensiz hem hasta oluyor,hem de kendini babam dediğim merhametsiz adama çok ezdiriyor. Annem memur emeklisi. Babam da kamuda. Şimdi konuya geleyim.
Babam benim küçüklüğümden beri annemi aldatır. Kaç kez anneme boşan dedim . Annem ise bence sadece kendilerini düşünen kardeşlerinin lafına bakıp bosanmadi. İkisi de şuan 50 ye yakın yaşta insanlar anne ve babam. Babam hala aynı. Geçen aylarda babamın yine bir kadınla mesajlastigini yakaladım. Kadın evli ve kocasını tanıyoruz. Kadına bu saatte neden eşime mesaj atiyorsunuz diye babamın telefonundan yazdım. Babam anladı benim yaptığımı ve birbirimize girdik. Annem ve ben babama tavır aldık. Çok rahattik, iki aydır. O geliyor ,mutfakta oturuyor, orada TV izliyordu. Çamaşırını yikamadik, yemeği kendimize kadar yaptık. Sığıntı gibi yaşadı . Ama annem yine beni dinlemedi. Amcami arayıp anlattı, sanki babam amcamı dinler gibi. Amcamlar geldi Cat kapı. Bugün gittiler. Hiçbir şey değişmedi, değişmeyecek. Onlar gider gitmez babam zorbalığa başladı. Her şeyini eleştiriyor şuan annemin. Bana da laf geliyor tabii. Anneme artık tek kelime etmek istemiyorum. Ne hali varsa görsün, çok pişmanım. Keşke hiç bulasmasaydim, yine ben kötü oldum. Sadece birilerine anlatmak istedim. Aile meselesi kimseye anlatılmıyor. Buraya yazarken dahi utandım,ama çok doldum . Okuyanlara teşekkür ederim. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum. Hayatımdan nefret ediyorum. Ebeveynlerimi sevmekten de alikoyamiyorum kendimi,bu nedenle kendime çok kızıyorum.
Not: babamin manevi olarak hiçbir faydasını görmediğim gibi maddi bir faydası da yoktur bana. Harçlık vermez, bir şey istesem asla almaz. Beni sevmediğini biliyorum. Ama babadır,ben seviyorum. Bunu niye söylüyorum bilmiyorum. İyi değilim.
Ben şuan çalışamıyorum. Sebebi egitimimin devam etmesi ve zorunlu staj vs durumları. Ailemle yaşıyorum. Ailemden ayrı bir yere çekip gittim,ise basladim. Annem yanıma geldi,alışamadı. Kendisinin bazı kronik rahatsızlıkları var, ben de kıyamadım ve memlekete geri döndük. Anneme kiyamadigim için şuan buradayım. Bensiz hem hasta oluyor,hem de kendini babam dediğim merhametsiz adama çok ezdiriyor. Annem memur emeklisi. Babam da kamuda. Şimdi konuya geleyim.
Babam benim küçüklüğümden beri annemi aldatır. Kaç kez anneme boşan dedim . Annem ise bence sadece kendilerini düşünen kardeşlerinin lafına bakıp bosanmadi. İkisi de şuan 50 ye yakın yaşta insanlar anne ve babam. Babam hala aynı. Geçen aylarda babamın yine bir kadınla mesajlastigini yakaladım. Kadın evli ve kocasını tanıyoruz. Kadına bu saatte neden eşime mesaj atiyorsunuz diye babamın telefonundan yazdım. Babam anladı benim yaptığımı ve birbirimize girdik. Annem ve ben babama tavır aldık. Çok rahattik, iki aydır. O geliyor ,mutfakta oturuyor, orada TV izliyordu. Çamaşırını yikamadik, yemeği kendimize kadar yaptık. Sığıntı gibi yaşadı . Ama annem yine beni dinlemedi. Amcami arayıp anlattı, sanki babam amcamı dinler gibi. Amcamlar geldi Cat kapı. Bugün gittiler. Hiçbir şey değişmedi, değişmeyecek. Onlar gider gitmez babam zorbalığa başladı. Her şeyini eleştiriyor şuan annemin. Bana da laf geliyor tabii. Anneme artık tek kelime etmek istemiyorum. Ne hali varsa görsün, çok pişmanım. Keşke hiç bulasmasaydim, yine ben kötü oldum. Sadece birilerine anlatmak istedim. Aile meselesi kimseye anlatılmıyor. Buraya yazarken dahi utandım,ama çok doldum . Okuyanlara teşekkür ederim. Şuan ne yapacağımı bilmiyorum. Hayatımdan nefret ediyorum. Ebeveynlerimi sevmekten de alikoyamiyorum kendimi,bu nedenle kendime çok kızıyorum.
Not: babamin manevi olarak hiçbir faydasını görmediğim gibi maddi bir faydası da yoktur bana. Harçlık vermez, bir şey istesem asla almaz. Beni sevmediğini biliyorum. Ama babadır,ben seviyorum. Bunu niye söylüyorum bilmiyorum. İyi değilim.
