Bence iki tarafta yetişkin ise 10 yaş sınır
Bu konuda da senin yaşın için pek katılamadım bu sınır olma durumuna. Sen ne kadar olgun bir kadın olursan ol. Ne demek istediğimizi 30 yaşını devirince daha iyi anlarsın diye tahmin ediyorum. İlle olmaz demiyorum tabi, belki ilişki sürebilir de 10 yaş ile de, ama genelde yaşı küçük olan taraf, yani kadın çok yıpranıyor bu ilişkilerde. Ne o geçtiği yaşlardan ve senin yaşının kaygılarından tekrar geçebilir, ne de sen yaşamadığın yaşları atlayarak onun yaşına sıçrayabilirsin. 18'den 30 yaşa kadar genç yetişkinlik zaten, 30dan sonra yetişkinlik. Tam bu 30 yaşından sonra birey toplumda yer değiştiriyor aslında. Kaygılar değişiyor, beklentiler değişiyor, bakış açısı, içsel enerji, motivasyon kaynakları, hayatın odağı, her şey değişiyor. Yani sen toplumun bir tarafında, o diğer tarafında oluyor, bu yaş aralığı bu kadar açık olunca. Sosyolojik bir olgu nihayetinde bu, istisnalar elbette olabilir, ama kişilikler çok uyumlu olsa bile o yaş farkı ayrı olarak ilişkide zorlayıcı bir etmen olarak kalıyor bana kalırsa.
Arada kavga vs oluyordu ama nadir.. Bir kere telefonda etmiştik annesi, ablasi duymuş. O günden beri beni istermiyorlardı. Ara ara ağzından kacirdi. Birde benim düZgün bir mesleğim olmadigi icin.. Üniversite mezunu olmadigim icin istemediler.. Buluştuğumuzda annene söyledin mi bittiğini demiştim.. Evet iyi yaptin dedı, demişti. Sonrada yok öyle birşey dedı felan. Bılmıyorum .. Tuaf bi duygu karmaşası içindeyim. Bazen "amaaaan koy totosuna diyorum. Bazen cok üzülüyorum nefes alamayacak gibi oluyorum işte"
Bu ruh halin şimdi çok normal. Bir kızıp bir umutlanıyorsundur, umarım yakında istikrarlı olabilirsin.
Sebep aile ise çok hayrına olmuş inan bana. Şükret hatta ayrıldığınıza. Bu şekilde ilişkiniz ilerleseydi çok ciddi sorunlar yaşayabilirdin. Ayrıca bak işte umudu kesmen için bir neden daha, o 23 yaşında olsa ailesini umursamaz belki ama o yaşta bu erkeklerde aile bir kıymetleniyor. Bahsettiğim yaş döngüsü de söz konusu. Aşamazdınız sanırım zaten bu durumu, aşsanız bir yuva kursanız bile bu süreçte muhtemelen pek huzurunuz olmazdı, evlendikten sonra daha da kötüleşirdi her şey bence. Yani bu konudan git sen, mantığını koymaya çalış devreye. Cehennem gibi bir hayat, sürekli eleştiren bir kv ve kvnin dolduruşuna gelen bir adamla evli olmak yerine şimdi biraz üzülürsün, ama en az hasarla atlatırsın..
Bu arada sen lisans eğitimine kendi isteğinle mi devam etmedin? Senin yaşından da büyükken üniversiteye girip, yüksek lisansını bile bitirenler tanıyorum. Bu konuda isteğin var mı? İsteğin varsa o eski sevgilin ve annesi için değil elbette, kendin için, kariyerin ve iş imkanların için öneriyorum bunu. Okurken part time da çalışabilirsin. İnan bana sonradan okuyup da pişman olan asla yoktur, asıl sonradan okumadığına pişman oluyor insan, hele ki kadın mümkün olduğunda güçlendirmeli elini, şimdi pişman olmasan da hayatın bin bir türlü hali var, bir 10 yıl sonra pişman olmayacağını bilemezsin...Bir düşün derim. Hayatında yeni hedefler koyman atlatmana da yardım eder..