- 3 Ekim 2017
- 2.452
- 1.792
- 133
Selam, günaydın.
Hanımlar aşırı şekilde sinirliyim. Tamam kabul normalden fazla tepki veriyorum ama ciddi anlamda bıktım. Konuya giriyorum.
Benim asalak bir dayım var. Kendisi yıllar evvel aylarca bizde kaldı. Bizde kalırken bize herhangi bi maddi yardımı olmadı. Misafir sonuçta ne maddi yardımı demeyeceğim çünkü aylarca kalan misafir olmaz. Bir şekilde gitti evden. Bu arada kendisi de evli eşi başka yerde o başka yerde olduğu için (istese aynı yerde dururlardı.) bizde kaldı,çalıştı. O zamanlardan zaten illallah etmiştik son 6-7 yıldır da gemide çalışıyor. Her istanbula gelişinde mutlaka bize de geliyor. Ama çat kapı. Hooop kapı çalıyor kim gelmiş, dayım gelmiş. Normal saatlerde de değil akşam 9-10dan önce gelmez. O gelir ona tekrardan yemek hazırlanır,bilmem ne. Bizim diğer gün işe gidecek olmamız kimin umrunda hizmetçisiyiz çünkü. Bi ara bavullarını filan bize bırakırdı. Çünkü depo bizim ev, yol geçen hanı. Bize gelir, bizi eleştirir kardeşlerimi eleştirir, evimizi eleştirir, gemide dolar üzerinden maaş olmasına rağmen asgari ücretle zamanında üç çocuk okutan babamdan arsız gibi borç ister. Bu yıllarca sürüp gitti. Hele bir sene hatırlıyorum 3-4 ayda bir geldi yatılı kaldı bizde. İşleri resmi kurumlarda ama o resmi kurumların çalışmadığı zaman da geliyor, kalıyor. Ailesinin yanına gitmek yerine. Yengemi de aldatıyor biliyorum. İyice sinir oluyorum İstanbula gelince. Bi keresinde abartmıyorum, evde televizyonu duvardan sökmeye çalıştı. Kapıyı kapatmadan tuvalete gitmeler filan da var.
Ben geçen yıl tartıştım dayımla. Açık açık gelme istemiyorum dedim. Evet benim demem ayıp ama anlamıyor adam. Babam annem bi şey demediğini için bir şey diyemiyor annem anneannem üzülecek diye bir şey diyemiyor.
Cuma günü yine geldi akşam 10 gibi. Ona yeniden yemek hazırla vsvsvs. Sonra ev daracık salon dışında yatabileceği bir yer yok. Önceden yatılı kalacağını da bildiği halde yanında eşofman, pijama, şort bir şey getirmemiş babamdan da istemedi boxerle yattı. (ondan önceki gece kuzeninin evinde kalmış o evde de adamın eşi ve iki kızı olmasına rağmen boxerle yatmış.) salon da çok büyük değil ve tüm kapılar salona açılıyor. 11e kadar yattı 11e kadar biz odaya tıkıldık kaldık. Ve acccccayip çok horluyor horlamasını duymamak imkansız. Dün gece de bizde kalmış ben bizde kalacak diye eve gitmedim. Kütüphanede sabahladım. Şimdi eve geçiyorum ama felaket sinirliyim. Annemi aradım telefonda bize horlama sesi geliyor. Ya zaten sınırlı izin günüm var, sınava çalışıyorum bir yandan da o da bu şekilde çöpe gidiyor.
Ya ben açık açık desem yine ayıp olacak ama hiçbir şey demesem yine ve yine gelecek. Napcaö ben ya. Annem demiyor anneannem üzülecek diye. Onların huzuru bozulmasın diye hep bizim bozuluyor
Hanımlar aşırı şekilde sinirliyim. Tamam kabul normalden fazla tepki veriyorum ama ciddi anlamda bıktım. Konuya giriyorum.
Benim asalak bir dayım var. Kendisi yıllar evvel aylarca bizde kaldı. Bizde kalırken bize herhangi bi maddi yardımı olmadı. Misafir sonuçta ne maddi yardımı demeyeceğim çünkü aylarca kalan misafir olmaz. Bir şekilde gitti evden. Bu arada kendisi de evli eşi başka yerde o başka yerde olduğu için (istese aynı yerde dururlardı.) bizde kaldı,çalıştı. O zamanlardan zaten illallah etmiştik son 6-7 yıldır da gemide çalışıyor. Her istanbula gelişinde mutlaka bize de geliyor. Ama çat kapı. Hooop kapı çalıyor kim gelmiş, dayım gelmiş. Normal saatlerde de değil akşam 9-10dan önce gelmez. O gelir ona tekrardan yemek hazırlanır,bilmem ne. Bizim diğer gün işe gidecek olmamız kimin umrunda hizmetçisiyiz çünkü. Bi ara bavullarını filan bize bırakırdı. Çünkü depo bizim ev, yol geçen hanı. Bize gelir, bizi eleştirir kardeşlerimi eleştirir, evimizi eleştirir, gemide dolar üzerinden maaş olmasına rağmen asgari ücretle zamanında üç çocuk okutan babamdan arsız gibi borç ister. Bu yıllarca sürüp gitti. Hele bir sene hatırlıyorum 3-4 ayda bir geldi yatılı kaldı bizde. İşleri resmi kurumlarda ama o resmi kurumların çalışmadığı zaman da geliyor, kalıyor. Ailesinin yanına gitmek yerine. Yengemi de aldatıyor biliyorum. İyice sinir oluyorum İstanbula gelince. Bi keresinde abartmıyorum, evde televizyonu duvardan sökmeye çalıştı. Kapıyı kapatmadan tuvalete gitmeler filan da var.
Ben geçen yıl tartıştım dayımla. Açık açık gelme istemiyorum dedim. Evet benim demem ayıp ama anlamıyor adam. Babam annem bi şey demediğini için bir şey diyemiyor annem anneannem üzülecek diye bir şey diyemiyor.
Cuma günü yine geldi akşam 10 gibi. Ona yeniden yemek hazırla vsvsvs. Sonra ev daracık salon dışında yatabileceği bir yer yok. Önceden yatılı kalacağını da bildiği halde yanında eşofman, pijama, şort bir şey getirmemiş babamdan da istemedi boxerle yattı. (ondan önceki gece kuzeninin evinde kalmış o evde de adamın eşi ve iki kızı olmasına rağmen boxerle yatmış.) salon da çok büyük değil ve tüm kapılar salona açılıyor. 11e kadar yattı 11e kadar biz odaya tıkıldık kaldık. Ve acccccayip çok horluyor horlamasını duymamak imkansız. Dün gece de bizde kalmış ben bizde kalacak diye eve gitmedim. Kütüphanede sabahladım. Şimdi eve geçiyorum ama felaket sinirliyim. Annemi aradım telefonda bize horlama sesi geliyor. Ya zaten sınırlı izin günüm var, sınava çalışıyorum bir yandan da o da bu şekilde çöpe gidiyor.
Ya ben açık açık desem yine ayıp olacak ama hiçbir şey demesem yine ve yine gelecek. Napcaö ben ya. Annem demiyor anneannem üzülecek diye. Onların huzuru bozulmasın diye hep bizim bozuluyor
