Evliliğimizin üzerinden henüz bir buçuk yıl geçti, pandemi sebebiyle hamile kalmayı hiç düşünmedim ilk yıl, sonraki sene ise korona geçirdikten sonra anksiyete ve panik ataklarım tekrar başladı. Ben bunlarla savaşırken “e hadi bebek sevelim, olmuyo mu? Yaşın geçecek bir an önce yap hadi” ciler pıt pıt etrafımı sarmaya başladı. Kulaklarımı kapattım ve terapilerime devam ettim, şimdi oldukça iyiyim, ilacı bırakmaya başladık, doz 5 mg’a düştü ve önümüzdeki ay bırakacağım ilacı. Psikiyatrist kadın doğum uzmanı ile görüşmemi önerdi, folik asit vs için… Önümüzde ki hafta için randevu aldım, mutluyum derken hoooop bugün bir telefon tüm enerjimi aldı götürdü.
“Yine seni sordular bebek var mı diye, ağız burun eğiyorlar. X seninle aynı dönem evlendi doğurdu ya…”
Konuşmanın devamını hatırlamıyorum, ama ne kadar kötü insanlar var bazen gözlerim doluyor. Döllenip döllenmediğime kafa yorana mı? Bu durumdaki hassasiyetimi bildiği halde yüzüme tokat atar gibi, bunları bana anlatana mı kızıp, üzüleyim bilemiyorum. Bir de bu sürekli hamileliğime kafayı takan aile, instagram vs’de bir iki kez sormuştu diyalog aynen şu;
Erik mevsimi gelmiştir
gibi bir paylaşım yapmıştım.
“Kız hamile misin yoksa?”
“Hayır henüz düşünmüyoruz.”
“Aaa bizim X hamile, duymuşsundur. Yap sende artık, sonra olmaz bak.”
“İnşallah, hazır hissettiğimizde istiyoruz.”
Artık böyle X ile kıyaslana kıyaslana kızdan da nefret edeceğim
Her şeyi geçtim, belki fiziksel de bir sağlık sıkıntım olacak ve bebeğim olmayacak… Olamaz mı? Evlat sahibi olmakta, onu büyütmek de hiç kolay değil. Sanki şehzade doğurdu da, saraya valide sultan oldu
Bunu bir başarı, sosyal statü gibi gibi algılayıp anne olmamış evli kadınlara baskı yapmayı ne zaman bırakır ki bu elelalem?
Bekara ne zaman evleniyorsun.
Çocuğu olmayan çifte “ne zaman çocuk yapıyorsun!” diye sorulmaz.
Annemin arkadaşı geldi geçenlerde tesadüf bende oradaydım, bir iki saat oturduk kadın işimi sordu, havadan sudan konuştuk derken hiç bebek sormadı. İlk defa biri sormayınca şok oldum ve dayanamadım ben sordum
“Abla ilk defa biri bebek var mı?” diye sormadı, beni o kadar mutlu ettin ki anlatamam dedim. Kadının verdiği cevap kalbime dokundu;
“Benim 15 yıl çocuğum olmadı, o soru her geldiğinde kalbime bir bıçak saplanırdı. Ben şimdi bunu başkasına nasıl sorayım?”
Bu baskılar için değil, artık gerçekten istediğim için karar verdik artık, umarım her şey yolunda gider
boşver ağzı olan konuşuyor işte 
Haşa nerden biliyorsun Allah ol der olur. O ayrı bir mevzu. 
niye beklemedin,evliliğin tadını çıkarcaktın, bir sene beklemeden çocuk mu yapılır.... daha neler neler...insanlar hadlerini bir bilse dünya daha yaşanılır hale gelecek valla.
Hem psikolog, hem psikiyatrist ile ilerledi süreç, ve onlar karar verdi hazır olduğuma. yaşamadığım bir konu hakkında olumsuz endişeler edinmemeyi çok uzun terapilerle öğrendim, iyi niyetinizi anlıyorum ama terapistim şu yorumunuzu görse çok kızardı inanın :)
