- 22 Ocak 2018
- 171
- 25
- 98
- Konu Sahibi Moonladyy91
- #1
Geçen sene ilişkim vardı. Bu çocuk geçmişte çok kişiyle birlikte olmuş biri. Ancak bana ciddiyetle yaklaştı. Asla da cinsellik konuşmadı. Annemle yaşiyorum yillardır. Annem bu sıralarda bana "Senin ayrılmanı bekliyorum sonunu bekliyorum." dedi. Bana hediye aldığında annem bana nefretle bakardı. Sonra birtakım sebeplerden ayrılmak istedi çocuk. Annem beni o kadar doldurmuştu ki çok büyük tepkiler gösterdim. Bana dedi ki annem "Eğer cinsellik yaşasaydın seni bırakmazdı, cinsel yönden bir erkeği mutlu edemiyorsun. Bu çocuk hareketli bir tip. Senin gibisiyle yapamaz deyip kahkahalar atti." Beni teselli edeceğine aşağıladı. Babamdan boşandıktan sonra birkaç erkek arkadaşı oldu. Hep ben onlar hakkında konuşmalarını dinledim. 60 yaşında ve 10 senedir böyle. Erkek arkadaşlarıyla yanyana sarmaş dolaş fotolarını bana gösteriyordu. Çevrem tarafından begenilen biriyimdir. Senin yerine olsam erkekleri sıraya dizerim diyor. Okudum mesleğim var ama aşağıliyor beni. Senden hicbir sey olmaz diyor bana. Eve erkek alan bir okul arkadaşım vardi mesela onu çok severdi.. Iliskiler konusunda hep beni aşağılıyor, artık kimsenin beni sevmeyecegini düşünüyorum. Değersiz hissediyorum. Namuslu olmak bir annenin gözünde neden kötü : ( Okumuş olmak, sınırları olmak neden kötü : ( Ne zaman ayrılık yaşasam gülüyor bana Annem normal mi : ( Ben ne yapsam kendimi kacıp kurtarsam mı artık?