Samimiyetiniz için teşekkür ederim :) Evden çalışıyoruz ikimiz de zaten benim yoğunluğumu eşim de görüyor hatta bazen ona da carlıyorum stresten. Akşam yemeği saatlerimiz kayıyor ben çalıştığım için genelde o yapıyor yemek onun daha rahat işi. Yardımcı olamadığım içim mahcup oluyorum bir zaman sonra. Hiçbir şeye yetişememe hissi mutluluğumu emikliyor
Offf işte yaaa işte! Resmen aydınlandım. Ne iyi geldi bu yorum. Ben bunu hiç düşünmemiştim. Öpebilir miyim sizi? Mutsuzluğumu boşluğumu iş hırsıyla doldurmuş olma ihtimalim olabilir evet. Düşüncem bunu ayrıca. Kalpler kalpler...
Ahhh ben evden çalıştığınızı varsaymamıştım.Madem öyle şöyle söyleyeyim siz işi kovalayacağınıza ,iş sizin peşinizden koşsun bu aralar kafanızı dinleyin.Pandemi olmasa çok güzel şeyler önerebilirdim ama coronadan pek bişey yapılamıyor maalesef.Spor yapmıyorsanız yoga yada pilates önerebilirim rahatlatır.
Belki sizde kendinizi boyle iyi hissediyorsunuz surekli mesgul olmak da insani mutlu eder. Ben mesela isin arasina is skistirmayi cok yaparim onu da yapayim sunu da yapayim ama beni rahatsiz etmiyor surekli bi tempo hareket halinde olmak beni mutlu ediyor soyle bi baksaniz nefes alsaniz nasil mutlu olucaginizi en iyi siz bilirsiniz zaten
Çok haklı annen baban harıc kımseye yaranamazsın bu hayatta.Kendıne bak .Kendıni sevmeyen hıc bır seyı sevmez.Mutsuz oldugun ısyerındede calısmak zorunda deıldın.Gercı butun ısler oyle ama yapacsk bişey yok .
arkadaşın kesin ev hanımıdır. ama şunu blmeli ki kariyer bir erkek için değil daha özgür bir kadın olmak için yapılır. nasıl gereksiz bir düşünce ya. olmadı sektör değiştir tekrardan
Farklı bir merakım ya da düşüncem var bu sıkışmışlık hissi bekarken hiç yok yeni evliyken hadi bir tık, çocukla daha çok, iki çocukla daha daha çok. Yani sıkışacaksın çare yok ama sıkılmışlıklarda mutluluk aramak lazım belki de. Yani emeksiz kariyer yok sonuçları sizi mutlu ediyorsa devam edersiniz. Sizin ne istediğiniz mühim. 
ilk iş deneyimimdi ve aşırı yoğunluk sonradan yüklenmişti omuzlarıma. ben de devamlı toplantılarda olduğum için işlerim sarkıyordu. akşam 7-8lere kadar ofiste çalışıp eve gelince de biraz evde çalışırdım, iş hiçbir şekilde bitmezdi. birkaç ay böyle sürdü ve ben de hayatın ne olduğunu unutmuştum. bekarım, sevgilim de yoktu. sadece ben vardım hayatımda ama ben o hayatta uzun zamandır ne bir dizi izlemişim, ne film ne de bir kitap okumuşum. son zamanlarda cumartesileri bile ofiste olurdum cumartesi mesaisi olmamasına rağmen.
Arkadaşınızın demek istediğini tam anlamadım işten ayrılmanızı mı yönlendirdi? Eğer öyleyse sakın ayrılmayın. Ama diğer dediklerine katılıyorum. Sırtınızdaki yükleri hafifletmek istiyorsanız evdeki sorumluluklarınızı azaltabilirsiniz. Mesela bir yardımcı tutun, ev işinizi yemeğinizi yapsın, haftada 3-4 gün gelsin. Böylece siz de mesaiden eve geldiğinizde kendinize zaman ayırabilirsiniz. Haftasonlarınızı ya da izin günlerinizi özel zevklerinize ayırabilirsiniz (spor yapmak,kursa gitmek,kuaföre gitmek,masaja gitmek gibi.) Böylece hem kendinizi dinlenmiş hissedersiniz, hem de kariyerinize devam edersiniz
Arkadaşınızın demek istediğini tam anlamadım işten ayrılmanızı mı yönlendirdi? Eğer öyleyse sakın ayrılmayın. Ama diğer dediklerine katılıyorum. Sırtınızdaki yükleri hafifletmek istiyorsanız evdeki sorumluluklarınızı azaltabilirsiniz. Mesela bir yardımcı tutun, ev işinizi yemeğinizi yapsın, haftada 3-4 gün gelsin. Böylece siz de mesaiden eve geldiğinizde kendinize zaman ayırabilirsiniz. Haftasonlarınızı ya da izin günlerinizi özel zevklerinize ayırabilirsiniz (spor yapmak,kursa gitmek,kuaföre gitmek,masaja gitmek gibi.) Böylece hem kendinizi dinlenmiş hissedersiniz, hem de kariyerinize devam edersiniz
2 sene kadar önce eski iş yerimde benzer tempoda çalışıyordum ve aldığım sadece asgari ücretti
ve o kadar yıpranma karşısında patrondan ne duydum biliyor musunuz:
sen bu işte çok mutsuzsun, işleri yetiştiremiyorsun hep hata yapıyorsun. dışarıda bu işi yapmak için insanlar sıraya giriyor sen kıymetini bilmiyorsun.
bana aynen bunu söyledi.
ben de dayanamadım çıktım. 3-4 hafta sonra başka bir yere girdim, insan gibi çalışmak neymiş onu anladım. şu anda bile zaman zaman mesai dışı işler oluyor, yok acildi yok bilmem neydi ayağı yapıyorlar ama hep sınır koymaya çalışıyorum. çizmeyi aştıklarını düşündüğüm zaman telefona çıkmıyorum, saatler sonra dönüyorum görmedim deyip geçiştiriyorum. iş insanın bütün hayatını kaplamamalı. eğer birisi çok çalışıyorsa, nasıl olsa yapıyor diye daha fazla iş vermekten vazgeçmiyorlar bu her yerde böyle. size işten çıkın demiyorum ama bence başka iş bakın bir yandan.
evlilikte de kendinizi maddi anlamda paralamanıza gerek yok. evet bence de lüksleriniz olsun. acımayın erkek milletine. siz ne kadar fedakar oldukça o kadar kıymet bilmez oluyorlar. bunlara böyle süs bebeği gibi gezip hiçbir işe elini sürmeyen, deli gibi para harcayan tipler mübah
