bir an çok üzüldüm

Herşeye değdiyse üzülecek bir durum yok...
Ayrica bebeginiz sizi ağlarken de gorecek elbet...cok normal...
 
Değdi diyorsunuz ya bunu söylemek için henüz erken olduğunu düşünüyorum.
Beynin sağlıklı karar alma süreci 22-23 yaş dolaylarında tamamlanıyor.
Bu bilimsel bir gerçek.
Bu yaş öncesinde aldığımız her türlü karar,
hele de 'evlilik' ve 'çocuk sahibi olmak' gibi hayati kararlar ne kadar doğru? Tartışılır.
Bebeğinizin ağlamasını bu kadar dert edinip dramatik duygular içerisine girmeyin.
Konuşamadığı için tüm bebekler duygularını,isteklerini ağlayarak ifade ederler.
Kısacası bu bir iletişim yolu.
Ayrıca ağlamasın diye sürekli teselli edilen,pışpışlanan,dikkati başka yöne çekilen bebeklerin duygularını ifade etmesinin engellenmesi doğru bir yaklaşım değil.
Bunu da ben söylemiyorum Aletha Solter adlı uzmanın kitaplarında yazıyor.
Size yazarın -Bilinçli Bebek- adlı kitabını tavsiye ederim.
 
21 yaşında evlenip de çocuk yapmaya değecek hiçbir şey bilmiyorum bu dünyada. ben kendimi küçük görüyorum siz benden de küçüksünüz bir çocuğun sorumluluğu vs nasıl oluyor anlamıyorum ve nasıl bunu başka insanlara tavsiye edebiliyorsunuz?

eğer yaptığınız şeye değseydi oturup ağlamazdınız, kızın dediği de zorunuza gitmezdi. çünkü bir şey dememiş sen kaçmışsın nasıl hissediyorsun demiş. sizi kırmamak için çaba göstermesine gerek yok çünkü kırılacak bir şey yok çünkü siz yaptığınızda bir yanlışlık görmüyorsunuz niye kırılıyorsunuz?

son olarak da her şeyi abartmayın gözleriniz doldu diye 7 aylık bebenin travma geçireceğini sanmıyorum.
 
Universite okuyan birisi icin kacmak? Bilemedim.
Bu arada hic bir koca aileyi birakip gitmeye degecek kadar harika degildir. Ne olursa olsun. Umarim sizin yaptiginiz hatayi baska okuyan gencler yapmaz. Okumayanlara bir sey diyemiyorum su anda.
 
Yaş daha çok genç, kaçmak biraz anlamsız geldi. Arkalarından atlı mı kovalıyor? Biraz daha beklesinler. Yaş küçükken elbette aileler izin vermez evlenmeye. Gördükleri eğitim bitene kadar biraz beklenmesi gerektiğini düşünüyorum.

Siz sanırım kaçtığınız için aile konusunda biraz hassassınız çünkü arkadaşınız sizin deneyiminizi öğrenebilmek için size sormuş. Şu durumda sizden başka kimse ona en doğru şekilde yardımcı olamaz. Başka bir şeyler dediyse bilemem, zaten o dediği şeyleri bilmeden biz size herhangi bir yorumda bulunamayız, sadece buraya yazdığınıza bakılırsa siz gereğinden fazla hassas davranmışsınız. Bu olabilir tabii, her insan aynı değil, bazı insanlar daha kırılgandır ama dediğim gibi, sizden başka kimse yardımcı olamaz.
 
Sizi kırmak istemem ama teşvik ediyorsunuz kaçmaya resmen. Değdi diyerek cesaret veriyorsunuz.

Ben mutluyum ama dünyada ki hiçbir şey aileni eğitimini bırakmaya değmez demeliydiniz.

Hangi devirde yaşıyorlar.

Çocuk onu gerçekten seviyorsa ailesi ikna olana kadar mücadele vermeli. Seneler geçiyorsa bile. Ona bunu demelisiniz.

Siz farklı o farklı. Bir başkası daha niye kaçsın.
 
arkadaşlarınız da siz de kıza haksızlık yapmışsınız. abartıyorsunuz, üstelik kız özür de dilemiş.
kız size içtenlikle bir soru sormuş, üzüntülerinizi sıkıntılarınızı saklayıp, her şeye değdi diyeceğinize gerçekleri söyleyin. sakın kaçma, okulunu bitir aileni ikna et deyin.
belli ki sizden etkileniyorlar, biz de yapabilir miyiz acaba diyorlar. örnek olmayın. bak siz ne kadar üzülüyorsunuz. evladınız gözünüzdeki yaştan etkilenmez ama ruh durumunuzu yansıtırsınız.
ben bu arada size üzüldüğüm kadar annenize babanıza da üzüldüm. farkındasınız dimi bir evlat ne emeklerle büyüyor.
 
Neden ben hata ettim sen etme demiyorsun?Bekle,okulunu bitir biraz olgunlaş neden demiyor sun?Aile desteği olmadan insanın yarım kaldığını anlatsan keşke.Kız da bir hatadan dönmüş olur.
 
Yalan konuşmayın bnce çok aşırı derecede mutlu değilsiniz açtığınız konuların hepsinde ağladığımı bebeğim hissetti ailem benle konuşmuyor başka bi şey Yk
Bence siz ailenizi bal gibi özlüyo ve kırıldıklarını çok iyi biliyorsunuz.
Bebeğiniz de bir şey hissetmez merak etmeyin bence siz bir an önce anneniz ve babanızdan özür dileyin
 
Hangimiz başımıza ne geleceğini nereden biliyoruz? Ben son yıl okulumu evlendikten sonra okudum dünyanın sonu değil... Zaten biz kimseye karışamayız karar kendisinin...
 
Öncelikle yaşınız reşitse kaçmak fiilini hayatınızdan çıkarın.Çünkü yetişkin bireyler doğru ya da yanlış kararlar verirler, karar ailenin onayına uymuyor diye bu sıfatla anılamaz.Siz bir karar vermişsiniz anladığım kadarıyla, ama keşke kararı alırken, ne kadar sonuçlarına katlanabilirim diye düşünseymişsiniz.Bu ağlama krizleriniz ve alınganlığınız kararınızın sonuçlarını dramatize etmeden değerlendirememenizden kaynaklanıyor.İlk evliliğimi de ikinci evliliğimide onay beklemeden yaptım, sadece bilgilendirmede bulundum.Ben bilgilendirdikten sonra da ancak olumsuzluklar şunlar olabilir diye bir sohbet gerçekleşebilirdi.Kimseden onay beklemem kararlarım konusunda.

Olayı dramatize etmeyin, karar vermiş ve uygulamışsınız, ailenizin tutumu dışında bir sorun da yokmuş.Güçlü düşünür ve durursanız bebeğiniz de bunu hisseder.Hayatınızın her alanı için böyle durum.
 
Zoruma giden bir sey yok.... Sadece biran üzüldüm...
Zorunuza gitmesi anormal değil ki , duygularınızı bu kadar bastırmayın, evet eşinizle mutlu olabilirsiniz ama kimse anne babasıyla küs olmayi istemez, buna ağlanır da üzülünürde..
Dilerim ailenizle olan sorunlarınız tez vakitte hallolur..
 
Ağlama krizine girmedim sadece arkadaşı öyle görünce üzüldüm zaten çok sık ağlamam ...
Evet bende öyleyim kimsenin onayına ihtiyacım yok son kararlarımı verirken... Hayırlısı buymuş dedim ... Çok şükür de zaten....
 
Kızın bu soruyu sorması çok normal ben olsam bende aynı soruyu sorardım sonuçta tecrübe etmişsiniz. Madem tecrübelerinizi aktarmak istemeyeceksiniz neden evinize çağırıp destek oldunuz. Aynı şeyleri yaşadığınız için insanlar kendini yakın hissetmiş size siz ise bu soruyu sordu diye sinir olduk diyorsunuz. Kızınız konusunda da abartıyorsunuz biraz çok kafanıza taktığınız için hareketlerine anlam yüklüyor olabilirsiniz bence biraz yerlere yatıp feryat figan ağlamadıysanız bu kadar da çabuk travma oluşmaz ki bi çocukta..

Ve son olarak ailenizin izni olmadan bi evlilik yapmışsınız çok mutlu da olsanız bence başkalarına biz mutluyuz herşeye değer gibi tavsiye vermeyin, siz mutlu olabilirsiniz ama iki gün sonra o kız kaçtığı için arkasında ailesi yok diye eşinden dayak eziyet görebilir veya karşısına gelen en küçük bi zorlukta ne bileyim maddi sıkıntıda keşke kaçmasaydım xx in aklına uydum böyle oldu vs diye düşünebilir. Bence böyle sorumlulukların altına girmek için insanın deli olması gerekir
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…