Bir gelecek var mı?

Selamlar..
Erkek arkadaşım ile 3 yıldır aynı şirkette beraber çalışıyoruz, orada tanıştık. İliskimiz ise 1,5 yıl oldu. İnanılmaz enerjimiz var inanılmaz uyuşuyoruz. Ayni şeyleri yapmaktan oldukça keyif alıyoruz. Komik, tutkulu, arkadascil bir iliskimiz var. Zaten hep deriz; iyi de arkadaşız diye. Fakat 1,5 yilin sonunda birseyler bende eksik görünür oldu. Sevgi eksik. Halbuki seviyor biliyorum. Ama ben seni seviyorum kelimesini duymak istiyorum. İlgi istiyorum. Yaptığım farklılıkları görsün istiyorum. Bugün çok güzel olmuşsun demesini istiyorum. Kadın olarak ruhum okşansin istiyorum. Fakat bunu yapamıyor. Diğer konu evlilik. Ben 32 o 34 yaşında. 1,5 yil size erken gelebilir geç kalınmışta gelebilir. Ailesiyle herkesle tanıştım. Ama evlilik için bir adim atmaktan korkuyor. Neden diyorum? Evlenip boşanmaktan korkuyorum (Ailesiyle yaşıyor)Eve masrafim yok rahatım diyor. Korkuyorum diyor. Bunu sacma buldum ve bir yardim almasini söyledim. Ve 1 ay sure verdim ya o kafa yapini değiştir, ya da birak ben yoluma bakayim dedim. Beni yargılamayın. Birbirimizi cok seviyoruz. Ama ben çocuk istiyorum hayatimi duzene sokmak istiyorum. Yaşım gectikce cocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Gec kalmak istemiyorum. Onu da cok seviyorum. Ama o bu konulara gelemiyor. Ne yapmaliyim ben?
Önceliğiniz sevgi ve aşksa karşınızdaki kişiyi evliliğin kötü bir şey olmadığı konusunda psikolojik yardım almaya ikna edersiniz.
Fakat bir kadın olarak biyolojik saat denen bir gerçekliği de göz ardı etmeyin.Önceliginiz çocuk sahibi olmaksa zamanınızı çalan birine daha fazla dil dökmeyin.
 
Bu işler zorla itmeyle kakmayla olmaz diye düşünüyorum. Sizin planınız evlilik ve çocuk yapmaksa ayrılın. Diyelim ki bir şekilde ikna ettiniz en ufak zorlukta hayat mücadelesinde su koyverir böyle tipler.
Ben de öyle düşünüyorum.hatta erkek istemese bence hiçbir şey olmuyor.benim şu ana kadarki ilişkilerimde hiç ilk adımı attığım ilişkiler yürümedi bile.hep erkekler istediği zaman oldu.hatta ben istemesem bile karşı taraf istediği zaman oldu.
 
Zorla olmaz bu işler bir yerde patlak verir. Niyetini belli etmiş zaten bence uzatmayın. Sakince arkadaş kalarak ayrılıp yolunuza bakın derim.
 
Adam ailesnin yamacına sığınmış sorumluluk almaktan korkan ciddiyetsiz biri pek bir şey beklemeyin
Ya da yeterince sevmeyen biri

ailesinin yanında rahat ediyor, rahatını bozmak istemiyor olabilir. ailesi de zor bir aile değildir belki. çok insan evlenene kadar ailesiyle yaşıyor bu ülkede pek ekstrem bir durum değil ki. sorumluluk almaktan korkuyor mudur yoksa bu kız için sorumluluk almaya poposunu kaldırmaya üşeniyor mudur...bilemeyiz. belki kız iyi hoş, ilişki keyifli, keyfi yerinde, takılıyor. bunda pek tuhaf bir şey de yok.

ama bu kızı çok seviyor olsa, kaybetmekten korkuyor olsa. 1,5 seneden sonra artık bir adım olmayınca kızın da çocuk yapmak isteyen biri olduğu için artık sıkılacağını bıkacağını bir yerde rest çekeceğini bilirdi.

demek ki kzı kaybetmekten korkmuyor. konu sahibi adama hiç çekip gidebileceği, onsuz da olacağı sinyali vermemiş... bu 1 ay meselesi değil benim kast ettiğim. çünkü zorla güzellik olmaz.
 
Selamlar..
Erkek arkadaşım ile 3 yıldır aynı şirkette beraber çalışıyoruz, orada tanıştık. İliskimiz ise 1,5 yıl oldu. İnanılmaz enerjimiz var inanılmaz uyuşuyoruz. Ayni şeyleri yapmaktan oldukça keyif alıyoruz. Komik, tutkulu, arkadascil bir iliskimiz var. Zaten hep deriz; iyi de arkadaşız diye. Fakat 1,5 yilin sonunda birseyler bende eksik görünür oldu. Sevgi eksik. Halbuki seviyor biliyorum. Ama ben seni seviyorum kelimesini duymak istiyorum. İlgi istiyorum. Yaptığım farklılıkları görsün istiyorum. Bugün çok güzel olmuşsun demesini istiyorum. Kadın olarak ruhum okşansin istiyorum. Fakat bunu yapamıyor. Diğer konu evlilik. Ben 32 o 34 yaşında. 1,5 yil size erken gelebilir geç kalınmışta gelebilir. Ailesiyle herkesle tanıştım. Ama evlilik için bir adim atmaktan korkuyor. Neden diyorum? Evlenip boşanmaktan korkuyorum (Ailesiyle yaşıyor)Eve masrafim yok rahatım diyor. Korkuyorum diyor. Bunu sacma buldum ve bir yardim almasini söyledim. Ve 1 ay sure verdim ya o kafa yapini değiştir, ya da birak ben yoluma bakayim dedim. Beni yargılamayın. Birbirimizi cok seviyoruz. Ama ben çocuk istiyorum hayatimi duzene sokmak istiyorum. Yaşım gectikce cocuk sahibi olamamaktan korkuyorum. Gec kalmak istemiyorum. Onu da cok seviyorum. Ama o bu konulara gelemiyor. Ne yapmaliyim ben?
Haklısınız ama çocuk dediğiniz iki tarafında isteğiyle olmalı sırf siz istiyorsunuz diye tamam dese ve ilgilenmese daha mı iyi olur sizce? Hayır. Aksine bu seferde bütün yük üzerimde hiç yardımcı olmuyor diyeceksiniz. Evlilik, çocuk bunlar iki tarafın içten gelen isteğiyle olmalı. O yüzden size uygun biri değil bence. Seviyor olabilirsiniz ama aranızda ki farklı düşünce yapısından dolayı zamanla sevginizde azalacaktır diye düşünüyorum. Ama zorlamayın bence.
 
Back
X