Bir derdim var dertten öte

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Merhabalar, ben aslen Gaziantep'liyim. İstanbul'da gurbetteyim burada çalacak bir kapım yok. Burada çok sorun yaşadım ama çok uzun olacağı için asıl çıkmazımı sorayım. Eşimin aileside başka il de yaşıyor. Eşimin halası, dayısı var ama kapımı bir kez olsun çalmış değiller. 2 yaşında bebeğim var. Akşama kadar dört duvar arasında yaşayıp gidiyoruz. Parka gidiyoruz, markete gidiyoruz o kadar. Hiç arkadaşı olmamasıda cabası.
Sorum şu; Eşime benim memleketime tayinini iste diyorum ama o da sırf İstanbul kendi memleketine yakın diye, maaşı Gaziantep'e gidersek düşecek diye istemiyor. Fakat yakın olmasına rağmen eşimin ailesi 4 senelik evliyim 4 defa ancak gelmiştir. Burada evimiz kira değil, maaşı 4000 TL . Oraya gidersek maaş 3000 TL ye düşecek kirada olacağız. Çocuğumu kimsesiz dört duvar arasında büyütmek istemiyorum.
Siz olsanız sırf 1.000 TL ve hiç gelmeyen anne-babasına yakın diye bir ömür yalnızlık ile mi yaşamayı tercih ederdiniz yoksa çocuğum ve kendim için az olsun mutlu olalım diye mi düşünürsünüz?
yat kat sukret haline
 
Buradan alacağınız kira ile oradaki evi karşılamak ve ikramiye ile 4000 TL kalıyor demişsiniz, belki bir zaman sonra siz de çalışabilirsiniz daha da iyi olur. Sizin yerinizde olsam bu durumda eşimi tatlı dille ikna ederdim. Çocuğum olduktan sonra anladım ki, çocuk tek başına büyümüyor. Bir arkadaş da yazmış, bir çocuğu bir köy büyütür diye; gerçekten çocukların da annenin de bu desteğe ihtiyacı oluyor. Eşinizin ailesine yakın olduğunuzu söylemişsiniz ama 8 saat öyle yakın bir mesafe değil ki. Ben yakın deyince 1-2 saat diye düşündüm, tersine 8 saat baya uzak. Ha deyince kimse kalkıp gelemez. Ayrıca küçücük çocukla 8 saat yol giden 18 saatte gider, bu konuda eşinizi temin edip cesaretlendirebilirsiniz. Bir de denemekten ne zarar gelir ki memnun kalmazsak döneriz diye düşünmek gerekir. Yakın zamanda bir arkadaşım İstanbul’dan Antalya’ya, ikisi de İzmir’den Londra’ya taşındı. Ay ya yapamazsanız diyen çok oldu, arkadaşımın eşinin buna yanıtı, yapamazsak döneriz oldu. Aslında bu kadar basit, olmazsa döneriz diyebilmek lazım.
 
Virus yokmuş gibi düşünün demiştiniz az önce. Siz de öyle düşünün. Bir gün bitecek o zaman kreş oyun grupları anaokulu ilkokul komşu çocuğu derken sosyallesir gider. şimdi ailenizin yanında bile olsanız gidebilecek miydiniz eşiniz çalışırken virus korkusuna. Bir öyle düşünün diyorsunuz bir başka türlü

Ben öyle düşünün derken çoğu kişi pandemi dahili konuştuğu için olduğundan olsa gerek. Komşu çocuğuna şuan bile gidiyor/geliyorlar. Tabii ki giderim.
 
Merhabalar, ben aslen Gaziantep'liyim. İstanbul'da gurbetteyim burada çalacak bir kapım yok. Burada çok sorun yaşadım ama çok uzun olacağı için asıl çıkmazımı sorayım. Eşimin aileside başka il de yaşıyor. Eşimin halası, dayısı var ama kapımı bir kez olsun çalmış değiller. 2 yaşında bebeğim var. Akşama kadar dört duvar arasında yaşayıp gidiyoruz. Parka gidiyoruz, markete gidiyoruz o kadar. Hiç arkadaşı olmamasıda cabası.
Sorum şu; Eşime benim memleketime tayinini iste diyorum ama o da sırf İstanbul kendi memleketine yakın diye, maaşı Gaziantep'e gidersek düşecek diye istemiyor. Fakat yakın olmasına rağmen eşimin ailesi 4 senelik evliyim 4 defa ancak gelmiştir. Burada evimiz kira değil, maaşı 4000 TL . Oraya gidersek maaş 3000 TL ye düşecek kirada olacağız. Çocuğumu kimsesiz dört duvar arasında büyütmek istemiyorum.
Siz olsanız sırf 1.000 TL ve hiç gelmeyen anne-babasına yakın diye bir ömür yalnızlık ile mi yaşamayı tercih ederdiniz yoksa çocuğum ve kendim için az olsun mutlu olalım diye mi düşünürsünüz?
ben olsam gitmezdim.çocuğunuz bi kac seneye kalmaz okula gidecek arkadaşıda olacak burda asıl sorun sizin yanlızlığiniz siz bence bi komşu arkadas edinin.benimde 1 tane komsu var samimi olduğum cocugumda yanlız büyüdü ama herşey zamanla düzelir.kiraci olmak cok zor
 
Mesela araba kullanmayı biliyor.musunuz?bilmiyorsanız öğrenin eşiniz evde cocuk bakarken kendiniz gidin gelin. Zaten eşinizin arabada beklemek dışında yardımı olmuyormuş. Bir de cocuk da heder oluyor arabada.

Ehliyetim var ama uzun zamandır kullanmadım. İstanbul trafiğine henüz çıkıp kullanmaya da cesaret edemiyorum.
Maalesef öyle eşimden çok bebeğime üzülüyorum o anlarda bir de hala meme emen bir bebek. Çok zor bir durum. Ne diyeyim beterin beteri var. Çok şükür.
 
ben olsam gitmezdim.çocuğunuz bi kac seneye kalmaz okula gidecek arkadaşıda olacak burda asıl sorun sizin yanlızlığiniz siz bence bi komşu arkadas edinin.benimde 1 tane komsu var samimi olduğum cocugumda yanlız büyüdü ama herşey zamanla düzelir.kiraci olmak cok zor

Yakın zamanda evi satmayı düşünüyoruz bu bahane ile oradan kira yerine ev alırız diye düşünüyorum.
 
Çok şükür dini yönden bir eksiğim yok.
onu kastetmedim ama olsun hersey aıle. akraba degıl cıttten. aılenle aynı şehirde yasıyoruz ve tabı akrabalarda akrabalara bayramdan bayrama ailemede pandemiden buyana gıtmedım. cumku ben sureklı kendıme hobı edındım oglu mla oynadık gezdik benim kendıöe aıt sorumluluklarım var
 
Yakın zamanda evi satmayı düşünüyoruz bu bahane ile oradan kira yerine ev alırız diye düşünüyorum.
Aynı şeyi arkadaşım yaşadı geçimsiz oldu tekrar gitti eşinin eski yaşadıgı yere. Aileden akrabadan uzak olmak heleki çocuk büyütmek elbet te zor ama şuan için hep evdeyiz yeri geliyor aynı şehirde görüşemiyoruz. Bence olduğun yerdeki kişilerle yakınlık kur ortam edin normalleşmeye başlayınca çocuk kreşe başlayınca arkadaşlarının aileleri ile görüşürsün. eşinin iş yerindeki arkadaşlarının hanımları ile git gel. Hem çok güzel eşinin ailesinin sık görüşmemesi ben çok isterdim inan aynı apt yaşıyoruz biz. Daha geçen hafta başka ile taşınalım dedi bana o derece karıştırıyorlar ortalığı oda bende illallah dedik..
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X