Bir akıl verir misiniz?

greycloudz

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
20 Ekim 2021
26
16
30
Buraya konunun detayını yazmayacağım. Sizlerden sadece akıl ve öneri istiyorum.
Eşimi çok seviyorum. 10 yılın üstüne evlendik ilişkimiz, iletişimimiz gayet iyi. 1 yılı aşkındır evliyiz.
Yaklaşık 5 aydır eşimin ailesi ile bazen ufak bazen ise ciddi sorunlar yaşadım. Ve artık tavrımı değiştirmem gerektiğinin farkına vardım. Artık daha mesafeliyim. Eşim bazen konuların çok dışında kaldı bazen de tamamen içinde oldu. Ben ne olup ne bittiyse olduğu gibi anlattım. O da sağ olsun bana hak verip yanımda oldu. Ama hiçbir şekilde ailesine bana karşı yanlış yaptıklarını, benim üzüldüğümü ve benim hakkıma girdiklerini söylemedi. Yani bana yanındayım sen haklısın derken ne annesi bildi ne babası...
Ben ona seninle beraber ailene giderim sen yokken gitmem dedim, o da öyle yapalım dedi bunda sorun yok ama bu sefer annemleri çağıralım demeye başladı. Daha önce böyle bir şey yoktu. Ben o kadar üzüldüm o kadar ağladım, o kadar yıprandım ki. Bunları bile bile beni zora sokmasına dayanamıyorum. Hiçbir şey olmamış gibi davranamıyorum. Tabii ki gelecekler tabii ki çağıracağım ama bana fırsat vermeden birkaç kere çağıralım dedi. Ben kolay unutamıyorum yapılanları söylenenleri. O çabuk unutuyor. Aynı durumda o olsa ben aileme haksız oldukları konuları bir bir söyler eşime destek olurdum bunu o da biliyor. Ama o kimseyi karşısına almak istemiyor.
Benim ailem ile eşimin arası çok iyi maşallah. Hem annem hem babam o kadar değer verip saygı gösteriyorlar ki. Ben öyle bi şey görmedim onun ailesinden. Sadece sözde onlar. Üzülerek söylüyorum hiç hissetmedim samimiyetlerini malesef.
Bana bir akıl verin; ben nasıl yapılanlar olmamış gibi davranayım? Örneğin babasını görüyorum oturuyoruz, bana şunu demişti, anneme babama şunu yapmıştı diye kendi kendime kuruluyorum. Bu sefer içime öfke doluyor. Eşimden çıkarıyorum sinirimi. Suratsız geçimsiz kavgacı bir insan oldum çıktım. Eşimin değişeceğini sanmıyorum. O böyle arada takılacak belli ki. Ama ben buna ne kadar dayanırım bilmiyorum. Burda okuyorum kayınvalideler gelinlere neler yapmış ama o gelinler yine de sapasağlam devam etmişler bazı şeylere. Ben edemiyorum çünkü daha gücüm kalmadı. İçime attıkça patlayacak gibi oluyorum.
Beni üzdüklerini vs unuturum geçer. Ama aileme bir ayıp yapıldı. Onu unutamam. Asla olmamış gibi davranamam. Normal bir sohbette bile hemen laf sokarak cevaplayasım ya da imalı konuşasım geliyor. Kendime kızıyorum. Kötü bir insan oldum ben. Kötü şeyler düşünüyorum diye...
Bundan sonrasına nasıl devam etmeliyim?
Ona çok bunaldığımı, bir gün ailesi ile benim aramda tercih yapmasını istersem ailesini seçmesini söyledim. Kızıp susturdu beni.
Eşime yaklaşımım nasıl olmalı?
 
Buraya konunun detayını yazmayacağım. Sizlerden sadece akıl ve öneri istiyorum.
Eşimi çok seviyorum. 10 yılın üstüne evlendik ilişkimiz, iletişimimiz gayet iyi. 1 yılı aşkındır evliyiz.
Yaklaşık 5 aydır eşimin ailesi ile bazen ufak bazen ise ciddi sorunlar yaşadım. Ve artık tavrımı değiştirmem gerektiğinin farkına vardım. Artık daha mesafeliyim. Eşim bazen konuların çok dışında kaldı bazen de tamamen içinde oldu. Ben ne olup ne bittiyse olduğu gibi anlattım. O da sağ olsun bana hak verip yanımda oldu. Ama hiçbir şekilde ailesine bana karşı yanlış yaptıklarını, benim üzüldüğümü ve benim hakkıma girdiklerini söylemedi. Yani bana yanındayım sen haklısın derken ne annesi bildi ne babası...
Ben ona seninle beraber ailene giderim sen yokken gitmem dedim, o da öyle yapalım dedi bunda sorun yok ama bu sefer annemleri çağıralım demeye başladı. Daha önce böyle bir şey yoktu. Ben o kadar üzüldüm o kadar ağladım, o kadar yıprandım ki. Bunları bile bile beni zora sokmasına dayanamıyorum. Hiçbir şey olmamış gibi davranamıyorum. Tabii ki gelecekler tabii ki çağıracağım ama bana fırsat vermeden birkaç kere çağıralım dedi. Ben kolay unutamıyorum yapılanları söylenenleri. O çabuk unutuyor. Aynı durumda o olsa ben aileme haksız oldukları konuları bir bir söyler eşime destek olurdum bunu o da biliyor. Ama o kimseyi karşısına almak istemiyor.
Benim ailem ile eşimin arası çok iyi maşallah. Hem annem hem babam o kadar değer verip saygı gösteriyorlar ki. Ben öyle bi şey görmedim onun ailesinden. Sadece sözde onlar. Üzülerek söylüyorum hiç hissetmedim samimiyetlerini malesef.
Bana bir akıl verin; ben nasıl yapılanlar olmamış gibi davranayım? Örneğin babasını görüyorum oturuyoruz, bana şunu demişti, anneme babama şunu yapmıştı diye kendi kendime kuruluyorum. Bu sefer içime öfke doluyor. Eşimden çıkarıyorum sinirimi. Suratsız geçimsiz kavgacı bir insan oldum çıktım. Eşimin değişeceğini sanmıyorum. O böyle arada takılacak belli ki. Ama ben buna ne kadar dayanırım bilmiyorum. Burda okuyorum kayınvalideler gelinlere neler yapmış ama o gelinler yine de sapasağlam devam etmişler bazı şeylere. Ben edemiyorum çünkü daha gücüm kalmadı. İçime attıkça patlayacak gibi oluyorum.
Beni üzdüklerini vs unuturum geçer. Ama aileme bir ayıp yapıldı. Onu unutamam. Asla olmamış gibi davranamam. Normal bir sohbette bile hemen laf sokarak cevaplayasım ya da imalı konuşasım geliyor. Kendime kızıyorum. Kötü bir insan oldum ben. Kötü şeyler düşünüyorum diye...
Bundan sonrasına nasıl devam etmeliyim?
Ona çok bunaldığımı, bir gün ailesi ile benim aramda tercih yapmasını istersem ailesini seçmesini söyledim. Kızıp susturdu beni.
Eşime yaklaşımım nasıl olmalı?
Senin de dediğin gibi, ya unutup bir şey olmamış gibi davranacaksın onlara karşı ya da sınırını çizip hep uzak kalacaksın. Ama unutma ne yaparlarsa yapsınlar insan genelde ailesinin tarafını tutar. Yani şaşırma kocanın bu davranışlarına. 🤷🏻‍♀ Tercih muhabbetine girme bile. 🙏🏻
 
Öncelikle kendinize şu soruyu sorun evliliğinize devam etmek istiyor musunuz? Cevabınız evetse eş ailesini evliliğinize dahil etmemeyi öğrenmeniz lazım. Açıkçası şu yapılanları unutamıyorum elimde değil muhabbeti bana garip geliyor. İnsan unutamaz evet katılıyorum ama politik olmak zor değil. Neden evliliğinize zarar veriyorsunuz ki onlar yüzünden? Şunu kabullenmeniz lazım sevin sevmeyin o insanlar hayatınızda var olacaklar. Eşiniz ailesini atamaz. Aranızdaki ilişkinin sınırını çizmek sizi elinizde. Size ne yaptıklarına dair somut örnekler verebilirseniz daha iyi yorum yapabiliriz
 
Eşiniz sizn ailenize iyi imiş. Siz çok samimi olmasanız da gayet mesafeli davranın. Ama evime almam muhabbetine girmeyin arada eşiniz var. Gelsinler yesinler içsinler gitsinler. Ya ailen ya ben konuları yıpratır sizi haberiniz olsun. Evet sonuna kadar haklıyız ama bazen adamları çok darlıuoruz sanki
 
Mesela. Onlar şehir dışındayken dip köşe kayınvalidemin evini temizledikten sonra (buna ne gerek var bilmiyorum ama temizlik yapmamı istemişti) sofrada otururken sen de öyle üstten bi temizlemişsin sağ ol dedi. Kayınpederim de evi bile diğer oğlum temizledi gibi bir şey söylemişti. Yediğim boğazıma dizildi o an. Kayınvalidem burda yokken kayınpederimin kirlilerini yıkayıp ütüleyip her gün ona yemek yetiştirirken kimseden bir teşekkür görmedim üstüne bir de yapmasaydı etmeseydi temiş kayınpederim kayınvalideme. Bunlar aslında öyle tırt sebepler ki... Asıl sorun; bana karşı ikili oynanması. Kayınpederimin eşime şirin görünüp arkasından elaleme onu küçük düşürücü konuşması.. Kayınvalidemin yalan yere yeminleri.. Oğlunu görünce masum moduna girmeleri... Yalana tahammülüm yok. Kaybettim onlara olan inancımı artık.
 
Eşiniz sizn ailenize iyi imiş. Siz çok samimi olmasanız da gayet mesafeli davranın. Ama evime almam muhabbetine girmeyin arada eşiniz var. Gelsinler yesinler içsinler gitsinler. Ya ailen ya ben konuları yıpratır sizi haberiniz olsun. Evet sonuna kadar haklıyız ama bazen adamları çok darlıuoruz sanki
darladığımın bunalttığımın farkındayım. ben sadece anlaşılmak istiyorum... ona da üzülüyorum ama ben daha beter durumdayım. o yapı olarak umursamaz bir insan
 
Öncelikle kendinize şu soruyu sorun evliliğinize devam etmek istiyor musunuz? Cevabınız evetse eş ailesini evliliğinize dahil etmemeyi öğrenmeniz lazım. Açıkçası şu yapılanları unutamıyorum elimde değil muhabbeti bana garip geliyor. İnsan unutamaz evet katılıyorum ama politik olmak zor değil. Neden evliliğinize zarar veriyorsunuz ki onlar yüzünden? Şunu kabullenmeniz lazım sevin sevmeyin o insanlar hayatınızda var olacaklar. Eşiniz ailesini atamaz. Aranızdaki ilişkinin sınırını çizmek sizi elinizde. Size ne yaptıklarına dair somut örnekler verebilirseniz daha iyi yorum yapabiliriz

Çok havada kalan bir konu olmuş, size ne gibi yanlış hareketleri oldu ki evinize bile davet etmek istemiyorsunuz
Mesela. Onlar şehir dışındayken dip köşe kayınvalidemin evini temizledikten sonra (buna ne gerek var bilmiyorum ama temizlik yapmamı istemişti) sofrada otururken sen de öyle üstten bi temizlemişsin sağ ol dedi. Kayınpederim de evi bile diğer oğlum temizledi gibi bir şey söylemişti. Yediğim boğazıma dizildi o an. Kayınvalidem burda yokken kayınpederimin kirlilerini yıkayıp ütüleyip her gün ona yemek yetiştirirken kimseden bir teşekkür görmedim üstüne bir de yapmasaydı etmeseydi temiş kayınpederim kayınvalideme. Bunlar aslında öyle tırt sebepler ki... Asıl sorun; bana karşı ikili oynanması. Kayınpederimin eşime şirin görünüp arkasından elaleme onu küçük düşürücü konuşması.. Kayınvalidemin yalan yere yeminleri.. Oğlunu görünce masum moduna girmeleri... Yalana tahammülüm yok. Kaybettim onlara olan inancımı artık
 
darladığımın bunalttığımın farkındayım. ben sadece anlaşılmak istiyorum... ona da üzülüyorum ama ben daha beter durumdayım. o yapı olarak umursamaz bir insan
Belkide sizn arkanızdan ailesine karşı tutuyordur sizi. Eşini ailesine, ailesini eşine ezdirmeyen bir tip olarak canlandı gözümde eşiniz.
 
Herkes mesafeli ol demiş te cocuk olunca nasıl mesafeli olacak?
O çocuğu görmek isteyecekler vsvs.
Valla mesafeden anlarlarsa dur bakalim ama bu tarz aileler anlamaz.
Çünkü Esin kendi demiş eve gelsinler vs.
Hamilelik lohusalik vsvs
Yaşınız kaç ?
Esinizden bu sebebten ayrılmak istiyor musunuz?
Kendinize bunları sorun.
Sevginiz ağır basıyor mu?
Ayrılsam bir daha evlenir misin?
Bir daha evlensen aynı sorunla karşılaşınca tepkin ne olacak?
Duygu durumunu tart.
Ben bu aileyi ömür boyu çeker miyim?
Hepsi sende bitiyor
En güzeli politik olmak arkadaşların dediği gibi.
Ben mesela politik olamam.
 
Herkes mesafeli ol demiş te cocuk olunca nasıl mesafeli olacak?
O çocuğu görmek isteyecekler vsvs.
Valla mesafeden anlarlarsa dur bakalim ama bu tarz aileler anlamaz.
Çünkü Esin kendi demiş eve gelsinler vs.
milelik lohusalik vsvs
Yaşınız kaç ?
Esinizden bu sebebten ayrılmak istiyor musunuz?
Kendinize bunları sorun.
Sevginiz ağır basıyor mu?
Ayrılsam bir daha evlenir misin?
Bir daha evlensen aynı sorunla karşılaşınca tepkin ne olacak?
Duygu durumunu tart.
Ben bu aileyi ömür boyu çeker miyim?
Hepsi sende bitiyor
En güzeli politik olmak arkadaşların dediği gibi.
Ben mesela politik olamam.
28 yaşındayım. Ayrılmak gibi bir düşüncem kesinlikle olmadı. Eşimle birbirimizi çok seviyoruz. Çocuk olsa nasıl olur bilmiyorum. Oraları düşünmek istemiyorum :KK43:
 
Mesela. Onlar şehir dışındayken dip köşe kayınvalidemin evini temizledikten sonra (buna ne gerek var bilmiyorum ama temizlik yapmamı istemişti) sofrada otururken sen de öyle üstten bi temizlemişsin sağ ol dedi. Kayınpederim de evi bile diğer oğlum temizledi gibi bir şey söylemişti. Yediğim boğazıma dizildi o an. Kayınvalidem burda yokken kayınpederimin kirlilerini yıkayıp ütüleyip her gün ona yemek yetiştirirken kimseden bir teşekkür görmedim üstüne bir de yapmasaydı etmeseydi temiş kayınpederim kayınvalideme. Bunlar aslında öyle tırt sebepler ki... Asıl sorun; bana karşı ikili oynanması. Kayınpederimin eşime şirin görünüp arkasından elaleme onu küçük düşürücü konuşması.. Kayınvalidemin yalan yere yeminleri.. Oğlunu görünce masum moduna girmeleri... Yalana tahammülüm yok. Kaybettim onlara olan inancımı artık

Gerçekten buna gerek yokmuş. Mesela size öyle mi dedi tamam yaşamıyormuşum madem bir daha ellemem evinizi der çekilirim kenara yerinizde olsam. Siz kendiniz cevap vermeyip susuyorsunuz sonra diyorsunuz eşim beni savunmuyor. E siz daha kendinizi savunmuyorsunuz ki. Kayınpederiniz oğlunun arkasından konuşuyorsa da bu oğlunu ilgilendirir. Size bir şey derse o zaman verirsiniz cevabını. Siz de ikili oynayın o zaman. Eşinize ailesini kötüleyerek bir yere varamazsınız mesela.
 
Gerçekten buna gerek yokmuş. Mesela size öyle mi dedi tamam yaşamıyormuşum madem bir daha ellemem evinizi der çekilirim kenara yerinizde olsam. Siz kendiniz cevap vermeyip susuyorsunuz sonra diyorsunuz eşim beni savunmuyor. E siz daha kendinizi savunmuyorsunuz ki. Kayınpederiniz oğlunun arkasından konuşuyorsa da bu oğlunu ilgilendirir. Size bir şey derse o zaman verirsiniz cevabını. Siz de ikili oynayın o zaman. Eşinize ailesini kötüleyerek bir yere varamazsınız mesela.
yok yok.. konuşup karşılık verdiğim çok oldu. eşim de tam tersi sen bi şey söyleme diyor artık. Eşime de ailesini kötülemek demeyelim tabii ki sadece gözünü açmak istedim. ters tepti..
 
yok yok.. konuşup karşılık verdiğim çok oldu. eşim de tam tersi sen bi şey söyleme diyor artık. Eşime de ailesini kötülemek demeyelim tabii ki sadece gözünü açmak istedim. ters tepti..

Açılmaz ki. Ben daha ailesine karşı gözünü açan bir tek kişi tanımadım. Anca o göz açılması yaş ilerleyince oluyor o da artık açılsa ne açılmasa ne.
 
Mesela. Onlar şehir dışındayken dip köşe kayınvalidemin evini temizledikten sonra (buna ne gerek var bilmiyorum ama temizlik yapmamı istemişti) sofrada otururken sen de öyle üstten bi temizlemişsin sağ ol dedi. Kayınpederim de evi bile diğer oğlum temizledi gibi bir şey söylemişti. Yediğim boğazıma dizildi o an. Kayınvalidem burda yokken kayınpederimin kirlilerini yıkayıp ütüleyip her gün ona yemek yetiştirirken kimseden bir teşekkür görmedim üstüne bir de yapmasaydı etmeseydi temiş kayınpederim kayınvalideme. Bunlar aslında öyle tırt sebepler ki... Asıl sorun; bana karşı ikili oynanması. Kayınpederimin eşime şirin görünüp arkasından elaleme onu küçük düşürücü konuşması.. Kayınvalidemin yalan yere yeminleri.. Oğlunu görünce masum moduna girmeleri... Yalana tahammülüm yok. Kaybettim onlara olan inancımı artık
O kadar benzer şeyler yaşadım ki, kıymet bilmezler bir teşekkürü bile çok görürler, mecbur olmadığın şeyleri üzerine yıkıp zaten görevinmiş gibi davranırlar. Benim eşim de çok arada kalır bana haklısın der ama karşı tarafa ağzını açmazdı. Ben çözümü eşimi aradan kaldırmakta buldum. Bir şey olduğunda pat pat yüzlerine söylüyorum artık, iyilik namına hiçbir şey yapmıyorum, eşimin anne babası gelmeyin diyemem geliyorlar da şehir dışında oldukları için yatılı da kalıyorlar ancak mesafeliyiz, eskisi gibi dillerinin kemiği yokmuşcasına konuşamıyorlar. Uzun süren yatılı kalmaları iki günü geçmiyor artık, bir şey isteyemiyorlar filan.
Size tek tavsiyem eşinizden bir şey beklemeyin, çünkü yapmayacak. Biz kadınlar ailemize karşı daha cesur davranırken onlar ağızlarından yanlış bişey dökülecek diye ödleri kopuyor. Yapmayın işlerini güçlerini ister bahane bulun ister direkt yapmayacağım deyin ama yapmayın. Kişiliğinize karşı yöneltilmiş bir durumda asla susmayın ki nerede duracaklarını bilsinler. Ben 4 yıllık evliyim bu noktaya gelmem hiç kolay olmadı keşke daha erken böyle yapsaydım dediğim çok oldu, eşimle yıprandığımızla kaldık. Siz de ufak ufak sınırlarınızı çizmeye başlayın bence. Ancak böyle rahat edersiniz
 
Vallahi benim yıllardır taktigim mesafeli durmak.Evime gelirse hizmet ederim ağzına laf vericek hiçbir söz ve davranışta bulunmam.Gecen bir konuda da yazmıştım benim kv üç kafalı ejderhadir diye.Birgun burada herkes kayınvalidesinin kötülüklerini yazsa benim ki rahat ilk beşe girer.Fakat oğlu için o anne.Uzak durun politik olun resmi olun.
 
X