• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

bir bakın kızlar yine ben

Psikolojik rahatsızlıklar da en az kolun kırılması, başın ağrıması kadar gerçektir ve tedaviye ihityaç duyarlar.

Onun için de tıpta psikiyatri diye bir dal vardır.

Yani onlar da rahatsızlıktır.

Psikiyatrik rahatsızlığı olan birine hayatın kıymetini bil senden kötü durumda olanlar var dmek inanın çok anlamsız.Çünkü o zaten bunun farkında ama elinde değil.

Sadece bunu söylemek istedim.


Aynisini bende yazacaktim. Depresyonda olana öyle şeyler söylemek fayda etmiyor
 
Imkânınız varsa bir çuval mama alın, azar azar sokak başlarına,kedilerin köpeklerin çok gezdigi yerlere bırakın. Iyi geliyor,insanın kafası dağılıyor.
 
Öyle bir psikolojide olsam,demek ki yaşamam gereken duygu bu der salıverir dibine kadar yaşarim:dondurma:sürekli öyle olacak degil en azından içimden atmış olurum.sonradan mutlu olmam gereken nedenler olaylar kendiliğinden oluyor yada ben o zaman görebiliyorum
 
Amaaan hayatı fazla ciddiye almayın,
Elinizdekilere şükredin. Engelli, yoksul, tutsak, hasta nice insanlar var. Ne bekliyorsunuz hayattan Allah askina
Ben de aynı durumdayım, bu yorum beni rahatlatır gibi oldu nedense. Peki sizce çocuk neden yapmalı, yani ciddiye almayım hayatı diyorum dediğiniz gibi, o zaman çocuğa ne gerek var, onun ömrü boyunca uğraşacağım büyüt, okut, evlendir.. :(
 
Ben de aynı durumdayım, bu yorum beni rahatlatır gibi oldu nedense. Peki sizce çocuk neden yapmalı, yani ciddiye almayım hayatı diyorum dediğiniz gibi, o zaman çocuğa ne gerek var, onun ömrü boyunca uğraşacağım büyüt, okut, evlendir.. :KK43:
Size şöyle söyleyim, çocukluğumdan beri küçük anne modundaydim, mahallenin çocukları bizim evde büyüdü desem yalan olmaz.
Ama şimdi diyorum ki çocuk yapmak çok büyük bi sorumluluk ve cesaret işi. Tamam neslin devamı için şart ama en yakın örneği annem. Yaş olmuş 60 hala bizim için didinip duruyor. Kendisi için yaşamamış. Allah razı olsun tabi ama iş anne olmakta bitmiyor. Mutsuz bi evlilik, yoksulluk, hakkını savunamama, fedakarlık, cefa ile geçmiş ömrü.

Yanı bi gün evlat sahibi olursam önce güçlü bi annesi, mutlu bi yuvası, ekonomik refahi var mi diye bakacagim. O yuzden hayati fazla ciddiye almiyorum, bi sekilde zaman geciyor. Maddi ve manevi olarak gucluyum cok şükür. Ama her türlü kötü ihtimale de hazırım fazla ciddiye almadığım için. Yaşım 32 ama hiç evlilik olmazsa diye korkmuyorum, benim kısmetimde yoktur belki. Kadere isyan etmenin bi anlamı yok, sadece istemek yeterli değil. Nasiplen öteye yol yok.

Sizin durumunuz nedir bilmiyorum ama benim hayata bakış açım son yıllarda çok değişti.
 
Size şöyle söyleyim, çocukluğumdan beri küçük anne modundaydim, mahallenin çocukları bizim evde büyüdü desem yalan olmaz.
Ama şimdi diyorum ki çocuk yapmak çok büyük bi sorumluluk ve cesaret işi. Tamam neslin devamı için şart ama en yakın örneği annem. Yaş olmuş 60 hala bizim için didinip duruyor. Kendisi için yaşamamış. Allah razı olsun tabi ama iş anne olmakta bitmiyor. Mutsuz bi evlilik, yoksulluk, hakkını savunamama, fedakarlık, cefa ile geçmiş ömrü.

Yanı bi gün evlat sahibi olursam önce güçlü bi annesi, mutlu bi yuvası, ekonomik refahi var mi diye bakacagim. O yuzden hayati fazla ciddiye almiyorum, bi sekilde zaman geciyor. Maddi ve manevi olarak gucluyum cok şükür. Ama her türlü kötü ihtimale de hazırım fazla ciddiye almadığım için. Yaşım 32 ama hiç evlilik olmazsa diye korkmuyorum, benim kısmetimde yoktur belki. Kadere isyan etmenin bi anlamı yok, sadece istemek yeterli değil. Nasiplen öteye yol yok.

Sizin durumunuz nedir bilmiyorum ama benim hayata bakış açım son yıllarda çok değişti.
Siz doğuracağınız çocuğun hayatını ciddiye aldığınız için endişeleniyorsunuz. Ben tam tersi, hayatta yaşanabilecek her şeyin yalan olduğunu, tedadüfen dünyaya geldiğimizi, burda uzun senelerce yemek yiyip uyumak dışında başka görevimizin olmadığını düşünüyorum. Ve tüm bunları bilerek, doğurduğum çocuğa sizin anneniz gibi saçımı süpürge etmenin anlamsız olduğunu düşünüyorum :( yani bunun adı depresyon veya varoluş bunalımıysa çocuğumun böyle annesinin olmaması gerek. Belki o yaşamaktan keyif alacak ama annesi...evliyim ve 34 yaşındayım ama çocuk diyince içim ürperiyor:(((
 
Siz doğuracağınız çocuğun hayatını ciddiye aldığınız için endişeleniyorsunuz. Ben tam tersi, hayatta yaşanabilecek her şeyin yalan olduğunu, tedadüfen dünyaya geldiğimizi, burda uzun senelerce yemek yiyip uyumak dışında başka görevimizin olmadığını düşünüyorum. Ve tüm bunları bilerek, doğurduğum çocuğa sizin anneniz gibi saçımı süpürge etmenin anlamsız olduğunu düşünüyorum :KK43: yani bunun adı depresyon veya varoluş bunalımıysa çocuğumun böyle annesinin olmaması gerek. Belki o yaşamaktan keyif alacak ama annesi...evliyim ve 34 yaşındayım ama çocuk diyince içim ürperiyor:KK43:((
Aslına bakarsanız ben de sizin olduğunuz psikolojiye doğru ilerliyorum. Zira o mükemmel şartlar hicbir zaman oluşmayacak. Bu durumda aslında sizin bakış acınız doğru geliyor. Bilemiyorum belki daha tecrübeli hanımlar sağlıklı fikirler sunabilir, ben sizi olumsuz etkileyebilirim :)
 
Back
X