Artık tukendıgımı hıssedıyorum. Anlatacak o kadar çok şey var kı.. Kısaca bahsedeyım.. Konu ıcınde yorumlarda yıl gosterır konu konuyu açar benımde anlatmam kolaylasır..
Diğer türlü bır çırpıda anlatılacak şeyler degıl..
15 yıllık evlılık. 2 çocuk.. Zor bır eş. Ve hep idare eden ben. Düzelecek dıye umut eden, alttan alan ben.. Ama farkında olmadan yorulmuş tukenmıs olan ben..
Eşim küsen bırı, bazen bır bakısa alınıp, bazen ıstedıgı şey olmayınca, mısal hadı dısarı cıkalım der, o ankı duruma göre, derım kı sen çocuklarla çık bende hafta sonu evdeyken şu ısımı halledeyım derım.. Ya da akşam üstü beraber cıkalım.. Kendı o anda çıkmak ıstıyor ve ben reddedıyorum dıye küser. Ya ben o anda alttan alıp evdekı ısı bırakıp çıkıcam ya da onumuzdekı bır kaç gün olacaklara razı olacam.. Anlatınca ne kadar basıt aslında degıl mı..
Yeni mı boyleydı dıyeceksınız yenı değıl hep böyleydi ben idare ettım. Bazen dedıgını yaptım, bazen küstü üç beş gün gönlünü almaya calıstım. Hep bana kendımı suçlu hıssettırdı.. Benım gecım yapmak ıstedıgımı bıldıgı ıcın ıyı niyetimi hep suistımal ettı, napsam ne kadar kussem gelır o bana tavır yapmaz dedı. Çünkü yapmadım..
Kusken yaptıklarından biri ilk evlendıgımız aylardan itibaren yatak ayırmak oldu.
Şok oldum, genelde kadınlar yapar diye dusunurdum.. Dedım yapma bak ne olırsa olsun ayırma yatakları, gıttım kolundan tıttum getirdim, yıne yaptı yıne yaptı. Geceleeı çok ağladım, ottan boktan sebeplere kusup benı bu tıp seylerle cezalandırmaya çalıştığına..
Nasıl duzeltıcem bu adamı dıye agladım. Çünkü boşanmak aklımın ucundan geçmiyordu.
Geldık bu güne, degısen bır sey yok. Ama ben çok yorulmuşum. Tıne geçtiğimiz haftalarda yatakları ayırdığı bır haftanın sonrasında dedım kı, artık o kadar alısmısım kı sensız uyumaya, bana kendınce ceza olarak verdıgın şey, artık benı etkılemıyor, aksıne daha rahat uyuduğumu farkettım dedımm.. Sen de salonda rahat edıyorssn sıkıntı yok her zaman ayrı yatabılırsın dedım. Vayyy öyle mı falan fılan derken, benı sen alıstırdın bu duruma, artık kusmelerın benı etkılemıyor eskısı kadar vb sözler soyledım.. 15 yıl sonra soyledım bunları. Iyı bıle dayanmısm.
Bu lafım uzerıne yenı tartısms meselemız bu oldu.. Sımdı de bunun ıcın kus bana, evet etkılenmıyorm dedım ama çok yoruldum artık. Her gün işten gelınce acaba bugün ne olacak dıye düşünmekten çok yoruldum..
Herşey bu kadar da değıl aslına bakarsınız. Bu son bır haftada yaşananlara istinaden bunları yazdım.. Sormak ıstedıgınız şeylere cevap verırım.
İç dokuş.dertleşme fıkır alısverısı.. Ne dersenız.. Belkı verececınız bır tavsıye bu durumları daha kolay atlatmamı sağlar.. Bır umut..
