Merve`cim merhaba,
Sana yuva kolay kurulmuyor diyenler çok haklılar ama burada önemli ola nokta sizin aslında bir yuva kurmamış olmanız. Sen hayalini yaşamışsın, o oyunlar oynamış. Dolayısı ile yıkılacak şey yuva değil, eşinin oyun alanı.
Bu ilişki evlendikten sonra olsa ve açıkça ayrılalım dese sana, gönül bu deyip tercihine kızsamda saygı duyabilirdim ama daha evlenmeden başlamış bu ilişki. Annesinin seni çok istemesi ve onun ana kuzusu olması bana zaten seninle annesini mutlu etmek için evlendiğini düşünürdü. Annesi istediği için seni eşi olarak kabul etmiş ama gönlü onda kalmış gibi geldi. Zaten sürekli seni dikkate almaması, ezmesi de bence gönlündeki ile yanındakinin aynı kişi olmamasından kaynaklamış olabişir. Bu olay ortaya çıkmasaydı ne olacaktı, bu ikili hayat daha ne kadar sürecekti ? Belli değil. Şu anda neden pişman, bence sen üzüldüğün için değil, annesini hayal kırıklığına uğrattığı için. Tabi alıştığı konforu, iki kadın tarafından arzulanmanın yarattığı egoyu kaybetti. Hatta anne zoruyla evlendirildiği, hep ezdiği kadın bile onu istemiyor. Dolayısı ile kocanın gözyaşları gerçek canım, ama nedeni seni kaybetmesi değil, kaybettiği egosu ve konforu.
Sana ayrıl veya ayrılma diyemem. Sana üç sene boyunca böyle nir yalanı, hemde canını çıkartarak, hiç acımadan yaşatan bir adamla devam edersen bundan sonra o sana nasıl saygı duyacak diye sorarım. Daha önemli soru ise, affedersen sen kendine nasıl saygı duyabileceksin?
Kararın ne olursa olsun, evinden ve işinden ayrılma, ailenin yanına dönme. Bahsettigin koşullarda orada, hemde yeni bir iş, herşeyi merak eden eski ahbaplar ile daha çok bunalırsın ve kararından pişman olursun.
Lütfen hemen bir psikiyatriste veya psikoloğa git ve destek al.
